U/at iedere A.F.C.-er behoort te we ten
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
i 2
DANK zij een charmante uitnodi
ging van de familie Van Ooy was
ik ,in de gelegenheid de wedstrijd
EngelandDuitsland op de televisie
te volgen. Gaarne maakte ik natuur
lijk daarvan gebruik, primo, omdat
dit de eerste maal zou worden dat ik
Voetbal door dit modernste der com
municatiemiddelen zou beleven en se-
cundo, uit nieuwsgierigheid om als het
ware met eigen ogen te aanschouwen,
hoe het ditmaal goed voorbereide
Engelse team de zo sterk gehavende
wereldkampioenen zou bestrijden.
Je bent immers altijd van mening
geweest dat een land als Engeland in
staat is uit zijn enorme reservoir van
spelers van top-klasse een serie elf
tallen van vrijwel gelijke sterkte in 't
veld te sturen. Maar dat niet alleen,
ook om vooral voor voortdurende ver
jonging te zorgen nu zich in de laat
ste jaren internationaal zo veel in de
krachtsverhoudingen van de verschil
lende landen heeft gewijzigd. Alhoe
wel Duitsland ook over zo'n anderhalf
millioen actieve voetballers beschikt
waren daar wijzigingen in de wereld
kampioen-ploeg direct aanmerkelijke
verzwakkingen gebleken. Het aantal
spelers van topklasse is daar blijk
baar veel geringer, om van internatio
nale ervaring maar niet eens te spre
ken.
En zie, toch kwam Old-England on
danks deze enorme keuze met spelers
in het veld als Matthews, Finney en
Shackleton, wier leeftijd hen nor
maal gesproken - tot veteranen
stempelt. Hun tegenstanders daaren
tegen hadden het meer in de jeugd
gezocht. Zeker die veteranen deden
het maar weer best. Het was fenome.-
naal te zien hoe die ouwe Stan op
perfecte (maar zuiver orthodoxe!)
manier zijn tegenstanders langs de
lijn en zo mogelijk langs de cornerlijn
voorbijgleed. Maar als er dan al eens
een voorzet volgde, dan waren er al
zoveel spelers voor de goal terugge
trokken, dat het practisch onmogelijk
was een vrijstaande medespeler te
vinden. Zo heeft deze veteraan het
waarschijnlijk al meer dan 20 jaar su
bliem gedaan, bewonderenswaardig,
doch naar het mij voorkomt volmaakt
uit de tijd.
Teken
Mij dunkt, het is een teken aan de
wand, dat het moederland van onze
sport in de strijd om de suprematie
en het daar zo buitengewoon zwaar
tellende voetbalprestige, een elftal
van grotendeels ruim 30-jarigen, ja
zelfs een meer dan 40-jarige, met die
taak moest belasten. Zou daarin niet
een vingerwijzing liggen voor het ver
schil tussen het waarlijk moderne
voetbal van de Middel- en jZuid-Euro-
pese landen en wat ons als modern
voetbal uitentreure werd aangepraat?
Zijn die Matthews en Finney in feite
niet éénmans vleugels, terwijl die an
deren het in razend snel positie kiezen
met gebruikmaking van de open
ruimte zoeken op basis van een per
fecte bal- en lichaamstechniek, en
zichzelf en hun maats in snelle wisse
ling kansen trachten te scheppen?
Bovendien hebben ze ook schieten ge
leerd.
Men mag dan de Britse spelers op
uithoudingsvermogen en harde tackle
trainen en de Schotten mogen dan
met deze wapens een grimmig ge
vecht met de Hongaren hebben gele
verd (zelfs de Daily Express noemde
de tackle soms zelfs te hard en te
wild) in feite betekent het toch alleen
maar obstructie. Het zou interessant
zijn te horen, hoe onze Leo (die vol
gens de Engelse pers de wedstrijd op
voortreffelijke wijze heeft geleid)
hierover denkt.
Tegen Duitsland met een groten
deels internationaal ongeroutineerde
voorhoede mogen de Britten dan een
overigens ruim verdiende maar in we
zen toch magere overwining hebben
geboekt, die Schotten moesten op
eigen veld, aangemoedigd door die
dreigend imposante Hampden-roar,
toch voor Puskas c.s. de vlag strijken.
We hewKsn al meer betoogd, dat
deze middeleuropese voetbalkunste
naars hun spel meer op opbouwende
elementen' als; baltechniek, snelheid,
vrije ruimte, positie kiezen etc. base
ren, waarmede ons toch reeds mooie
sport tot een waarlijke attractieve
show wordt gemaakt, terwijl de En
gelsen nog altijd en wij in hun kiel
zog meer aan de strijd om de pun
ten (en de clubkas) denken. Wat wil
men dan Het is logisch, dat deze
strijd automatisch een verdedigend en
daardoor afbrekend karakter krijgt.
Trouwens een dag voordat Chelsea
tegen het Hongaarse Red Banner
speelde, werd in de Daily Express de
Chelsea spelers met de meeste nadruk
op het hart gedrukt om toch vooral
zo hard mogelijk te tacklen en de
speler-zonder-bal zorgvuldig te dek
ken, zijnde dit de enige methode om
de Hongaren uit hun spel te brengen..
Mij dunkt, daar is geen woord Frans
bij. Aan de Wolves is dit tegen Hon-
ved in een soort moeras gelukt en
Chelsea wist inderdaad een gelijk spel
te bevechten. Maar de 2de klasser
Westham werd door 11 Italiaantjes
van Milano met 60 van het veld ge
veegd.
Welnu, ik meende bij deze interes
sante voetbalgevechten in het in zake
zijn sportprestige zo uiterst gevoelige
Engeland even te moeten stilstaan,
omdat deze destructieve elementen in
ons Nederlandse topvoetbal voorlopig
ook nog wel een grote rol zullen blij
ven spelen. De plaats in de Hoofdklas
se en de premie op de overwinning of
gelijk spel zijn beslist geen factoren,
welke tot verfraaiing van ons voetbal
zullen bijdragen.
Overgang
Natuurlijk zitten we voorlopig nog
in een overgangstijdperk, waarin je
de vreemdste dingen kunt beleven. Er
zijn al weer berichten geweest over
plannen tot oprichting van profbond
No. 2. Maar als je van de andere kant
hoort, dat zij die tegen een maximum
premiestelsel waren, thans al weer
dolgraag door hun minder welgestelde
zusterclubs gedwongen zouden willen
worden om zich aan natuurlijk veel
lagere maximum tarieven te hou
den, dan is het duidelijk dat alles niet
van een leien dakje gaat.
Laten we echter nuchter blijven. Dit
seizoen vieren we opgewekt ons 60-
jarig bestaan. Houden we vast aan
de grondslagen waarop onze voorgan
gers onze club zoals trouwens ons
hele voetbalwereldje hebben opge
richt n.l. als ontspanning en genoegen
in vriendenkring. Ik ben ervan over
tuigd, dat de overgrote meerderheid
van A.F.C. deze grondslagen, deze
doelstellingen, niet zou willen verla
ten, om van kunnen maar niet eens te
spreken. Moge onze cltib toch blijven
sen onuitputtelijke bron van sportieve
vreugde en vriendschap. Laten v:e
toch voorzichtig zijn met een ontwik
keling welke, gezien de aandacht wel
ke eraan wordt besteed en de bedra
gen, die ermee gemoeid zijn, de oor
spronkelijke opzet doet vergeten. Eco
nomen hebben in de profclubs een
nieuw object voor hun beschouwingen
ontdekt. Straks volgen de psycholo
gen en de sociologen. En tenslotte
wordt dan voetbal iets, dat ver van
populaire ontspanningmeer met
„opium voor het volk" kan worden
omschreven.
Het zal u duidelijk zijn, dat onze
toekomst staat en valt met de geest,
welke wij onze spelende jeugd kunnen
bijbrengen. Leert haar in deze ideaal-
loze tijd tenminste dit kleine ideaal
hebben: A.F.C. Misschien leren zij
dan ook in 't dagelijkse leven voor een
ideaal te strijden. Zij zelf en A.F.C.
kunnen er alleen maar wèl bij varen,
ja, deze jeugd zal er later even dank-
baar voor zijn als wij, die A.F.C. be
zitten!
I. H. GALAVAZI
(Onderschrift. Zoals uit de in
houd blijkt, is dit artikel reeds in
December geschreven. Door de
postvertraging voor de feestda
gen kwam dit artikel te laat voor
de December-Schakel. Wij achten
de analyse, die Galavazi hier
geeft, zo belangrijk, dat wij als
nog gaarne tot plaatsing over
gaan. Red.)
