Compromis zonder allure
j.h. essen
EENHEID ZONDER GELIJKHEID
VAN BAERLESTRAAT 39, TEL. 720140
BLOEMEN
COMMISSIONNAIR IN
EFFECTEN
TALLOZE PROBLEMEN
DE ZOGENAAMDE EENHEID in de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond
is „hersteld". Bij meerderheid van stemmen is aangenomen dat voor het
seizoen 19541955 het semi-professionalisme is ingevoerd, echter uitsluitend
voor de eerste klassers. Een compromis zonder allure en, om met Dirk
Nys (de komende bondsvoorzitter?) te spreken: waar kan eenheid zijn, waar
geen gelijkheid is?
Een serie capitulaties heeft zich afgespeeld, die voor niemand eervol was.
De K.N.V.B. capituleerde voor de Beroepsvoetbalbond en aanvaardde be
taald voetbal, de eerste klassers capituleerden voor de Angst en vele zitten
nu met de handen in het haar en het z.g. „lagere voetbal" welk een de
nigrerende uitdrukking toch eigenlijk, welk een onzin, dat R.C.H., H.B.S.,
D.H.C., enz. met tientallen elftallen en duizenden bezoekers „lager" zijn dan
Sittardia, Kerkrade, B.B.C. capituleerde ook, trachtte de wolf buiten de
deur te houden en met behulp van de stemmen der Besuursleden van de
K.N.V.B. wisten zij te bereiken, dat betaling alleen voor eerste klassers
mag gelden.
Stuurloos.
Het K.N.V.B.-schip is, ondanks de
zogenaamd bereikte resultaten, vol
komen stuurloos en wat er aan on
verstand, onstandvastigheid en on
barmhartigheid de laatste maanden
in de voetbalwereld vertoond is, kan
gevoeglijk als scherp staand record
geboekstaafd worden.
Aan onverstand. Het Bondsbe-
stuur, dat in een uiterst moeilijke
dwangpositie geraakt is, gaat over
stag maar wil dat toch eigenlijk niet
goed toegeven. Beroepsvoetbal in de
K'.N.V.B. Weineen alleen maar
een beetje betaling, maar punt één
van de grondwet luidt, dat ieder lid
van de K.N.V.B. een beroep moet uit
oefenen. Wie heeft het ooit zo zout
gegeten? De tienduizenden jongelui,
die nog in hun studieperiode zijn, zou
den dus eigenlijk geen lid van de
Voetbalbond mogen zijn. En als
hetgeen God overigens verhoede
Nederland weer eens in een economi
sche crisis verzeild zou raken, dan
zouden dus alle werklozen prompt
voor hun vereniging moeten bedan
ken.
Punt twee: de betaling. Twee tien
tjes voor de eerste klassers, één tien
tje voor de tweede klassers. Vooruit
jongens, al je troeven op tafel gooien.
Rang zegt de Beroepsvoetbalbond,
dan weet ik dus precies, wat ik de
spelers bieden moet.
Aan onstandvastigheid. Het Bonds-
bestuur heeft kans gezien:
(a) tot 3 Juli 1954 iedere beroeps
voetballer of voetballer, die hierin een
bijverdienste zag, óf als een lijder
aan besmettelijke ziekte óf als een
soort onverbeterlijke misdadiger te
beschouwen,
(b) van 3 Juli 1954 tot Donderdag
26 Augustus 1954 maximaal vastge
stelde vergoedingen aan spelers uit
de eerste en de tweede klasse te wil
len toestaan,
(c) op 28 Augustus 1954 alleen ver
goedingen aan spelers uit de eerste
klasse toe te staan en dan zonder
vastgestelde maxima.
Aan onbarmhartigheid. Lo Brunt
moet zich toch wel eens achter de
bedroefde oren gekrabd hebben, wat
voor telegrammen onder zijn naam
door de Verlengde Tolweg werden
verzonden.
Een telegram aan „Maurits", waar
door meer dan tweehonderd jeugd
spelers het voetballen onmogelijk
gemaakt werd, omdat het langzamer
hand wanhopige bestuur van Mau
rits, teneinde 'n schuld van 20.000,-
weg te werken, het terrein onderver
huurde aan een beroepsclub, die ove
rigens in Zuid-Limburg al vaste voet
had.
Telegrammen met de wildste be
dreigingen aan gemeentebesturen,
over het „besmet" verklaren van ter
reinen, die door de gemeentebesturen
aan de beroepsvoetbalclubs zouden
worden verhuurd.
Maar toen gemeentebesturen als
dat van Hilversum de poot stijf hiel
den, bleken die dreigementen even
overhaast als voos.
Een wild telegram aan de burge
meester van Doetinchem, die zich
bereid verklaard had, de aftrap te
doen bij de eerste beroepsvoetbalwed
strijd in zijn gemeente. (Waarom een
burgemeester wel de eerste zet mag
doen in een wedstrijd tussen twee
beroepsschakers en niet de aftrap in
een wedstrijd tussen twee beroeps
voetbalclubs ontgaat ons.) Die burge
meester had gelijk. Die wedstrijd was
een evenement voor zijn gemeente en
daar behoort de eerste burger der
gemeente aanwezig te zijn. Het on-
barmhartigste en bepaald onspor
tief ook nog! was, om een af
schrift van dat telegram aan de
hoogste baas van die burgemeester
te zenden, de Minister van Binnen
landse zaken. „So etwas tut man
nicht" om het op zijn Zwitsers te
zeggen.
Verliezen.
In al die herrie heeft de K.N.V.B.
verliezen geleden aan leidende per
soonlijkheden, die zeer zwaar zijn. Fi
guren als Jan Bergvelt, Balthus
Meijer en Toon Schroder hebben be
dankt en dit komt ons in ieder geval
logischer voor, dan dat een man als
Martyn Sajet, die zich voor 3 Juli
1954 in geschrift en voor de radio uit
gelaten heeft over betaald voetbal op
een wijze, die rondweg beledigend ge
acht kan worden, alle zwenkingen
rustig meemaakt en op beslissende
momenten het niet verder kan bren
gen dan een „blanco" stem.
Ook Karei Lotsy is in de storm
gebleven. In een der bladen trof ons
het kopje: „The swan died"... Lotsy
is met stille trom uit de vergadering
van 28 Augustus verdwenen, nadat
hij nog het woord gevoerd had en
zelf „The Swan Song" geciteerd had.
Het moet voor Lotsy iets geweest
zijn, dat hij zowel op 14 als op 28
Augustus geen „greep" meer had op
de Bondsvergadering. Lotsy heeft 't
overleven van zijn roem voor een
groot gedeelte te wijten aan zich zelf,
aan het herhaaldelijk overstag gaan,
zodat hij zijn trouwste supporters en
zijn beste vrienden van hem ver
vreemdde. Wij hebben óók de publi
cistische degen met Lotsy gekruist
heRenqRacht 92
TEL. 41864-42864, BEURS 41057
BequnstiqiriQ van onze aöveRteeRÖens, houöt öe schakel in stanö
3
