W/at iedere A.F.C.-er behoort te u/eten (De heerlijke koffie Handelsonderneming „Koetosari" Les? Auia-ÏUjlchaaC „ïPjuxum" D. v.d. VEN BequnstiQinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö T n de koesterende stralen van een A lekker warm zomerzonnetje was ik een der meer dan 14.000 kijkers, die in ons onvolprezen Volendam ge tuige waren van de in zekere zin dramatische strijd tussen Volendam en E.B.O.H. om één plaats in ons voetbalparadijs, de eerste klasse van de K.N.V.B. Dramatisch, want klop te niet E.B.O.H. voor de derde maal aan de poort van El Dorado en deed Volendam na een schitterend seizoen (Kampioen met 12 punten voor sprong op no. 2, slechts één wed strijd verloren, toen het Kampioen schap reeds lang een feit was) niet voor de tweede maal een poging om loon naar werken te krijgen? Beide elftallen waren in de promo tie-competitie ongeslagen gebleven en hadden dus gelijke kansen. Met rust was de stand nog 00. Volendam was iets in de meerderheid geweest, doch het spel van de Dordrechtena- ren maakte door hun feller ingrijpen een iets pittiger indruk. Overigens werd er voorbeeldig correct en fair gespeeld. Ondanks de warmte en de alleszins begrijpelijke nervositeit ga ven deze kampioenen de besliste in druk, dat zij in de eerste klasse geen slecht figuur zouden slaan. Naarmate in de tweede helft de tijd verstreek werd het duidelijker en duidelijker, dat het elftal, hetwelk het geluk aan zijn zijde zou hebben en de leiding zou kunnen nemen, daarmee de fel begeerde promotie tot een feit zou maken. E.B.O.H. was uit een hoekschop de gelukkige, want wat een overmachtig Volendam ver der ook probeerde, het was en bleef een vergeefse strijd. En de thuisclub kon na een brillant seizoen, zoals slechts zelden door een club vertoond wordt, de vlag halfstok hijsen. Maar ook voor E.H.B.O. ware het echt sneu geweest, om voor de derde maal in successie na alle krachtsinspanning van elftal en leiding de welverdiende beloning te moeten missen. Krankzinnig. Wat is het toch voor een krankzin nige regeling van ons competitiewe zen, dat geen loon naar werken kent De eerste klassers hebben het maar altijd over een elftal, dat door on gelukjes en andere toevallige om standigheden onderaan kan komien en dus moet degraderen. Zij verge ten, dat een elftal, dat na 26 wed strijden onderaan komt, inderdaad wel het zwakste zal wezen. Maar voor die inspanning, offers en club liefde van die kampioenen der lagere klassen, i.e. der 2de klasse, zelfs al komen die enkele jaren achtereen tot uiting, heeft men niet de minste waardering. Men is volmaakt blind voor de stimulerende werking, welke van een geregelde doorstroming, van een injectie miet fris bloed kan uit gaan en welke tot een verhoging van de attractiviteit der eerste klasse wedstrijden en daarmee van de re cettes (waarom het ten slotte gaat) kan bijdragen. „Hebben is hebben en krij&en is de kunst", is een oud ge zegde, dat echter beslist niet op sportiviteit is gebaseerd, doch dat blijkbaar de basis is van hetgeen zich zo al in de loop der jaren in ons sportwereldje heeft afgespeeld. Wanneer zal het gezond verstand en oprechte sportiviteit nu eens ra dicaal een eind aan het bestaande systeem maken en vrij baan geven aan alles wat zich door eigen kracht en offers naar boven weet te wer ken? Hoofdklasse. Men heeft kunnen lezen, dat de eer ste klassers de hoofdklasse -of be ter gezegd de kampioensklasse hebben verworpen, de hoofdklasse welke naast bijzondere andere voor delen tevens tot resultaat zou heb ben, dat alle competities tegelijk zou den kunnen eindigen en daardoor de zomersporten ook tot ontplooiing zou den kunnen komen. Er wordt thans over een overgangsklasse van twee afdelingen gesproken, dus een com petitie tussen de 1ste en 2de klasse in. De degraderende 1ste klassers, alsmede de kampioenen der tweede klasse en enkele der nummers twee der 2de klasse (na beslissingswed strijden) zouden daarin dan een plaats kunnen vinden. Een ingenieus voorstel, toegegeven, ogenschijnlijk zekere voordelen aan de 2de klasse kampioenen biedend, doch in werkelijkheid een listige ca mouflage welke de reorganisatie aan de top vermijdt en daarmee pas op de 2de etage begint! Die nummers laatst van de 1ste klasse moeten toch de graderen, dus daarin zit geen enkele concessie van de zijde der 1ste klas sers, maar de 2de klas kampioenen krijgen een afgekloven beentje toe geworpen d.w.z. een aparte promo tie-competitie om dezelfde 4 plaat sen, alleen met nog enkele concur renten erbij, n.l. de degraderende 1ste klassers. Goed beschouwd nog een voordeel tje voor de 1ste klassers ten opzich te van het bestaande systeem, en een verslechtering voor de 2de klassers. Het is mogelijk, dat ik alle finesses nog niet kennende, dit voorstel te cri- tisch bekijk. Misschien onderschat ik de sportiviteit van de F.E.K. en over schat haar gebrek aan waardering voor het lagere1 voetbal. M.i. blijkt nu wel duidelijk hoe funest de gevolgen zijn van de toegevendheid van het „lagere voetbal" om op de Buiten gewone Bondsvergadering in Januari met de wijziging van het plan Burg wal (dit seizoen de degradatie van niet twee doch slechts van één 1ste klasser) genoegen te nemen. Hoe dit ook zij, de 2de klassers dienen goed uit hun doppen te kijken, wanneer hun dergelijke „verleidelijke" voor stellen worden voorgelegd. Dat op die F.E.K.-vergadering ook de ontevre denheid tot uitdrukking werd ge bracht, dat de 1ste klassers met 1/3 van het aantal stemmen in de Bonds vergadering niet meer de staat van dienst kunnen uitmaken, moge als een verdere waarschuwing gelden. Wanneer men dan nog bedenkt, dat er bij die 54 1ste klassers maar al te veel zijn, welke het qua spel en qua organisatie beslist tegen tal van 2de klassers zouden moeten afleg gen, dan is het duidelijk, dat er in onze organisatie iets hapert. Dit zijn zo van die gedachten, welke mij op een hete zomerdag in Juli 1953 bij het aanschouwen van een wedstrijd tussen twee sterke 2de klasse kampioenen om een plaats, welke hun zonder twijfel beide toe kwam, bezig hielden. Zij worden de lezer ter overweging in de vacantie- tijd aangeboden, in de hoop, dat daar uit het besef geboren worde, dat het meer dan ooit nodig is ons degelijk op het komend seizoen voor te be reiden, opdat welke wijzigingen ook in de toekomst mogen plaatsvinden, A.F.C. zó sterk moet zijn, dat het rechten kan doen gelden. En verder wens ik U een prettige vacantie! I. H. GALAVAZI die U op het clubhuis drinkt, wordt geleverd door: Hooimaikt 8, Haarlem Gediplomeerd Instructeur der K.N.A.C. en A.N.W.B. De school waar Rijks- en Gemeente ambtenaren hun opleiding ontvangen. De Clercqstraat 69, Amsterdam-W., telefoon 84189 Garage Kerkstraat 92-94 6

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1953 | | pagina 6