sstssr "ll" - h-n' sjysüïïüE s
sktm^ ïetViïv^s/ïïS* in/e ogt'^^.sss Ganreigeniijk speeit en
(Ma. w* zeker 5t 52=£ ia?
Mixed Pickles
S55ÜK SS^TïJÏÏi.-ïïE SSSïïr-TiSiï?
lnde N6de— viM
.»f'™Ch*Wen m '«'""•'«'■en,
wü ntg^tapje*vSïïK2tei,^rhet ZUivere a-ateurisme r Stemming'
leidelijk geweest zijn voor verschillende bondsafgeiaard^gdeT^m^vóó^t^6^6 W8nk' H<3t m°et Wel heel ver"
spelers betaald worden en in de wetenschap dat hun erSf Jff u f stemmen in de wetenschap, dat hun
die de finantieële stimulans niet hebben! eerste elftallen dus een voorsprong hebben boven ploegen,
ÖZ™rr!cf4LM™a*Verï*d"'ng heMt n,StS "dn schouders opg,h JdTv^
De geschiedenis herhaalt zich
nequnstiqinq van onze aóveRteeRöeRs, houót óe schakel in stanö
d00rbr0ken- "Het e~t niet om vddr
Eerse en Tweede Klasse van de KNVB niet meerd^iuiste kfarhtef1 SOmmige competitiestanden in de
petitie wordt verspeeld tussen clubs waarin men er zw-ir nvr ïJ t i*8" V&n de clubs weerüeven- De com-
beurt v^A2S^tïSSS,taar amateurclubs vroeg Ga.avazi tijdens de befaamde spreek-
integere Jan BergveUd°oTt' wat hirkL^Mairook^ij^L^et60 Ml^ amateurscommissie en de brave volkomen
commissie een werkelijke beschermin^an dat bet werfc van de amateurs-
Wat van Houten en Galavazi eigenlijk wensen is dat Aanpassing.
KNVB officieel erkend worden. Men moge het'tammer vinri™ S f" r" if de bogere regionen van de
haar niet ontkennen. nden, dat die situatie dan zo gegroeid is, men kan
Middeleeuwen verboden de ^ken'Lt'Lrekene^va0" rente nZondIaakhni'iS; MaaF dat gebeurt zo vaak! In de
heel anders in het waarde-oordeel van honderdduizenden daneen eew Sta" echtscheidlng kggen nu ook
genover betaling aan de spelers. wedstnJden. de vraag voorleggen, hoe zij staan te-
Sn\andKnZ nal^anTere vlrenigin^n?"8 66,1 Uitt°Cht van de sPelers der amateurclubs, die hun status wil-
oefenen dan een gn^t^antaï^wa^vmi'e'eri'gedeelteliet^thans tet6^' het ®pel zuiver uit liefhebberij be
vangen. en g UeeRe het thans betreurt, geen betaling voor zijn spel te ont-
MAAR NIET TOT IN HET ONEINDIGE
Nu A.P.C. weer eens (voor de zo
veelste maal) met de hielen over de
sloot is gekomen en op het nippertje
uit de handen van het degradatie
spook is "gebleven, denken vele
A.F.C.-ers aan de talloze malen, dat
ons eerste precies zulke wandelingen
langs afgronden heeft afgelegd, voor
dat het veilig en- wel uit de gevaar
lijke zone wist te ontkomen.
Zo vonden wij in de „Schakel" van
Maart 1923 (dertig jaar geleden!) het
volgende
DANKLIED
Een vreugdevol danklied ontsprong
in mijn boezem,
Zoals aan de appelenbomen de
bloesem
Na t' groeizame voorjaarsonweer
gaat ontspruiten,
Zo welt ook dit lied van mijn
binnenst' naar buiten.
In 't voorjaar, als heel de natuur
uit haar slof schiet,
Dan is vaak het voetballen ook nog
zo'n bof niet,
Want even hard als ieder knopje dan
uitbot,
Zo hard degradeert ook het
voetballersuitschot.
De hemel gedankt en geloofd en
geprezen,
Dat uitschot zijn wij niet; laat
anderen 't maar wezen!
Laat anderen maar knijpen met
klapperende tanden.
W ij zijn lekker binnen en wrijven
de handen.
Zoals Caesar, hoog boven 't strijdperk
verheven,
De gladiatoren zag strijden en
sneven,
Zo kijken wij van onze veilige
grootheid
Nieuwsgierig naar wie in de arena
straks dood leit.
En is hij dan veilig en wel naar de
haaien,
Dan lopen wij ernstig mee met zijn
lawaaien;
We glunderen stiekem en knipogen
listig
En denken: ,,'k ben blij, dat niet ik
in die kist lig."
En hebben wij vrolijk een danklied
gezongen,
Omdat wij ditmaal weer de dans zijn
ontsprongen,
Dan denken wij toch even: „Jongens,
verdorie,
Nu 't volgend seizoen weer:
Memento mori!"
Vooruit, wees met dit resultaat
niet tevreden.
De toekomst is helderder dan het
verleden!
Weet, dat het in 't volgend seizoen
best te doen is,
En maak, dat A.P.C. dan eens
kampioen is!
NICO
