Uit de kapiteinshut
1 3T~ r—~ -
---
No. 4
Dit is de Schakel, die komt binden,
'De oude club aan d'oude vrinden.
Redacteur: J. H. Wijriand, Ridderlaan 67, Den Maag, tel. 777197 Pl .verv. Redacteur J. Tj. Steensma, 2e v.d. Helststraat 50. A dam
Administrateur: O. J. v.d. Heul. Gerrit v.d. Veenstraat 118, tel. 714194
TypografieDrukkerij Joh. Meijer Zoon. Kanaalstraat 132, Telefoon 80710, Amsterdam W.
33e Jaargang
November 1954
HET lijkt wel of
.de K.N.V.B. in
zijn tactiek en be
leid een afspiege
ling wil geven van
een voetbalwed
strijd. In een voet
balwedstrijd im
mers wisselen de
kansen van mi
nuut tot minuut.
Nauwelijks is een
gevaarlijke aanval op het ene doel af
geslagen of het andere staat alweer
onder druk. Het ene ogenblik denk
je, dat je op fluweel zit en het an
dere ogenblik moet je met kunst- en
vliegwerk een débacle voorkomen.
Harde aanvallen en even harde ver
dediging, gepaard gaande met felle
charges en boze woorden, doen vre
zen, dat de strijd zal eindigen met
moord en doodslag, en even later ver
laten beide partijen de arena met de
armen om eikaars schouder en met
vriendelijke klopjes op de rug.
Zo ook de K.N.V.B. Pas heeft de
Bondsvergadering bijna eenstemmig
het zuivere amateurisme als alleenza
ligmakend uitgeroepen of. van Za
terdag op Zondag wordt beslist, dat
betaling aan spelers is toegestaan. En
nauwelijks is met veel hiep hiep hoe-
ra-geroep op 30 October de heilige
oorlog verklaard aan de beroepsbond
en een strijdfonds gesticht, of twee
weken later wordt, met nog luider
hoera-geroep, een vrede gesloten,
waarbij wij „gehavend maar eervol"
uit de nog niet eens goed begonnen
strijd te voorschijn komen.
Nu mag men wel van mening z'ijn
dat een slechte vrede altijd nog beter
is dan een goede oorlog, dit neemt
niet weg, dat velen deze vrede voelen
als een nederlaag van de K.N.V.B.
Een bittere strijd is vermeden, een
bittere vrede is er voor in de plaats
gekomen.
Het heeft weinig zin, ons te verdie
pen in hetgeen gebeurd zou zijn als
het compromis niet tot stand zou zijn
gekomen. Niemand begint een strijd,
als hij er niet van overtuigd is als
overwinnaar er uit te voorschijn te
treden; de Bondsvergadering van 30
October moet dus wel van de goede
afloop overtuigd zijn geweest. Of
deze overtuiging op goede gronden
gebaseerd was, of een degelijke stu
die er wel aan is voorafgegaan en of
niet te veel gevoelsargumenten in het
spel zijn gebracht, behoeven we ons
nu niet meer af te vragen. De urgen
tie-commissie die vermoedelijk wèl de
toestand degelijk heeft bestudeerd,
was klaarblijkelijk niet zo overtuigd
van de uiteindelijke overwinning of
misschien vreesde zij, met Pyrrhus te
moeten zeggen „Nog één zo'n over
winning en ik ben verloren." Althans
zij koos eieren voor haar geld en het
compromis is er.
Op die dag stierf de oude, onze
oude K.N.V.B. Wij weten het; het was
niet tegen te houden; het moest er
eens van komen. Aan vijfenzestig ja
ren sport-om-de-sport is een eind ge
komen; andere elementen gaan een
rol spelen. De cynische uitspraak
werd bewaarheid:
Zaken zijn zaken,
En als het nog geen zaken zijn,
Dan moet je ze er van maken.
De grote vraag blijft nu: Hoe zal
zich deze „zaak" verder ontwikkelen?
Want, dat wij er nog lang niet zijn,
staat wel als een paal boven water.
Te veel problemen wachten nog op
een oplossing, te veel tegenstrijdige
beginselen moeten nog met elkaar in
overeenstemming gebracht worden, te
veel bedreigde belangen nog veilig
gesteld. Het grote gevaar is nu, dat
men dit jaar toch nog te gehaast te
werk zal gaan. Rustig overleg om de
meest rechtvaardige regeling te ma
ken, is nu vóór alles nodig. De eerste
klassers plus de prof-clubs hebben al
zo'n regeling. De moeilijkheid schuilt
vooral in het z.g. lagere voetbal, dat
heus wel wat bescherming nodig
heeft. De meest voor de hand liggen
de en de redelijkste oplossing is na
tuurlijk, dat dit seizoen geen degra
datie c.q. promotie mogelijk is. En we
hebben alle reden om aan te nemen,
dat het die kant wel uit zal gaan.
Ons eigen A.F.C. is niet zonder
kleerscheuren uit de strijd te voor
schijn gekomen. Door een merkwaar
dige speling van het lot zijn wij nog
het zwaarst getroffen van alle Am
sterdamse clubs. In de gegeven om
standigheden was daar nu eenmaal
niets aan te doen. Laten we het maar
medisch bekijken als 'n flinke maag-
darm-catarrhe, een grootscheepse in
wendige zuivering, waarna we ons,
iets verzwakt wel is waar, maar ge
zonder, opmaken voor onze zestigste
verjaardag.
HOLTZAPPEL
