Met A.C.C. naar Eastcote
Beounstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt óe schakel in stanö
Hoewel Wim Staats in de A C.C.-
Pitch een uitvoerige reportage over
de tour naar Eastcote gaf, menen
wij goed te doen, ook in het blad
der Moederclub de nodige aan
dacht te besteden aan deze voor
treffelijk geslaagde reis.
Tk kan nog steeds na genieten van de tour naar Eastcote, waaraan ik heb
Imogen deelnemen. Dit is inderdaad een onvergetelijke tour geworden. De
nret die wij hebben gehad, is in één woord onbeschrijflijk. Zonder ook maar
Fets aan voetbal, honkbal enz. te kort te doen, schijnt een dergelijke tour
alleen mogelijk te zijn met cricket. Nu ik ook in Engeland kennis heb
maakt met cricket, is het mij meer dan ooit duidelijk geworden, waarom het
de „King of Sports" wordt genoemd!
Onder de voortreffelijke en ervaren
leiding van Voorzitter Lou Woudstra
vertrok ons gezelschap, uitgeleide ge
daan door enige A.C.C.-Dames, er,
o.m. Max de Bruin, Joop Hurwits en
Willy Brusse, op Vrijdagavond 3 Juli
per boottrein naar Hoek van Holland
om zich daar in te schepen. Het was
een combinatie van het eerste en
tweede elftal, gesterkt door enige
supporters, zoals Gerard Haubei,
Wim Staats en ondergetekende. Ben
Bonkink kwam Zondagmorgen recht
streeks van de aperitief in Amster
dam per vliegtuig aangefladderd.
Wally en Henk van Weelde voegden
zich in de Hoek bij ons. Wally had op
keurige wijze de passage verzorgd,
alles gereserveerd, zowel cabines op
de boot, als plaatsen in de trein van
Harwich naar Liverpoolstreet Sta
tion. Wij hadden een mooi nieuw
schip, met veel comfort en een ruime
keuze uit spijzen en dranken. Ik ben
blij dat wij niet zijn gaan vliegen;
een bootreis brengt je veel meer in
vacantiestemming. Er stond op zee
een stevig briesje en de boot schom
melde bra-af, doch voor zover ik heb
kunnen nagaan, is van ons gezelschap
niemand zeeziek geworden. Toen wij
ons 's morgens om .half zeven uit
onze kooien hesen, lagen we al in
Harwich voor de wal. Voor passen-,
deviezen- en bagagecontróle zijn daar
twee doorgangen naar de treinen, één
voor foreigners, een hele queue, waar
in niet veel schot zat en één voor
„British only", waar bijna niemand
stond.
Wanneer je voor cricket in Enge
land komt, is er al direct een vrien
delijke ontvangst. Onze leider sprak
even met een „Bobby," die kort daar
op terugkwam en ons door de British
entry leidde. Onze koffers, hadden wij
in Amsterdam beplakt met „A.C.C.
tour 1953 Eastcote" en voor wij het
goed en wel beseften, waren we vol
ledig ingeklaard. Na het ontbijt in de
trein gebruikt te h#bben, arriveerden
we omstreeks elf uur aan Liverpool
street Station, waar onze gastheren
met auto's aanwezig waren. Voor ve
len was het een hernieuwde kennis
making, daar A.C.C. in 1951 al in
Eastcote was geweest en de E.C.C.
verleden jaar in Amsterdam. Na- een
verfrissend drankje begaven wij ons,
via enige bezienswaardige punten in
Londen naar Eastcote, een afstand
iets meer dan Amsterdam-Bussum.
In Eastcote (Middlesex) werden wij
door onze respectieve gastheren en
gastvrouwen, nadat enige foto's wa
ren gemaakt en ons ook weer drinks
waren toegediend, in ontvangst ge
nomen. Ik smaakte het genoegen, te
zamen met Lou Woudstra, bij de
Voorzitter van de E.C.C. te worden
ingekwartierd; ik had het slechter
kunnen treffen. De hartelijkheid en
de verzorging, die wij allen deelachtig
zijn geworden, zijn niet onder woor
den te brengen. De vriendschapsban
den zijn zo mogelijk nog vaster aan
gesnoerd.
Zaterdagmiddag maakten wij direct
al kennis met de prachtig gelegen
cricketground in Eastcote, waar
E.C.C. de strijd had aangebonden met
een club uit de omgeving. Na afloop
was er een gezellig samenzijn in een
nabijgelegen schilderachtig cafétje.
Die avond waren wij in een club,
waar muziek, zang en dans werden
aangeboden. Er wordt in Engela-nd
ook veel bier gedronken. Aan de kwa
liteit moet je nog even wennen. On
tegenzeggelijk is het zeer „laxative
Drie wedstrijden
Er werden door A.C.C. drie wed
strijden gespeeld, n.l. op Zondag,
Dinsdag en Donderdag. Eén werd ge
wonnen en twee eindigden in een
draw. 's Zondags na de wedstrijd wa
ren we uitgenodigd voor een garden
party bij de blijkbaar niet bepaald
armlastige Lady Dorr.
Na de prachtige tuinaanleg te heb
ben bezichtigd, werden ons geraffi
neerd toebereide cocktails en pastei
tjes in ruime mate toegediend. Daar
tussendoor brachten wij, onder de be
zielende pianobegeleiding van Wim
Staats met stijgend enthousiasme eni
ge der door hem speciaal voor de
tour vervaardigde liederen ten geho
re. (Met het afdraaien van het gehele
repertoire hadden wij onze Engelse
vrienden en ook ons zelf de avond te
voren al in verrukking gebracht).
Nadat wij het kasteel met al zijn an
tiquiteiten nog in ogenschouw hadden
mogen nemen, namen wij afscheid van
onze vriendelijke gastvrouwe en kon
de rust in den Huize Dorr terugkeren.
Wij hebben ons toen verder nog wat
vermeid in de Lowlands Club.
's Maandags heeft ons gezelschap,
tezamen met enige onzer gastheren,
een bezoek gebracht aan „Lord s om
daar een gedeelte van de wedstrijd
Oxford versus Cambridge bij te wo
nen De A.C.C.-ers bewogen zich met
een verbluffend gemak tussen veel
oude Engelse adel, te herkennnen aan
een zekere gereserveerdheid en een
strenge kledij. Het viel mij op, dat
ook het damespubliek uren achtereen
in gespannen aandacht het verloop
van de wedstrijd, dat zeer duidelijk
op de telegraaf wordt aangegeven,
volgt. Begrijpelijkerwijs stond de
wedstrijd op een wel wat hoger peil,
dan wij hier in Holland gewend zijn'.
Die middag brachten wij verder een
bezoek aan het B.B.C. Playhouse op
Charing Cross om da-ar bij te wonen
een bandopname van hetgeen door
prima artisten, onder leiding van Vic
Oliver, gebracht werd. Daarna schar
relden'wij wat door het drukkere ge
deelte van Londen, bezichtigden de
diverse regeringsgebouwen, 10 Dow-
ningsstreet en Scotland Yard - wel
te verstaan van de buitenkant om
vervolgens, na gespijsd te hebben, ons
via enige „pubs" het was die dag
tamelijk warm en je kunt toch niet
alsmaar" thee drinken naar de
Coronation revue in Victoria Palace
te begeven, met Bud Flanagan in de
hoofdrol. Dergelijke revues zijn ge
weldig van opzet en hieraan kunnen
enorme kosten voor aan- en uitkle-
ding warden besteed, daar ze drie a
vier jaar lopen.
De wedstrijd tegen Ickenham op
Dinsdag viel voor Lou, onze gastheer
Georg Wodehouse en mij gedeeltelijk
samen met een lunch in een hotel in
de buurt van Hyde Park, waaraan wij
mochten aanzitten op uitnodiging van
één der Eastcote mensen, welke die
dag voor een jaar als president van
de Rotary Club werd geïnstalleerd.
Het ging er vormelijk toe, doch
geenszins stijf, het eten en de drank
jes waren voortreffelijk. Via de
ground van de „Queens Paik
Rangers," waarvan onze gastheer één
der Directors is, welke bezigheid zich
uitsluitend bepaalt tot het bijpassen
van geld in het geval van een tekort
(dat aanzienlijk is geworden, nu deze
Prof. club naar de derde divisie is ge
degradeerd) arriveerden wij om
streeks half drie in Ickenham, waar
onze cricketers toen bezig waren de
reeds in uitzicht zijnde overwinning
te consolideren. Ook de Ickenha-m-
mers bleken uitstekende gastheren te
zijn. Bij de nimmer ontbrekende 5
o'clock thee werd o.m. koude kip,
ham enz. opgediend, zodat een stevige
dam kon worden gelegd voor hetgeen
verder nog ging komen. De I.C.C.
heeft een alleraardigst clubhuis met
een bar in old English style. Even
als bij de Eastcote C.C., waar de
voorzitter zelf, indien nodig geassi
steerd door enige damesled'en, de ver
koop van consumpties op het veld
regelt de baten komen in de club
kas stonden in Ickenham ook weer
enige leden achter de bar. De prijzen
waren billijk, alhoewel dit voor ons
feitelijk niet zoveel uitmaakte, omdat
wij opnieuw nauwelijks kans kregen
onze portemonnaie te voorschijn te
halen. Gezien de grote gulheid onzer
