5
7
Bequnstiqinq van onze aöveuteeRÖeRS, houöt öe schakel in stanö
Dat dit voor T.O.G. 2 was wegge
legd en note bene nog door een ge
heide buitenspel-goal was jammer
voor ons.
Het bewijs is hier tevens geleverd,
dat deze competitie voor ons derde
elftal geen „wandeling" naar het
kampioenschap zal worden. We kun
nen er nog komen, maar dan zal er
aangepakt moeten worden, en mag
er geen puntje meer verloren gaan.
Jongens, bereidt je zo goed mogelijk
voor, de training wordt gelukkig
goed bezocht. Wat kunnen we toch
nog een hoop van onze trainer Sluijk
opsteken! Jongens, luistert vooral
goed als hij Donderdagsavonds na de
training zijn babbeltje over de wed
strijden van de afgelopen Zondag
houdt en de techniek en tactiek be
spreekt. Een waardevolle avond. Dat
er meerdere moge volgen!
Verder wens ik
ons Bestuur met de nieuwe functio
narissen veel succes en wijs beleid in
onze A.F.C.
Jaap van Nek (het is weer in goede
handen) met zijn elftalcommissie en
elftallen; de blik naar boven gericht,
dat 't moge daveren van de A.F.C.-
successen!
't Zal waarachtig nog wel gaan.
CAPTAIN JOOP
Eerst kort geleden uit het grauwe
spelersproletariaat omhoog gerezen
om voorlopig de lichtende functie van
aanvoerder te vervullen van de „up
per eleven" van de A.V.B.-voetbal-
lers, in de wandeling kortweg „Het
Vijfde" genaamd, zal ondergetekende
trachten zo goed mogelijk het com
petitie wel en wee (laten we hopen,
dat het veel wel en weinig wee zal
zijn) van dit elftal te beschrijven.
Geheel ten onrechte wordt aan deze
kant van het aanvoerdersschap door
de schrijvers van professie geen aan
dacht geschonken, getuige b.v. „Be
ter Voetbal", waarin Ir. v. Emmenes
liefst 8 volle bladzijden wijdt aan:
„De Taak van de Aanvoerder" en
hierbij van de ideale aanvoerder zeer
veel nuttige voetbaltechnische- en
karakter-eigenschappen, doch in het
geheel geen stylistische eigenschap
pen verlangt. Doch ter zake:
In onze eerste competitiewedstrijd
op 14 September tegen J.H.K. 2 zijn
we er in geslaagd om na anderhalf
uur zwoegen beide doelen volkomen
maagdelijk te laten. M.i. mogen we
met dit resultaat niet ontevreden
zijn; in tegenstelling tot de tegen
partij vertoonde ons elftal verschil
lende zwakke plekken, speciaal in de
voorhoede en ook het ploegverband
beantwoordde niet aan de hoogge
stemde verwachtingen, die waren
ontstaan in de voorafgaande oefen
wedstrijden. Helaas hadden we in
deze wedstrijd met enige narigheid
te kampen. Al voor de rust kreeg
onze linksbuiten Wenink last van een
verzwikte enkel en daar onze reser
ves reeds waren aangesproken door
het tegelijkertijd spelende zesde
kreeg onze leidende Heer Nijman de
gelegenheid te bewijzen, dat hij uit
het goede leidershout was gesneden
en deze was bereid in de tweede
helft Weninks plaats in te nemen.
Toen echte? 20 minuten voor het
einde Dick Moesbergen voor het
zelfde euvel het veld moest verlaten,
wreekte zich het feit, dat vele A.F.C.-
ers menen, dat slechts het eerste
elftal de moeite van het aanschou
wen waard is. Een geheel verkeer
de gedachte overigens, want juist in
onze regionen treft men dat oor
spronkelijke, verrassende element
aan, dat de uitvinders van dit spel
beoogd moeten hebben. In elk geval
was niemand aan de lijn aanwezig
om assistentie te verlenen teneinde
nog iemand de eer aan te doen mee
te voetballen en daar ook het lei
dersarsenaal was uitgeput, moesten
we met 10 man de wedstrijd uit
spelen. Wij wensen beide geblesseer
de spelers een spoedige terugkeer in
onze gelederen toe.
Op 21 September konden we de
strijd aanbinden tegen Schinkel
haven 2. (Aandachtige lezers zullen
bemerken, dat wij meestal uitverko
ren zijn om tegen tweede elftallen
te spelen; veel spelers hieruit koes
teren de illusie nog in het eerste te
komen, met welk idee de meesten
onzer al verscheidene jaren hebben
afgerekend. De idealisten echter
wordt aangeraden stug te blijven
volhouden; ook Henk van Teunen-
broek begon vorig jaar om deze tijd
zijn carrière in het vijfde op te bou
wen!) Het A.F.C.-bulletin had als lig
ging van het terrein eenvoudig ver
meld: Amsteldijk t.o. noingang
2e Wandelweg. Geholpen door deze
aanwijzing en de inlichtingen van in
grote getale aanwezige amateurs
zenders, die met kruispeilingen en
code-oproepen de plaats van het ter
rein nader preciseerden, slaagden alle
spelers en zelfs een reserve er in de
verleidelijke groene grasmat ver in
de binnenlanden van de Buitenvel-
dertse polder op te sporen. Ondanks
de regen waren het veld en ook de
spelers in vrij behoorlijke conditie en
zo kregen de schaarse toeschouwers
reeds direct na de aftrap van de te
genpartij enkele flitsende aanvallen
te zien. Geholpen door een Chiel
van Driel-achtig aanvurende keeper
Molenaar wist onze achterhoede het
gevaar te bezweren. Ook onze voor
hoede kreeg nu verschillende kan
sen, maar helaas werden deze mede
door slecht vleugelspel en geaarzel
van het binnentrio niet benut. Toch
wist midvoor Welling de rust door
goed doorzetten met 1-0 te doen in
gaan. Na de rust bewees de achter
hoede haar kracht door ondanks
sterke aanwakkerende tegenwind de
zaak goed dicht te houden. Daar ook
voor de tegenpartij ons vierkant be
hoorlijk magisch werd, slaagden wij
er zelfs in nog een doelpunt te sco
ren en met deze stand kwam het
einde.
Een wedstrijd met mooi weer op 28
September 1952 bleek niet voor ons
te zijn weggelegd. Door enige inge
wikkelde manipulaties was op het
kleedkamerbord komen te staan dat
onze wedstrijd tegen Uithoorn 2 was
afgelast. Nadat de scheidsrechter het
terrein had goedgekeurd, bleek een
gedeelte van de tegenpartij al weer
naar haar woonsteden te zijn terug
gekeerd en werd onder de weinig
goeds voorspellende uitlatingen van
de scheidsrechter besloten niet te
spelen. Gelukkig ligt volgens de
weerdeskundigen nog een zware win
ter op ons te wachten, zodat wij on
der voor voetbal ideale klimatalogi-
sche omstandigheden, het nog eens
kunnen overdoen. Ik mag dit relaas
besluiten met een aansporing om zo
veel mogelijk de trainingsavond
Woensdag (aanvang 19.00 uur) te
bezoeken; voor geen van ons is het
een overbodige weelde.
F. v. K.
Naarmate een voetbalteam een hoger
rangcijfer heeft, wordt de organisa
torische bepaaldheid van het team
ingewikkelder. Wij vormen het ze
vende en leven ons uit in de K.N.V.B.
A.F.D.A.V.B. 3e R.E.S.A.F.D.O.
Veelal treden wij met elf man op;
een enkele keer ook wel met minder.
De 14e September waren wij er alle
maal, maar hadden daar geen voor
deel van, want A.S.V.K. bleek „en
masse" Kattenburg verlaten te heb
ben. Reeds dadelijk waren wij onder
de indruk van dit stoere volkje en het
grootste deel van de voorhoede bleef
zulks tot het einde toe. Achteraan en
middenin ging het verbluffend goed;
zekerheid en strategie bereikten het
peil van de le Res. Afd. C. Slechts
viermaal ging er iets mis en Katten
burg maakte er ongegeneerd gebruik
van. In de voorhoede ontbrak de
grootse conceptie. Men peuterde er
wat, soms ernaast, een enkele keer
erover, maar meestal in een andere
richting. Ook ging het één keer goed.
Na anderhalf uur vond de spullebaas
het genoeg en gingen wij weer weg
zoals we gekomen waren, de een na
de ander en de langzaamste het
laatst.
Veertien dagen later trad het zeven
de op in de tragedie in twee bedrij
ven genaamd „Afgang". Velen heb
ben de spieren los gelopen op ons
derde veldje, maar aan voetballen
kwamen wij niet toe. Uithoorn zal
zeker een fraai doelgemiddelde heb
ben gekregen, want van de tien doel
punten werd er slechts één door
iemand van ons gemaakt.
Toch blijven wij optimist, eens zal
de victorie ons zijn.
CAPTAIN
7
