Ook gij, Brutus
Mixed Pickles
BeQunstiQinq van onze aöveRteeRöecs, houöt öe schakel in stanö
(vervolg)
Heb je dat óóit meegemaakt in A.F.C. Vroeger bij Boer op het Leidseplein of bij Eggers Tegenwoordig,
bij de Vries of bij Scheltema op de Voorburgwal, op clubavond, of aan de ronde tafel? Óóit beleefd, dat niet-
leden van het bestuur of de Elftalcommissie mee zaten te regeren, te redigeren, te criticeren en te fulmineren
Toe nou, Max, dat bestdat bij A.F.C. niet
Bravo, oudjes!
Het is altijd weer interessant, om kennis te nemen van de competitiestanden. Welk een vreugde en leed
liggen verankerd in die koele cijfers. Het lijkt de beurspagina wel, met dit verschil, dat een voetbalcompe
titie aan een zeker aantal speeldagen gebonden is en de beurs iedere dag „speelt". Dit jaar hebben de
„oudjes" het er best afgebracht. In West I, 2 A begroeten wij onze oude tegenstanders en vrienden uit Hoorn,
H o 1 1 a n d i a, als Kampioen. (Weet U nog de beslissingswedstrijd tegen Hollandia in 1931 op het W.F.C.-
terrein om de laatste plaats en de winnende goal van Charles?)
T. O. G. is in 3 C met het kampioenschap aan de haal gegaan. (Weet U nog datzelfde jaar 1931 ons be
roemde protest tegen prof. Snapper? Galli is nooit meer helemaal de oude geworden, sinds we dat protest
vergokten). En kijk, inlDisNeerlandia kampioen geworden. Over Neerlandia zou een boek te schrijven
zijn. Deze club behoort met A.F.C., Ajax en V.V.A. tot de enige overlevende Amsterdamse voetbalclubs van de
tientallen, die voor en rond de eeuwwisseling werden opgericht. Zij was ooit een flinke tweede Klasse club,
maar zakte steeds verder af en belandde zelfs in de tweede Klasse van de Afdeling. (Dat is dus, goed uitge
rekend van de tweede naar de zesde klasse!) Maar ziet, de blauw-zwarte buren van Rath en Doodeheefver aan
de Weesperzijde begonnen aan een even robuste als zeer zeldzaam voorkomende „come back". Terug naar de
lste Klasse van de Afdeling. Terug naar de „grote bond" en nu kampioen van de 4de Klasse. Knap werk!
In 4 G zien we het aloude „Q u i c k" Amersfoort aan de top. Tegen Quick speelde A.F.C. reeds in 1900
in de westelijke 2de klasse. Onze Amersfoortse kleurgenoten kwamen geheel in de schaduw, toen de voort
varende H.V.C. naar voren kwam, doch nu is dan toch weer een kampioenschap behaald. Aan allen onze
hartelijke gelukwensen!
Slordig.
Is er nu niemand bij de K.N.V.B. die kan zorgen, dat het vertegenwoordigende amateur-elftal goed aan de
pers wordt doorgegeven? In de wedstrijd tegen Frankrijk heette onze international Co Bouwens „Bouwman"
en nu staat Bouwens' naam goed in de krant, maar als club wordt H.F.C. vermeld. Nu hebben wij niets
tegen H.F.C., maar een klein beetje meer accuratesse tegenover de spelers, die 99%% van de K.N.V.B.-leden
representeren, is waarlijk geen overbodige luxe. v
Stijl.
Als ooit bijvoorbeeld bij ons eeuwfeest een prijs wordt toegekend voor het meest stijlvolle feest, dat
ooit in A.F.C. gegeven is, dan zal deze „met eikenloof en de zwaarden" worden toegekend aan Henk Kappel-
hoff voor de fantastische avond plus verlengstuk, die hij ter gelegenheid van zijn 50ste verjaardag aan zijn
vrienden heeft aangeboden. Om de woorden van Nico Holtzappel aan te halen: „Jaren later zullen zij, die
hier aanwezig zijn nog zeggen: Dit feest heb ik meegemaakt." Het was af.
J. W.
Als U Dinsdags- of Donderdags
avonds, zo in Mei, op de Wan
delweg loopt, zo ergens in de buurt
van ons terrein, zoudt IJ af en toe
een duivels gebrul kunnen vernemen.
Het terrein is echter door dicht ge
bladerte, tribune of tennisbaan aan
Uw oog onttrokken, „Aha", denkt U,
„de jongens van het eerste en tweede
doen weer hun best". Het gebrul
verwondert U wel enigszins, maar U
denkt, „wat zijn ze toch lekker fana
tiek, ze verdienen best een plaatsje
hoger". Tribune, tennisbaan en het
dicht gebladerte wijken en Uw oog
schouwt het toneel. „Was-dat-nou
Ergens in de hoek van het veld ren
nen zes simpele figuren driftig heen
en weer. Zij spelen het z.g. hokvoet-
bal, niet te verwarren met het put-
voetbal, dat op een geheel ander
niveau ligt. Eerst wordt U kriegel,
zes mensen, terwijl er toch eigenlijk
zo'n vijfentwintig moeten rond hup
pelen, maar U bedenkt dat het de
maand Mei is en dan heeft de jeugd
wel iets anders te doen. Verwonderd
drentelt U dan schuchter een groot
leeg stuk van het tweede veld over
en gaat van dichtbij het spel gade
slaan. Na vijf minuten bestaat er
geen twijfel meer en U accepteert
glimlachend het gebrul van deze
fanatici. Wat U hier ziet is de goede
Europese middenklasse reeds lang
voorbij.
Weer rijzen er allerlei vragen in U
op. Hoe is het mogelijk, dat zo maar,
pak weg, zes jonge knapen, uit en
kele willekeurige elftallen van Uw
club, voetbal demonstreren, dat een
vergelijking met wat doorgaans op
de Hongaarse steppen wordt ver
toond, glansrijk kan doorstaan. Wat
bezielt deze mensen? Is onze club zo
rijk aan dergelijke artiesten? Een
tweede klas amateurclub? Uitzonder
lijk gaaf voetenwerk, frappante
overstappies, ballen in één keer dood
uit de lucht, effectvolle rollers afge
wisseld met snijballen over het moe
ras. Vernuftige schouderduwen, truc
werk, waarin één man soms vier
keer achter elkaar op een halve me
ter wordt genomen. Dribbels, waar
de directeur van Tuschinski graag
diep voor in zijn zak tast. Wie zijn
deze mensen? Als clublid herkent U
ze natuurlijk, alhoewel de aard der
costuums Uw wenkbrauwen doet
fronsen. „Werkpakken", denkt U.
U staat te watertanden. Kijk dat
ventje met die scheur in zijn broek,
het lijkt wel of 'ie de bal toespreekt,
welk een volkomen meesterschap
over dat ronde ding. U zoudt hard
willen weghollen om Uw vrienden en
kennissen te halen en ze deelgenoot
te maken. Maar U staat vastgepind
aan de grond en begint uit puur
enthousiasme mee te schreeuwen.
„Gooi 'm over de lengte", „lig niet
te emmeren met die bal", „krijten",
„schuif".
Als de zon langzaam bloedrood de
andere kant van de aarde gaat be
schijnen, ziet U hoe deze mensen,
eindelijk moe-gespeeld, het spel be
ëindigen. Langs de kleedkamer lo
pend hoort U luide schreeuwstem
men. „Je krijgt niks van mij, die
laatste was een vuiligheid, een
handsbal mag niet in enen. Je kan
de pot op, eji goed ook".
„Wat een schoft ben jij, direct
drink ik twee colaatjes van je, wij
hebben gewonnen, afspraak is af
spraak".
„Ook hier", denkt U, en langzaam
de Mei-avond inlopend, wordt het
hele fanatieke gedoe U duidelijk.
„Ook hier, profs", mompelt U
droevig voor U uit. KAKIE.
