Uit de Kapïteinshut
32e Jaargang October 1953 No' 3
©it is de Schakeldie komt binden,
©e oude club aan d' oude vrinden.
Redacteur: J. H. Wijnand. Roerstraat 52 2 tel. 722119 - Plaatsverv. Redacteur: J. Tj. Steensma, 2e v.d. Helststraat 50
Administrateur: O.J. v.d. Heul, Gerrit v.d. Veenstraat 118, tel. 714194
TypografieDrukkerij Joh. Meijer Zoon, Kanaalstraat 132. Telefoon 80710, Amsterdam-W.
TVTAT ons in de
afgelopen
periode wel het
meest getroffen
heeft, is het over
lijden van Fred
Sabelson. Het zal
moeilijk zijn, voor
al voor de ouderen
onder ons,zich
onze bijeenkom
sten en onze vergaderingen voor te
stellen zonder Fred. Als hij opstond
en het woord vroeg, kon men verze
kerd zijn van een haarscherp en hel
der betoog, voorgedragen met een
gloed van warme clubliefde. Want hij
had grote gaven van hoofd en hart
en nooit deed A.F.C. daar tevergeefs
een beroep op. Tot kort voor zijn
dood was hij nog bezig aan de om
vangrijke en tijdrovende reglements
wijziging, zo tot het allerlaatst nog
zijn krachten en gedachten wijdend
aan A.F.C.
Tallozen waren op 8 October naar
de Nieuwe Oosterbegraafplaats ge
komen om deze zeer oude en zeer ge
trouwe A.F.C.-er naar zijn laatste
rustplaats te vergezellen. En daar
bleek weer, welk een grote plaats
Fred in de hartep van zijn vrienden
had ingenomen en met welk een
dankbaarheid zij aan hem denken.
Hij ruste zacht.
De overgang van deze droefgestem-
de gedachten naar de zakelijke aan
gelegenheden van onze club valt wel
moeilijk, maar zo is nu eenmaal het
leven.
Nieuwe gedachten dringen zich
op met betrekking tot A.F.C., nieuwe
mogelijkheden, nieuwe problemen.
Om met deze laatste maar eens te
beginnen, het grote probleem, waar
wij op het ogenblik mee zitten, is
niet het tekort op de begroting, al
kost dit ons heel wat hoofdbrekens,
en ook niet de zorg voor de voorbe
reiding van ons zestigjarig bestaan,
al bezorgt deze ons nu al enkele sla
peloze nachten. Neen, ons grote pro
bleem zit hem in de wispelturige
vorm van het eerste elftal, dat elftal,
dat de standing van onze club uit
maakt en dat daardoor een ontzaglijk
zware verantwoordelijkheid draagt.
De last van zestig jaren streven en
strijd, de zwaarte van al onze zor
gen, drukken op de schouders van
die elf knapen.
Is deze last voor sommigen te
zwaar? Wie de twee speelhelften van
onze wedstrijd tegen H.V.C. verge
lijkt, moet haast wel tot de con
clusie komen, dat inderdaad voor en
kelen de tweede helft een te zware
opgave vormt. De zelfbeheersing, het
rustige overleg, die immers de on
misbare grondslag vormen voor ons
spel, was vóór de pauze overal te
bespeuren en iedereen genoot van het
frisse, snelle en degelijke voetbal, dat
wij toen te zien kregen.
Maar na de rust (wat een raar
woord in dit verband!) was de rust
bij enkelen eensklaps verdwenen. Zo
weloverwogen en beheerst als zij
daarvóór te werk gingen, zo onbe
heerst, wild en dom deden zij daar
na. Was hun voorraad zelfbeheer
sing opgebruikt? Liet hun verstan
dig overleg hen in de steek? Hoe is
het anders te verklaren, dat dezelfde
spelers met dezelfde grote gaven
zulke kinderlijk domme dingen de
den
Als het fundament van een gebouw,
de kern van het geheel, wordt weg
genomen, stort alles in elkaar. En nu
mag dat fundament van het prach
tigste graniet zijn, als het weg is, is
het waardeloos. Dit bleek in onze
wedstrijd tegen H.V.C. weer eens
overduidelijk.
Ons moeilijkste probleem, de vraag,
hoe wij van ons, toch zo goede ma
teriaal een hecht en duurzaam geheel
bouwen, bezorgt ons allen het mees
te hoofdbreken. Er is natuurlijk er
gens een oplossing. Laten wij hopen,
dat wij die tijdig vinden, zodat A.F.C.
in de strijd om de bovenste plaatsen
haar rol nog met ere kan vervul
len!
HOLTZAPPEL
