U/at iedere A.F.C.-er behoort te u/eten De Rijk Houthandel en Timmerbedrijf BequnstiGinq van onze aóveRteeRÖeRs, houöt öe schakel in stanö Men moge dan over de betekenis en de invloed van de verworven heden der moderne technische be schaving denken zoals men wil, de televisie is toch maar een uitkomst, om niet te zeggen een prachtige voortreffelijke oplossing voor al die voetbalenthousiasten, die zo dolgraag een wedstrijd van ons nationale elf tal in het buitenland zouden willen bijwonen, doch daartoe om begrijpe lijke redenen noch de middelen, noch de gelegenheid bezitten. Hoe lang is het alweer geleden, dat de dagbladen, na zo'n met spanning verwachte wedstrijd als enige bron van in formatie en vakkundige voorlichting werden verslonden, doch natuurlijk pas na de wedstrijd als de uitslag al bekend was geworden. Onze onvol prezen Han Hollander wie onzer herinnert zich nog dat hij ooit de A.F.C.-kleuren in ons eerste elftal als midvoor hielp hoog houden? bracht de emotie van het spannend gebeuren later via de radio direct in de huiskamers van de meelevende liefhebbers. En hoe! Hij liet ons niet alleen meeleven, maar meegenieten, meehuilen, met alles wat zich bin nen en buiten de lijnen afspeelde en verstond daarbij op onnavolgbare wijze de kunst om zelfs eenvoudige fasen voor zijn luisteraars toch nog attractief te maken. Wat hebben we eens gelachen op het bekende kleine tribunetje op het D.W.S.-terrein, toen Han van het tribunedak uitzendende de luistervinken van een spannend duel tussen Caldenhove en een links buiten, wiens naam. ik ben vergeten, volledig liet genieten, terwijl de goede Bertus in werkelijkheid een volko men vrije bal, zonder dat er iemand in de buurt was, opving, opbracht en op zijn gemak naar voren plaatste! Maar die luistervinken zagen in hun geest de voortreffelijke Bertus voor de zoveelste maal zijn tegenstanders in de luren leggen. Dat was ouder wetse radioreportage en niemand zal ontkennen, dat Hollander in de toen malige opbloei van het Nederlandse voetbal een uiterst belangrijke rol heeft gespeeld. Met de televisie is dat allemaal anders geworden. De commentator zal het wel uit zijn hoofd laten om zijn gehoor, dat zijn woorden zo ge makkelijk kan controleren, knollen voor citroenen te verkopen. Hij kan het hoogstens een beetje mooier ma ken door te zeggen, dat b.v. Kuys een verre bal naar Bosselaar plaatst, wanneer die bal feitelijk in het wilde weg wordt weggerost en toevallig bij Bosselaar terecht komt. Een kniesoor die daarover valt. Maar hij moet er toch wel degelijk rekening mee houden dat zijn hoorders/toe schouwers zelf zien wat er gebeurt en hun conclusies al dan niet terecht trekken, zodat het mij toeschijnt dat de taak van zulk een commentator oneindig veel zwaarder en veeleisen der is geworden dan zulks vroeger voor de radio alleen het geval was. Laten we vaststellen, dat deze taak bij mensen als Aad van Leeuwen in goede handen is. Hij kent het spel, heeft een bezadigd oordeel en zelf beheersing en weet bovendien zijn mogelijke critiek zo te doseren dat deze opbouwend en niet afbrekend werkt, hetgeen in de tegenwoordige fase van opbouw van ons semi-prof- voetbal in het algemeen en van ons nationale elftal in het bijzonder, slechts waardering kan vinden. Tevreden. Overigens kunnen Technische en Keuzecommissie met een serie van vier overwinningen in lastige uitwed strijden meer dan tevreden zijn. Een waarlijk schitterend resultaat. Na tuurlijk mag men niet blind zijn voor de geluksfactor welke nu eenmaal bij ieder spel met een bal altijd een rol speelt. De doelpunten volgens het boekje, welke door de Zwitsers wer den gemaakt, waren de producten van zuiver en snel(ineens)afgeven, haast altijd over de grond en intelli gent positiekiezen en benutten van de vrije ruimte. Vooral in de eerste twintig minuten heb ik er volop van genoten. Aan onze zijde speelde de harde trap naar voren, welke men met het mooie woord „diepte pas" camoufleert, een grote rol. Zo'n loei naar voren heeft natuurlijk altijd een zekere kans, vooral met een matchwinner als Abe aan het hoofd, die precies als in Düsseldorf het on verwachte kansje schijnt te ruiken. Als daarbij dan nog fenomenen als* de Munck en v. d. Hart het straf schopgebied (en meer) beheersen, zullen we steeds hoge ogen ook tegen technisch betere tegenstanders gooien. Twee onzer doelpunten ver dwenen tot volkomen verrassing van vriend en vijand juist in de verste bovenhoek, voor ons een aangename, voor de Zwitsers een onaangename verrassing. En wat het derde betreft kan ik mij niet aan het gevoelen onttrekken, dat menige Engelse scheidsrechter het zou hebben ge annuleerd omdat de keeper niet „in possession" was. Misschien heb ik dit niet scherp genoeg op de televisie kunnen waarnemen en in ieder ge val bedoelt het niet de waarde der overwinning te kleineren. It's all in the game, zoals ons aller Charles altijd zeide. Misschien doet ook mijn liefde voor „mooi voetbal" mij zo nuchter oordelen en vergeet ik te gauw dat het tegenwoordig meer dan ooit uitsluitend om de punten gaat en daarmee om de centen. Bovendien is het zeer de vraag of onze volks aard ons ooit zal veroorloven zulk „nvooi voetbal" te effectueren. Beschamend. Tenslotte een enkele opmerking over ons AROL-tournooi. Het is toch wel diep teleurstellend, dat in onze stad met een slordig millioentje in woners onder de velen die altijd zo de mond van amateurisme volheb- ben, niet eens een paar duizend oude vrienden van oude amateur-clubs te vinden zijn, die alleen al om dit treffen dier oude clubs acte de pré- sence geven. Het is wel beschamend. I. H. GALAVAZI. v. Ostadestraat 148-150, bij de Ferd. Bolstr. Telefoon 71.96.03 Het aangewezen adres voor: Vuren- Eiken- en Beukenhout Hard- en Zachtboard Triplex Eternit en Eternitboard Tegel- en Steentjesboard Al Uw hout eventueel machineklaar Vert. J.G. DE VRIES WETERINGSCHANS 59' - AMSTERDAM - TELEFOON 35041 fy

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1956 | | pagina 7