Tiijgerbalsem
Proficiat A.C.C.
OBAT-MATJAN
C.V. PolyCOm v. Baerlestraat 32, tel. 718085, Amsterdam
Sport-beoelenaars
Begunstiging van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakeL in stanö
maar wij hadden hem zo graag een
ander afscheid uit de Bondsvergade
ring gegund dan op 28 Augustus het
geval was.
Marius Koolhaas, die zijn leven ge
wijd heeft aan Ajax, is heengegaan,
een „sadder and wiser man". Kool
haas had voetbalpolitiek gezien
voortreffelijk gemanoeuvreerd. In de
vergadering van Ajax heeft hij, als
een der zeer weinig overgebleven Mo
hikanen, tegen betaling der spelers
gestemd. Als clubman was hij bereid
in schoonheid te sterven. Maar op 28
Augustus heeft hij in de Éondsverga-
dering gedaan weten te krijgen, dat
iedere eerste klasser mocht betalen
wat zij wilde. Daarin had Marius, als
voorzitter van een eerste klasse
K.N.V.B.-club gelijk. Bij maximumbe
taling toonde men, als gezegd, zijn
troeven aan de Beroepsbond en.zijn
club Ajax kon als één der sterkste in
de strijd beschouwd worden.
Maar Koolhaas vergat één ding:
dat als katten eenmaal bloed ge
proefd hebben, zij ondanks aaipoes
en kopjesgeven tot de familie der
tijgerachtigen behoren en toen Kool
haas dus van zijn eigen spelers op 2
September te horen kreeg, dat zij in
staking gingen als de vergoedingen
niet drastisch verhoogd werden, heeft
hij gedesillusioneerd en in arren moe
de, de boel er bij neergegooid.
Pathetisch.
De eerste klassers gingen betalen.
Het kan niet op: De ene club 37,
per week per speler, de andere
„winstaandeel", zo van 25,tot
30,per week per speler was het
gemiddelde toch zeker. Hoe lang is
het eigenlijk geleden, dat de eerste
klassers het plan-Burgwal kapot sa
boteerden, omdat zij zeker dertien
thuiswedstrijden nodig hadden voor
de clubhuishouding met volkomen ne
gatie van het feit, dat een tweede
klasser als A.P.C. het maar moest
zien te rooien met tien thuiswedstrij
den?
Contracten werden voorgelegd, rug
nummers ingevoerd, boete op weg
blijven van de training ingesteld, de
groet aan het hooggeëerde publiek
geïntroduceerd. En nu is het werke
lijk zielig, om de pathetische artike
len te lezen in de clubbladen van de
verenigingen, die hiertoe overgingen.
„Onze club blijft toch de club"
„wij blijven toch vrienden" „er
verandert in wezen niets"...
Ach, waarom durft men toch niet
uit te komen voor de consequenties
van hetgeen men zelf gewild heeft?
Men hééft de bijverdienste gewild,
men hééft betaling gevraagd en ge
geven maar erken dan ook de
nieuw geschapen verhouding werk
gever-werknemer en houdt op met
de vriendschap en deponeer het club
lied bij de afgedane stukken
Grens.
Er is nu een grens getrokken tus
sen eerste klassers en de overige
voetbalclubs. Maar er moet toch er
gens een grens zijn? Waarom? Nu
betaling door de Bond aanvaard is,
moet IEDERE CLUB het recht heb
ben, zelf te beslissen, of en zo ja, wat
zij betalen wil.
Lotsy, Sajet c.s. hebben gestreden
tegen de betaling aan niet eerste
klassers onder het motto: „Bewaar 't
lagere voetbal voor betaling." Maar
betaling was als zodanig geaccep
teerd en die opvatting is net zo
vreemd als dat een huisvrouw zou
zeggen: „Ik vind wespen iets ver
schrikkelijks. Maar als mijn gezin
toch wespen accepteert, dan mogen
die alleen in de salon rondvliegen en
niet in de huiskamer of in de eetka
mer."
Wij zien maar één oplossing:
Nu betaling van spelers ten princi
piële aanvaard is, moet iedere ver
eniging zich in eigen boezem bera
den, of zij daartoe over wil gaan,
welke uitspraak gedaan moet wor
den door de ledenvergadering. De
clubs geven die uitspraak door aan
de Bond, die competities inricht voor
clubs, die willen betalen en voor
clubs, die niet willen betalen.
Dan zal men verrassende dingen
zien gebeuren. Dan kan het best ge
beuren dat Lutjehorst-de-Heuvel, uit
komende in de derde klasse van de
plaatselijke afdeling, opneming ver
zoekt in de betaalde competitie, om
dat die jongens allemaal werkzaam
zijn op dezelfde fabriek, waarvan de
directeur wel aardigheid in dat voet
bal heeft en er best „een paar rug
gen" tegen aan wil gooien om nu
eens zelf een voetbalploeg te leiden
en op te kweken. En dan kan Lutje
horst-de-Heuvel het nog ver brengen.
Dan kan het best gebeuren, dat een
zich „restlos" achter de vaan van het
amateurisme scharend A.F.C., met
haar sterke aantrekkingskracht op
Amsterdam-Zuid, in een zuivere ama
teurcompetitie een nieuwe periode
van bloei en groei tegemoet gaat.
Dan krijgen wij eindelijk rust en
eerlijke verhoudingen in onze getour
menteerde Voetbalbond.
J. H. WIJNAND
Het moge meteorologisch, en spor
tief over het algemeen een mise-
rebale zomer geweest zijn: voor
A.C.C. zal zomer 1954 met gouden
letteren in de nu ruim 30-jarige
historie worden opgetekend.
A.C.C. I kampioen van Nederland en
de captain gekozen tot aanvoerder
van de nationale ploeg, A.C.C. II
kampioen, A.C.C. IV kampioen en de
jeugd kampioen.
Het is met het landskampioen
schap dit jaar wel zeer bijzonder ge
lopen. Per saldo was de situatie zo,
dat ons eerste en de „Haagse twee"
het kampioenschap deelden. Men is
toen overeengekomen, op 28 Augus
tus ijs en weder dienende in de
zomer 1954 op het veld van de
Haagse een beslissingswedstrijd te
spelen.
Die wedstrijd is door A.C.C. gewon
nen en was een persoonlijke triomf
voor de skipper. Wally van Weelde
bleef 115 not out en zette daarmede
de kroon op een voor de club en hem
onvergetelijk seizoen.
Van harte geluk A.C.C. en voor de
zoveelste maal willen wij aan het be
gin van het voetbalseizoen vragen,
of moeder A.F.C. zich nu eens zou
willen spiegelen aan haar voortreffe
lijke dochter!
J. W.
Wettig gedeponeerd)
Voor
sportmasseurs
gratis
monsters
beschikbaar
bij uitstek geschikt om U daarvan
te bevrijden.
Eveneens zeer werkzaam bij rheu-
matiek, spit, rugpijn, stijve nek,
kneuzingen, hoofdpijn, insecten
beten etc.
Verkrijgbaar in apotheken en drogisterijen
Wa nneer U in de sport gehinderd
wordt door spiervermoeidheid,
spierpijn, spierstijfheid als ge
volg van overtraining, ver
stuikingen, verzwikkingen,
dan is
