Onze KNVB-elftallen in het geweer
1
2
4
Oudjes stamelen dank
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRóeRS, houöt öe schakel in stanö
Op het moment, dat ik dit schrijf,
hebben we weer 3 wedstrijden na Alc-
maria Victrix achter de rug, n.l. die
tegen Helder, een vriendschappelijke
tegen de Spartaan en de wel zeer
zware strijd tegen Z.P.C. uit.
Als we beginnen met de wedstrijd te
gen Den Helder, dan dient allereerst
opgemerkt te worden, dat er van
beide zijden wel zeer hevig, maar fair,
gevochten is om de overwinning.
Het was een snelle, open strijd, die
niettemin geen enkel doelpunt ople
verde, een des te opmerkelijker resul
taat omdat hier 2 clubs tegenover el
kaar stonden die in de afdeling het
hoogste aantal doelpunten vóór heb
ben. De verdedigingen domineerden
dus, hoewel er weer zeker aan beide
kanten scoringskansen waren, die
echter of niet benut werden of resul
teerden in doelpunten die de scheids
rechter, al dan niet terecht, afkeurde.
Al met al een wedstrijd, waarover we
best tevreden kunnen zijn en die ons
hoop geeft voor de nog resterende 11
wedstrijden.
Dan de strijd tegen de Spartaan, een
elftal dat geen schijn meer is van
wat het vorige jaar nog was, daar
het enkele belangrijke figuren mist,
o.a. Letteboer, Westers en Meijer. We
wonnen met 3-0 in een zeer slap ge
speelde wedstrijd; laten we hopen dat
het als trainingspartijtje zijn nut op
geleverd heeft. Jammer, dat Frits en
de linksbinnen van de Spartaan door
een ongelukkige botsing het veld
moesten verlaten. Hopelijk zijn beiden
weer gauw opgeknapt en in staat,
verder aan de competitie deel te ne
men. Dick schijnt gelukkig geen hin
der meer te hebben van zijn been,
gezien de wijze, waarop hij het 2e
doelpunt scoorde. Ook Luuc toonde
met een mooi schot weer eens, dat
hij zijn faam als schutter verdient,
al mag hij wat mij betreft Zondag ge
rust wat meer op de goal schieten.
Het zit er in, Luuc; aan jou om het
er uit te laten komen.
Ook gingen we Zondag 9 December
naar Z.F.C., een tegenstander, waar
we verleden jaar thuis met grote cij
fers van wonnen en uit met bijna even
grote cijfers van verloren. Dat we er
nu met 2-0 van verloren, is erg ver
velend, maar we mogen niet eens
mopperen: als Briedee niet zo formi
dabel gekeept had, was het misschien
nog wel erger geworden.
Voor de rode lantaarn hoeven we ge
lukkig geen angst te koesteren, zodat
het voor ons van belang is slechts de
leiders in het oog te houden. We krij
gen ze allemaal nog, hetzij uit of
thuis, dus alles hebben we in eigen
hand. Als u dit leest, weten we al
hoe we ons tegen O.S.V. gehouden
hebben, maar, onverschillig hoe de
uitslag is, weest er van overtuigd,
dat we bij elke wedstrijd geven, wat
we te geven hebben. KEES
Na mijn vorig verslag in de Schakel,
wil ik nu een beknopt overzicht geven
over de gang van zaken tot nu toe.
Er is sindsdien maar één wedstrijd
door ons gespeeld. En deze 4 weken
rust hebben ons elftal, naar mijn me
ning, geen goed gedaan. Het is na
tuurlijk prettig dat 't seizoen zo vlot
verloopt, maar ik zie 't nut er toch
niet van in, dat na 't afwerken van
de 1ste helft, er 4 weken moeten ver
strijken voor men weer speelt, en dan
weer een week rust, enz.
Het is ook jammer voor enkelen onzer
spelers, dat ze niet weten waar ze
aan toe zijn. Ik bedoel in welk elftal
ze nu eigenlijk thuishoren. In hoofd
zaak geldt dit voor R. Meijer en F.
v. d. Hurk. Het is voor hen niet pret
tig, en het komt hun zelfvertrouwen
niet ten goede.
Begrijp me goed, dit laat ik niet als
een excuus gelden voor ons slechte
spel in de laatste wedstrijd tegen
Donar 2. En nu onze stand op de
ranglijst op 't ogenblik: op één na
onderaan, is niet best en dat had beter
moeten zijn. Het is mij onbegrijpelijk
dat we 2 x van een Donar 2 verliezen;
ik vind dit een schande.
De 1ste maal was ik er niet bij; j.l.
Zondag thuis, mocht ik maar een
kwartier meedoen, een spierverrek-
lting in m'n rug schakelde mij verder
uit. Deze wedstrijd had toch gewon
nen moeten worden, vooral toen we
na een half uur spelen in de 2e helft
met 2-1 voor stonden. Een 3e doel
punt voor ons had de beslissing ge
bracht, maar helaas, 't mocht niet
zo zijn, 2 verdedigingsfouten brachten
de zege aan Donar 2.
Ik wil hier nog even memoreren, dat
toen ik langs de kant stond om te
proberen of ik nog opgelapt kon wor
den om verder te spelen, de links
buiten van Donar 2 met mij uit 't
veld ging, en zich met mij bemoeide
en wachtte, of ik weer verder speelde.
Toen dit niet 't geval was, en er een
invaller voor mij verscheen, nam hij
ook weer aan 't spel deel. Ziet gij,
dit sierde deze jongeman. Al met al,
we zijn er nog lang niet. Een goede
plaats op de ranglijst kunnen we be
reiken, maar dan moet er de reste
rende wedstrijden anders aangepakt
worden. Kom jongens, jullie kunnen
het, dat hebben de vorige 5 wedstrij
den bewezen.
Denk aan onze wedstrijd in Volendam
uit; toen kwam ons rood en zwart
fier als overwinnaar uit deze moei
lijke wedstrijd. Een Volendam 2 dat nu
aan de kop staat van onze afdeling!
Jongens, 't kan en 't moet; laat 't
niet zo'n benauwde „een na laatste
plaats" worden als vorig jaar. De tan
den op elkander, zet 'em op en scoor.
CAPTAIN JOOP
Van het vierde kan alleen gezegd
worden, wat in vele Western Pubs van
de pianist gezegd wordt.
De beide wedstrijden in deze maand
werden met grote cijfers verloren.
Tegen De Meteoor 2 werd in een nare
wedstrijd met 5-2 verloren. Deze wed
strijd had voor ons als elftal een bij
smaak. Voor mij persoonlijk, die tal
loze malen het eigen net had gevon
den, werd deze nare smaak een beetje
verzacht door een benutte penalty.
Aalsmeer 2 uit leverde een even fikse
nederlaag op (4-1). Deze clubs zijn
sterker dan wij. We behoeven ons dus
geenszins te schamen, maar toch kan
de indruk van nonchalance, welke me
bekruipt heel goed weggewerkt wor
den. Een schepje erop, een beetje
„mazzel" en we behoren tot de kop
groep.
Na 10 wedstrijden 8 punten is niet
veel. Ook in onze afdeling heeft num
mer laatste er 3.
Als stimulans het lijstje goalgetters?
Bakker 7, Buyzen 5, Postma 4, Bren-
der 2, De Waal 1, Kloet 1, Steensma 1.
JAN TJALLING
Ondergetekenden, die samen een eeuw
werden, stamelen enige woorden van
dank. Zij zijn tientallen jaren vrien
den en buren in de Roerstraat, wes
halve Dirk Bessem hen benoemde tot
de „buurtvereniging Roeterstraat."
Iedereen, die Amsterdam kent, zal
deze woordspeling kunnen apreciëren.
De „oudjes" laten weten, dat zij het
best maken en koppig door hopen te
gaan met ademhalen.
En nu scherts terzijde wij zijn
beiden verrast en eigenlijk ook wel
een klein beetje ontroerd geweest
door de overstelpende blijken van
vriendschap, die wij bij het bereiken
van de halve eeuw uit de A.F.C.-kring
mochten ervaren.
Wij wisten heus wel, dat A.F.C. meer
is dan een groep min of meer toe
vallig tot één club behorende lieden,
die voetbal trachten te spelen. Maar
dit zo te ervaren als wij dit mochten,
stemt tot dankbaarheid en tot de hier
graag gegeven belofte, dat wij als
jullie de „Roeterstraat" voor A.F.C.
nodig hebben, graag ons beste en nog
niet zó jichtige beentje zullen voor
zetten.
JAAP VAN NEK
JO WIJNAND
