Mixed Pickles
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRÖeRS, houöt öe schakel m stanö
UZ
„Le droit da Seigneur".
Weet U, wat in vroeger eeuwen ,,le droit du Seigneur" was? Neen? Dat is maar goed ook, want anders
krijgt U er maar het land in, dat U in die tijd niet geleefd hebt. Voorzitter Holtzappel weet het na
tuurlijk wèl en die heeft er in ieder geval een kleine variant van weten binnen te halen.
Hij stond in de nacht van 17 op 18 Januari om 0.02 uur boven op een stoel in het clubhuis de ademloos toe
luisterende menigte te feliciteren met A.F.C.'s 58ste verjaardag en eindigde met de woorden: „Een der pre-
goratieven van de voorzitter is, dat hij bij een dergelijke gelegenheid door de dames gekust wordt".
Nou, toen kon Holtzappel merken, hoe populair hij is. De file dames, die zich onder gejuich en gelach vormde,
deed denken aan de tijd, toen de eerste nylon-kousen in de winkels verkrijgbaar waren. Het klapte dat het
klonk als een klok. Nico moest zich gaan wassen, want zelfs in een barre winternacht, potdicht van de mist,
kan een man zich niet met naar taxatie drie kilogram lippenstift op zijn wangetjes op de Wandelweg ver
tonen.
Zei een levenswijze dame bij ons in de buurt: „Dat is een heel link mannetje, onze voorzitter. Er zit natuur
lijk één vrouw in het clubhuis, waarvan hij best eens een pakkerd zou willen hebben. Dat kan-ie zó maar niet
gaan vragen. Heeft-ie dit bedacht. Krijgt-ie de pakkerd en de rest neemt-ie op de koop toe
En nou jij weer, Nico!
Oudejaarsavond.
Ernst en luim, scherts en bezinning de club is een afspiegeling van het leven, indrukwekkend was het ove
rige gedeelte van de oudejaarsavondrede van onze voorzitter. Hij voerde ons mee naar de oprichting .in 1895,
toen in een sous-terrain van een huis aan het Willemspark, zittende op een wasmand, enige jongens een
voetbalclubje oprichtten.
„Jongens, die niet gedroomd hebben, wat dat clubje in het leven van duizenden zou gaan betekenen. Bij die
jongens was de man, wiens beeltenis boven de ingang van ons clubhuis hangt Schaf Scheepens, die zijn stem
pel voor goed op A.F.C. gedrukt heeft. Ik ben er trots op, dat ik hetzelfde bloed in mijn aderen heb Schaf
Scheepens was mijn neef."
En wij ouderen, die Schaf in zijn glorietijd gekend hebben, wier leven rijker geworden is, door de vriendschap
van deze uitzonderlijke mens, hoorden in gedachten weer die warme, hartelijke stem van Schaf, die wij voor
goed moeten missen, maar nooit zullen vergeten.
Daarvóór: Een voortreffelijk geslaagde bridge-drive (34 paren) prima georganiseerd door de geroutineerde
joop 128.000 Gilkens, gesecundeerd door zijn charmante gade, die later in ,,de avond" over een voortref
felijke zangstem bleek te beschikken. Daarna: Een daverende reprise van de Nieuwjaarswens.
En tot slot: Hartelijk dank aan de Politie van het Bureau Overtoom, waaronder A.F.C. ressorteert, die be
greep wat zo'n Oudejaarsavondviering voor A.F.C. betekent en dus toezegde, bij haar nachtelijke rondgang-
niet op hun horloge te kijken...
Jaap van Nek erelid.
De serie feestelijkheden werd, officiéél althans, bekroond door een Jaardiner, dat evenals de andere festivi
teiten uitmuntte door stijl en sfeer.
Tijdens dat diner werd Jaap van Nek onder daverende bijval benoemd tot Erelid. Hoe kan dat nu, zult ge
vragen? Dat kan toch alleen maar in een algemene vergadering? Ja, maar dan kent U voorzitter Holtz
appel niet; die is voor geen zeven sloten te vangen. Die veranderde zó maar het jaardiner in een „buiten
gewone algemene vergadering" en die vergadering besloot toen met algemene (70 het leek wel de benoe
ming tot voorzitter van een elftalcommissie...) stemmen om Jaap van Nek tot erelid te benoemen.
Als er ooit iemand verdiend heeft erelid te worden, dan is het Jaap van Nek. In iedere club of organisatie
is er altijd één man, die als een soort magneet alle „pokke-baantjes" aantrekt. Op het groene veld werd hij
altijd naar de meest bedreigde plaats gestuurd, hij werd bij voorkeur aanvoerder van een elftal, dat hopeloos
onderaan bengelde of bezig was zijn kampioenskans te vergooien.
En Jaap „fixte" het. Onder zijn aanvoerderschap kwam er dan rust in zo'n ploeg, die zich dan prompt redde
of kampioen werd. Zijn grootste triomf moet wel geweest zijn, dat hij de winnende goal maakte, die ons
tweede elftal in de Reserve Eerste Klasse terugbracht.
Aan de groene tafel was hij tweede penningmeester. Dit is ongezien de afschuwelijkste baan, die iemand kan
krijgen. Vraag het maar aan de huidige „Ping Ping II" en lees zijn poëtische noodkreten, want om achter de
contributies aan te jagen, dat is maar een bar baantje. Verder was hij administrateur van de A.F.C.-Schakel.
Ook een baantje, om over „naar huis te schrijven". Dan heb je te maken met de drukker. Daar zwijg ik verder
over, want Jo Meijer kan natuurlijk stiekum die regels laten versteken. Met de adverteerders. En daar zijn
er dan bij, die gestrikt zijn tijdens een daverend gezellig avondje en zich, als de kwitantie wordt aangeboden,
volkomen ter goeder trouw, niets meer van de zaak weten te herinneren. En met de redacteur. Nou, dan ben
je als administrateur helemaal „in de boot". Want de redacteur wil een „mooie krant" maken en schrijft zich
de vingers blauw in de overtuiging, dat de administrateur wel voor de advertenties zal zorgen, die het finan
cieel mogelijk maken, zijn copy te plaatsen.
De administrateur gaat van het standpunt uit, dat hij óók geen ijzer met handen kan breken en dat de re
dacteur zich met zijn flauwe kul stukjes moet houden aan de ruimte, die hij de administrateur financieel
verantwoord vindt.
Als U nu bedenkt, dat Jaap van Nek deze functies bij voorkeur uitoefende in crisisjaren, als wanneer je
heel A.F.C. omkeerde er geen tientje aan contant geld uitkwam, dan wéét U het wel.
Zijn meesterstuk leverde hij, zoals U weet, deze zomer, toen hij „kapitein" was van de „reddingsboot". 'Neen,
dat is, achteraf gezien, toch eigenlijk fout. Want de reddingboot doet haar plicht, als zij de equipage van
boord haalt. De schuit zelf mag dan zinken. Maar Jaap was kapitein van een „bergingsvaartuig" en wist
het A.F.C.-schip met de bemanning - althans het grootste deel daarvan te bergen!
Zo is Jaap van Nek erelid van A.F.C. geworden. Verdiend, dik verdiend. (vervolg pag. 9)
