U/at iedere A.F.C.-er behoort te u/eten
Drukkerij Joh. Meijer Zoon
Begunstiging van onze aöveRteepöeqs, houöt öe schakel in stanö
T^nkele weken geleden kwam mij
■"-i een merkwaardige personeels
advertentie in een onzer grote sport
bladen onder de ogen, zo merkwaar
dig, dat het mij de moeite waard
lijkt op de daaruit blijkende verslap
ping en vervlakking dier normen en
beginselen te wijzen, welke de basis
onzer samenleving zijn geweest.
In die advertentie werd dan op 3
vacatures bij de gemeentelijke
diensten in een provincieplaats op
merkzaam gemaakt en de plaatse
lijke, zeer bekende, 1ste klasse prof
voetbalclub verklaarde zich bereid
haar bemiddeling aan eventuele sol
licitanten te verlenen, op voorwaarde
echter dat deze hunnerzijds zich ver
plichtten voor die prof-club uit te
komen. Nu weet ik natuurlijk niet of
en in welke mate het bestuur van
de club werkelijk invloed op de ge
meentediensten kan uitoefenen, doch
men kan er veilig uit concluderen,
dat bij de vervulling van die ge
meentebetrekkingen goede voetballers
de voorkeur hebben, ja dat het juist
om de zo broodnodige versterking
van die club te doen was.
Nu wil het mij voorkomen, dat het
een der grondslagen van ons staat
kundig bestel nog altijd is, dat bij
vacatures voor overheidsdiensten de
capaciteiten der candidaten tot ver
vulling dier betrekkingen de doorslag
moeten geven en dat iedere burger
daarbij gelijke rechten moet hebben.
Bij deze advertentie komt echter een
verrassend nieuw element naar vo
ren, nl. dat goede voetballers een
streepje voor krijgen, waarbij we
voor de goede gang van zaken bij
die gemeentediensten maar zullen ho
pen, dat ze voor die betrekkingen ook
de vereiste bekwaamheden zullen
bezitten.
Men begrijpe mij goed. Wat een
particulier met het oog op de een of
andere hobby met zijn personeel wil
doen, staat hem volkomen vrij, want
hij moet er zelf de kosten van dra
gen, doch wanneer het om overheids
gelden gaat welke door de gemeen
schap worden opgebracht, dan gaat
het niet aan om deze direct of in
direct tot versterking van het spe
lersmateriaal van een plaatselijke
voetbalclub aan te wenden, hoe be
langrijk deze voetbalclub ook voor
die gemeente moge zijn. Ik vraag mij
af wat men met eventuele, als werk
nemer uitstekende, candidaten uit de
gemeente zelf zal doen, wanneer die
helaas niet zo best kunnen voetbal
len?
Staatsamateurs
Wij schrijven wel steeds honend
over die staatsamateurs uit zekere
landen die tot zulke uitzonderlijke
prestaties komen, doch ieder zinnig
mens zal mij moeten toegeven, dat
de voetballende gemeentedienaren,
die met zulke advertenties worden
aangetrokken, in wezen bedroefd
weinig, ja, ik mag wel zeggen hele
maal niet van die staatsamateurs
verschillen.
In beginsel is er geen verschil. Ik
weet niet of er anderen met mij aan
deze advertentie aanstoot hebben
genomen, noch of er door bevoegde
instanties tegen is geprotesteerd.
Misschien is het ook dwaas van mij
en het strijden voor een verloren
zaak, om mijn stem tegen die ver
vlakking van normen te verheffen.
Ik weet wel, dat er in het verleden
al veel is gebeurd en bij de onstui
mige ontwikkeling, welke wij thans
in de voetballerij meemaken, onge
twijfeld in sterkere mate gebeuren
zal, doch waar het om gaat is dit,
dat men in het verleden toch altijd
zoveel respect voor normen had, dat
men het kwade trachtte te camou
fleren, terwijl deze normen blijkbaar
thans zo vervaagd zijn, dat men er
openlijk per advertentie voor uit
komt.
Men zal wellicht vragen waarom
ik dit merkwaardige onderwerp in
ons clubblad bespreek. Welnu, het wil
mij voorkomen, dat wij amateurs ons
er niet toe moeten bepalen om alleen
maar met verbazing en misschien
zelfs met heimelijk leedvermaak deze
zonderlinge bokkesprongen in de
strijd op leven en dood bij de prof
clubs gade te slaan. Bij de revolutio
naire ontwikkeling van ons prof
voetbal zijn excessen nu eenmaal niet
te vermijden. Maar als men ook de
overheid op m.i. ontoelaatbare wijze
daarin gaat betrekken, bestaat er alle
aanleiding om in het geweer te ko
men. Al was het alleen maar om een
principiële beslissing van onze
Koninklijke N.V.B. uit te lokken, ten
opzichte van deze openlijke poging
om de burgerrechten te beknotten.
Vind U ook niet dat de gemeente
besturen de overheidsgelden beter
kunnen besteden met sportterreinen
aan te leggen, dan om voetballers
ten behoeve van een speciale club in
dienst te nemen? Van die sportter
reinen kunnen de amateurclubs met
hun minder excellente doch minstens
zo enthousiaste sportbeoefenaren ten
minste ook nog plezier hebben.
Juist in het ongemerkt afzakken,
stap voor stap, naar toestanden,
welke men naar buiten heet te ver
afschuwen, schuilt het grote gevaar.
Allegretto.
Maar genoeg van dit nare onder
werp. Ondertussen is het al weer een
jaar geleden dat wij op zo luister
rijke wijze ons 60-jarig bestaan heb
ben herdacht. Wij staan er niet
slecht voor in de, wel is waar afge
roomde, 2de klasse. Bij onze 61ste
verjaardag wens ik bestuur, spelers
en overige leden van ganser harte
veel succes in het komend jaar. Als
het kan, de nodige kampioenschap
pen.
I. H. GALAVAZI.
Kanaalstraat 132, Amsterdam-W.
Telefoon 807 I 0
Uw adres voor beter drukwerk
gebruikt, koopt
U dan ook
een
Als U reeds
een