Resultaten van de groene velden
Onze jeugd
actief
1
BequnstiQinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Zo, daar zijn we dan weer in ons
element. We kunnen weer over
voetbal schrijven. En al is het dan
deze eerste keer nog maar weinig,
er wordt weer competitie-voetbal
gespeeld.
De aanvoerders der diverse elf
tallen zullen ons weer gedurende een
aantal maanden op de hoogte houden
van de prestaties van hun mede
spelers. Dat houdt in, dat we een
aantal nieuwe gezichten onder de
scribenten zullen zien. De bekendste
voor de meesten van U zal zijn de
aanvoerder van het eerste, Coen
Colijn.
Van de hand van Coen vindt U
reeds een relaasje hier onder. Van
de andere elftallen is doorelkaarge-
nomen niet veel goeds te vertellen.
Het vierde en derde verloren en het
tweede wist 00 te spelen tegen
Amsterdam 3.
Voor de volgende keer kan ik
veel stof beloven, gezien de toezeg
gingen der captains.
Na de gebruikelijke zomerse rust
periode, zijn we dan op 19 Augustus
gestart met een vriendschappelijk
partijtje voetbal tegen H.B.C. uit
Heemstede.
Deze prettige wedstrijd wonnen wij
met 2—0.
De week daarna waren we uitge
nodigd op het tournooi van De Spar
taan met als inzet de zilveren Wester-
kerk. Daar het in die week aanhou
dend had geregend, stond het veld
aan de Spaarndammerdijk onder
water, zodat het tournooi geen door
gang kon vinden.
Daarna volgde op 2 September de
wedstrijd tegen Quick (Den Haag)
in ons eigen A.R.O.L.-Tournooi.
Voor rust waren we veel sterker,
maar verder dan één doelpunt kwa
men we niet. In de tweede helft
waren de bordjes verhangen en kon
Quick na ongeveer een kwartier
spelen de gelijkmaker scoren 11.
Na afloop irtoesten er strafschop
pen worden genomen, welke door
onze tegenstander beter werden be
nut.
Op 8 en 15 September hebben we
nog gespeeld tegen H.V.V. eh Be
Quick Zutphen, welke wedstrijden
wij wonnen, onderscheidenlijk met
6—0 en 5—3.
Al met al geen slecht resultaat.
En nu op 23 September vol goede
moed de competitie in.
C. C.
Van buuten.
Na de gastvrije ontvangst, welke
wij bij A.F.C. hebben genoten, vol
doe ik graag aan het verzoek van
de redacteur van de A.F.C.-schakel
om een stukje te schrijven over het
AROL-tournooi.
Over de wedstrijden zelf wil ik
liever kort zijn. Het spel was mis
schien niet zo geweldig, maar het
waren zonder uitzondering plezierige
ontmoetingen. Juist daarom spijt het
me zo dat Robur in de finale be
straft werd met twee penalties. De
genen die de wedstrijd niet hebben
gezien hebben nu misschien de in
druk „dat het er nogal rauw is toe
gegaan". En dat is toch stellig niet
het geval. Scheidsrechter Horn, die
alles zag (maar niets door de vin
gers), zal dit kunnen bevestigen.
De AROL-beker is in de loop van
de vele jaren dat hij „verspeeld"
wordt een bijzondere trofee gewor
den. Natuurlijk, hoe langer de tradi
tie, hoe groter de ideële waarde van
een dergelijke beker. De AROL-beker
heeft echter de merkwaardige eigen
schap, dat ook zijn materiële waarde
met de dag stijgt. Dat hebben wij
tenminste ervaren. Na de prijsuit
reiking werd ons nog even toege
fluisterd: „Wees er voorzichtig mee.
Hij is van echt zilver en verzekerd
voor zo en zoveel". Reeds dezelfde
avond werd door enkele personen,
die hadden geholpen de beker te
ledigen, beweerd dat de waarde ze
ker vijf zeshonderd gulden hoger
lag. En de volgende dag waren alle
Apeldoorners, na lezing van een uit
voerig verslag in het plaatselijke
televisieblad, dat nog door een fraaie
foto van de beker was opgesmukt,
er vast van overtuigd, dat de waarde
tenminste drie maal zo groot was als
het bedrag, dat door de A.F.C.-
bestuursleden was genoemd. Ach ja,
als de boeftjes van buuten in de
grote stad een zilveren beker win
nen
Hoe groot echter ook de waarde
moge zijn, wij zullen de beker het
volgend jaar verdedigen met het
zelfde enthousiasme waarmee we
hem nu gewonnen hebben.
A.F.C., hartelijk dank voor het
prettige tournooi en tot ziens.
A. OUDENAMPSEN,
aanvoerder
Robur et Velocitas 1882.
Het was mij wederom een genoe
gen U een bijdrage van de aanvoe-
der der A.R.O.L.-winnaars te kunnen
voorleggen. Dit artikeltje is geschre
ven onder hoogspanning. De Heer
Oudenampsen is namelijk dezer da
gen in het huwelijk getreden en
tijdens de voorbereidingen voor zijn
huwelijk heb ik hem nog moeten
lastigvallen. Ik weet zeker er goed
aan gedaan te hebben, dat ik hem
en zijn vrouw uit naam van A.F.C.
heb gelukgewenst.
J. T. S.
Bij het schrijven van deze regels
kan nog slechts teruggezien wor
den op één Zondag, waarop de
competitie-voetbal voor het eerst in
het seizoen 1956/'57 gerold heeft.
Maar de uitslagen waren, wat be
treft de jeugdwedstrijden zeer hoop
gevend; alle hoogste jeugdelftallen
in een bepaalde leeftijdsgroep kwa
men als overwinnaars uit de strijd,
t.w. Junioren A 1 met een 20
overwinning, Junioren B 1 met een
21 winst, terwijl Junioren B 3 met
32 won.
De overwinningen van Junioren
B 1 en B 3 waren de beloning voor
een aardige, geestdriftig gespeelde
wedstrijd, maar de winst van Junio
ren A 1 werd zuiver verkregen door
zeer zwak spel van de tegenstander.
Helaas kon ons elftal niet in de
sterkste opstelling in het veld ver
schijnen, daar drie jongens in een
seniorenelftal medespeelden en wij
bovendien voor geruime tijd over
twee andere spelers niet de beschik
king zullen hebben. De versterkte
achterhoede speelde een zeer goede
wedstrijd, maar durfde zich tegen de
uiterst ongevaarlijke voorhoede van
de Z.S.G.O.-Junioren af en toe enig
show-voetbal te veroorloven, hetgeen
op enige elftalcomimissieleden een
diepe indruk maakte. Nochtans werd
het eerste doelpunt gescoord door
onze stopperspil uit een door hem
persoonlijk geleide aanval, terwijl
onze tegenstanders geheel onge
vraagd door een treffer in eigen doel
onze overwinning veilig stelden. Ge
lukkig speelden wij deze eerste com
petitiewedstrijd niet tegen één van de
„grote broers".
Welpen.
Ook onze welpen zijn voor de
eerste schermutselingen in de weide
geweest. Dit seizoen beschikt onze
vereniging over een zeer groot aan
tal welpenspelers (1012 jaar). Met
de zeer gewaardeerde medewerking
van enige junioren en jonge senioren
zal de jeugdcommissie dit seizoen
meer in onderling verband een wed
strijdenreeks vaststellen voor deze
jongens, welke gezien de krachtsver
houdingen en het grote aantal
welpenelftallen bijzonder interessant
zal worden.
Zowel onze jeugdcommissie als
onze welpjes zelf zullen een grote
belangstelling ten zeerste op prijs
stellen.
H. VAN TEUNENBROEK.
3
