Diamanten gloed
HET „APOLLO-PAVIUOEN"
Wat iedere A.F.C.-er behoort te weten:
Ook voor besloten diners, lunches of partijen
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
OP 26 Januari j.l., in die barre
koude, zijn we weer eens heer
lijk naar school gegaan en om het zo
echt mogelijk te maken, was er een
behoorlijk aantal laatkomers. Des
alniettemin bleef de Directeur van
de school vriendelijk en voorkomend
(het was een A.F.C.-er!) en ontving
ons gastvrij in zijn warme vertrek
ken.
Daar was dan een illuster gezel
schap bijeen, waaruit de Zigeuner
Primas Jaap Cohen een Troupe de
la Revue" moest zien te formeren.
Zijn taak was geen sinecure; een
kleumig hoopje dilettanten moest
met lever- en knoflook-injecties dei-
mate op gang gebracht worden, dat
zij tenminste enig geluid voortbrach
ten. Gelukkig waren er ook nog ge-
routineerden, die Vlekkeloze Kunst
vertoonden en die stante pede met
een honorarium van 1.000,per
maand werden geëngageerd.
Een nóg exclusievere caste vorm
den de „cracks" van de vorige Re
vues; het feit, dat zij intussen tien
jaar langer belegen waren, heeft hun
kunst slechts verdiept en hun roem
was nog dermate vermaard, dat zij
slechts welwillend met hun hoofd te
knikken hadden, om de Baas te doen
weten, dat zij er inderdaad prijs op
stelden, om hun talenten ter verrij
king van „het innerlijk der A.F.C.-ers
beschikbaar te stellen." Bij deze Do
nors werd over honorarium niet eens
gerept...
Te kort.
Maar oh, ofschoon de Baas zoge-
zeid in de talenten kon wroeten,
kwam hij voor zijn exclusieve kooi
tje, dat hij wilde oprichten, ALTEN,
BASSEN, BARITONS EN EEN
EERSTE SOPRAANTJE TE KORT.
Ik weet zeker, dat er in een club
als A.F.C. nog stemmen genoeg zijn,
die de vreugde van het zingen ken
nen, en, als ze wisten, hoé prettig en
hoé gezellig de stemming op de eer
ste avond al was, waren ze op 26 Ja
nuari niet achter de kachel blijven
zitten, inplaats van zich nu pas op
te geven (Ja, het kan nog, snaar
dan moet IJ er gauw bij zijn!)
En waar blijven onze ballet-meis
jes? Prille huppeltjes zijn er nodig,
en de opleiding van Mevrouw aCohen
is geweldig, gezien de resultaten van
de vorige revues! We moeten ook nu
weer een ballet krijgen, dat klinkt
als een klok, dus.meisjes komt!
Aangezien wat zang betreft de
noodtoestand was afgekondigd, moest
iedereen voorzingen; toen ik aan de
beurt was, werd de deur voorzichtig
op een kier gezet; met een paar to
nen had ik de ongelooflijke veine om
dubbelvals te zingen, zodat ze per
abuis net goed rolden. Volgens Van
Dale heeft Heine gezegd: „Sie sang
mit warhem Gefühle uijd falscher
Stimme!"
Helaas, zelfs het ware gevoel
moest sneuvelen, want hoe kan ik
me nu ongebreideld geven met „Let
me call you sweetheart" wanneer
Willem van der Parel zo zit te grin-
nikken
Gelukkig waren er nog mensen,
die écht konden zingen! Ladies, mind
your husbands! wanneer Rietje Le
loux begint met „Because of you...".
De Baas was er nog danig mee in
zijn schik ook...
EEN AANGETROUWDE
(Vervolg Wat iedere A.F.C.-er)
Men kan met vele mensen op
goede, noem het mijnentwege vriend
schappelijke voet staan, dat is al een
benijdenswaardig iets, maar er staat
geschreven: „Een trouwe vriend is
een sterke burcht, wie er een vindt,
ontdekt een vermogen." En aange
zien dit laatste waarlijk een zeld
zaamheid blijkt te zijn, kan ik W'ij-
nand's „dus" met de beste wil niet
aanvaarden, doch hoop van ganser
harte gaarne, dat mijn „zo mogelijk"
voor iedere A.F.C,-er een rijke oogst
moge betekenen.
I. H. GALAVAZI
Zoals men inmiddels
in het „Bulletin" al gelezen heeft,
stond er in het overigens vriendelijk
bedoelde bericht in Elseviers Week
blad een fout. De m.i. kostelijke
vondst: „Het hangt aan de bar en
het hikt" als variant op „Het hangt
aan de muur en het tikt" sloeg uiter
aard niet op onze jubileumsrevue,
maar op een grap tijdens het jaar
diner. ,,E.W." maakte er nu van:
jaarrevue en klutste de zaak dus
door elkaar.
Maar „sportbericht?" Kom. Kom,
Galli. Neem het nu allemaal niet te
zwaar. Het stond in een nog nieuwe,
maar zeer goed gebrachte rubriek
die kennelijk „local gossip" wil zijn.
Gehoord in het Concertgebouw, op
lijn 25, en dus ook dit grapje over
A.F.C. En het bewijst toch ook weer,
dat wij een streepje voor hebben in
Amsterdam. A.F.C. is nu eenmaal
een hoofdstedelijke „institution" met
uiteraard nadelen en gevaar voor
legende-vorming, maar ook met de
voordelen daarvan, "i,,?,, het, „zachte
plekje in het 1 kijkentwee en
peIf' 4-n- /i Pidden, dat is 21,5
De stelling, daff ig 23m 2eg
en oorzaken zou .?oeeee]emaa[ niet
ik te moeten bestrijdt
mene ontwikkeling?" Ai. Moct er
algemene ontwikkeling zou .n?
leden van een sportvereniging.
tegen elkaar durven op te treden aii
in A.F.C. I dit jaar gebeurd is, dan
zou het er treurig uitzien. Lees de
redevoering I, die aanvoerder Bou-
wens tijdens het jaardiner hield en
je zal kunnen begrijpen, dat het hier
niet gaat om een „algemene ont
wikkeling."
Dat ik in het vorige nummer in
mijn onderschrift, het artikel van
onze populaire jonkheer verzuimd
heb te vermelden, betreur ik in hoge
mate. Oorzaak was, dat een gedeelte
van de drukproeven reeds terug was
naar de zetterij en ik mijn antwoord
schreef aan de hand van de druk
proeven, die ik thuis had. Aan de
wijze, waarop ik het artikel van de
jonkheer heb opgemaakt kunnen zo
wel hij als Galli gezien hebben, hoe
belangrijk ook ik zijn redenering
vond. Red.).
©e weg naar
APOLLOLAAN 2 TEL. 712410
9
