Mixed Pickles
BeGunstiGinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Pool.
Het is zo treurig in het leven gesteld; men interviewt de mensen, die succes hebben maar je hoort nooit eens
wat van de mensen, die, zoals dat in de Amsterdamse taal zo schilderachtig heet: ,,een sof innemen."
Rekent U mij nou met die r t pool van A.F.C. Nóóit zal iemand met mij medeleven en met mij meesnotteren
om het bedrag, dat ik in dat ellendeding laat zitten. En ik was nog wel zo hoopvol. Toen de pool begon te
spelen verleden jaar, dacht ik: „Ha, hier is nou eindelijk de belastingvrije schnabbel, waarop ik zit te
wachten." Ik ben n.l. een erkend voetbalexpert. Wie kent niet mijn voortreffelijke studies: „De plaats van
de stopperspil in de Benelux" en „De invloed van de Zwitserse dubbele grendel op de goudpolitiek van de
Nederlandsche Bank". (Uitgave Kletsum en van Reutelen, Mummeldam. Prijs ingenaaid 1.25. Met hand
tekening van de schrijver een kwartje extra.)
Na zestien keer gespeeld te hebben, was mijn beste score 6 uit 12. Echt niet om over naar huis te schrij
ven. Er moest iets aan mijn systeem haperen. Nu moet U, als het U tegenloopt, nooit jaloers of humeurig
worden maar gaan opletten wie dan wél succes heeft. Daar lering uit trekken en ze nadoen. En ziet: wie
wonnen de A.F.C.-pool? Ik las de namen en er ging mij een licht op. De ene had jarenlang in A.F.C. I
gespeeld: de andere een half mensenleven in de elftalcommissie van A.F.C. gezeten. Het moest dus uitge
sloten geacht worden, dat zij verstand van voetbal hadden. Zo lag de conclusie voor de hand: Niet de expert,
maar de leek wint de pool!
Dus moest ik een leek zoeken, een heel erge leek, nog veel leekeriger dan wat je in onze geliefde A.F.C.
tegenkomt. Het toeval kwam te hulp; het bleek, dat hetgeen mijn secretaresse van voetbal wist, zich be
perkte tot het vermoeden, dat Sparta en Feyenoord in Rotterdam spelen, een vermoeden dat zij baseerde op
het feit, dat herhaaldelijk trams haar huis passeerden waarop kleurrijke aankondigingen van wedstrijden
dezer verenigingen prijkten. Dit was dus de perfecte leek, die de voetbalpool kon winnen. Ik legde haar uit
wat een voetbalpool was, waarbij op haar gezicht duidelijk te lezen stond dat vo.or zover het haar betrof,
zo iets stompzinnigs als een voetbalpool ook alleen maar aan een mannelijk brein kon ontspruiten. Toen zij
echter hoorde, dat er geld mee te verdienen was, begon zij belangstelling te tonen en zij verklaarde zich
gaarne bereid om de cijfers 1, 2 of 3 achter haar volkomen onbekende namen en lettercombinaties te zetten.
Zij deed dit met de onbevangen ondeskundigheid die onze spellingcommissie aan de dag legde, toen zij met
de nieuwe woordenlijst van de Nederlandse Taal bezig was.
Tot nu toe is mijn beste resultaat in dit seizoen 5 goed van de 12wat nu? Ik kan toch niet die
poolcenten rechtstreeks naar de kas sturen. Wat zou Lou lachen!
Abonnementen.
Jan Steensma heeft het nu door. Eerst was hij nog een beetje bescheiden en dat is de grootste karakter
fout voor een redacteur. Nu is hij zo ver, dat hij in de copy van zijn voorganger durft te schrappen, omdat
anders de pagina „overloopt". Ik heb hem destijds, de uitdrukking verteld, die er werkelijk voor gebruikt
wordt op iedere zetterij tussen Dollard en Schelde, maar dat kan je niet afdrukken in een blad van een club
m,et zo'n sleep junioren, adspiranten, welpen en hoe het tegenwoordig allemaal heet, als A.F.C.
Maar goed, Jan heeft het in ieder geval gesnapt en dat is de hoofdzaak. Maar wat ik nou nog eens
zeggen wou; Als het U.D. kanon hele stralen abonné's heeft, die niet alleen de officiële prijs betalen van
3.75 per jaar, maar er vrijwillig een toeslag op geven, kan onze volijverige P.P.C. dan ook niet iets ver
zinnen om voor de A.F.C. Schakel abonné's te werven? Er moeten toch mensen zijn, die geen lid van
A.F.C. zijnde toch interesse hebben in het wel en wee van de oudste amateurclub van Amsterdam, die
af gesnoerd door het Olympisch Stadion (sorry, Dick, dat is niet tegen jou!) een strijd op leven en dood
voert om de jeugd van Amsterdam-Zuid iets waardevols te kunnen blijven geven? En als er donateurs zijn,
die menen te moeten bedanken, omdat je bij ons „maar" amateur voetbal ziet, zouden zij dan niet via een
abonnement op de Schakel toch de band kunnen blijven aanhouden?
Pers.
En in dit verband moge ik m(j tot mijn eigen collega's wenden, de journalisten, die aan de grote Amster
damse bladen de verantwoording hebben voor de sportrubriek. Gelooft ge werkelijk, dat het verantwoord is,
om streven en werken van 330.000 mensen te negeren ter wille van het streven en werken van 1000 mensen?
Met andere woorden: dat de gehele amateur voetbalsport genegeerd moet worden voor de semi-profs?
Ik zeg dit met te meer klem, omdat ik destijds als redacteur van de A.F.C.-Schakel altijd het komen van
betaald voetbal voorspeld en het goede recht daarvan bepleit heb. Ik heb, voor A.F.C. de zuivere amateur-
status als vanzelfsprekend aanvaardende, de „hoed van Geurtsz" en het omzetten van wedstrijden van reserve
elftallen om „Amsterdam" te kraken, belachelijk gemaakt.
De tijd was rijp voor betaald voetbal en geen 37 amateurcommissies, donderredevoeringen en brochures
konden het tegenhouden. De sportjournalisten die ondanks verguizing en vaak bijna beledigende critiek van
K.N.V.B.-zijde volhielden, hebben gelijk gekregen. Maar het spijt mij diep, dat dit gelijk krijgen geleid heeft
tot negering en minachting van ons prachtige amateurvoetbal.
Voor het eerst is het „Algemeen Handelsblad" uitgekomen zonder één regel over het A.R.O.L.-beker tour-
nooi. Wist je niet, Schilperoort, dat jouw grote en onvergetelijke voorganger, wijlen Geert Nijland, namens
zijn krant 34 jaar geleden de „Handelsblad"-beker als tweede prijs aanbood? Is nu ieder gevoel voor traditie,
voor waardering verdwenen
Wist je niet, Jan Blankers, wat er door de amateurclubs gedaan wordt voor de zuivere sportontwikkeling?
Jij, die zelf uit de athletiekwereld komt, waar men zóveel opofferingen weet te brengen.
Eens heeft de voetbalbond de enorme fout gemaakt, niet te beseffen, wat er bij de topspelers van het
Nederlandse voetbal leefde. Nu maakt de sportjournalistiek de enorme fout, niet te beseffen, wat de ama
teuristische sportbeoefening betekent.
Ik schrijf dit waarachtig niet om te proberen via „Handelsblad" of „Telegraaf" wat publiek naar ons ter
rein te krijgen. Dat is het punt niet. Maar ik schrijf dit, omdat na de mateloze en overdreven minachting
van de Bond tegenover de „voetbalslaven zonder vaderland" er nu de even mateloze en overdreven minachting
is voor de Pers tegenover die „speeltuinjongens."
Ook dit zal wel voorbijgaan, zoals alles in deze onevenwichtige, alleen op scherpe accenten toegespitste tijd
wel weer voorbij gaat. Maar het leek mij nuttig, op de dispariteit, die thans in de berichtgeving op voetbal-
journalistiek gebied bestaat, eens dieper in te gaan. J. W.
9
