Mixed Pickles
Cabaret Zeegers In zicht van de haven gestrand
Begunstiging van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Cricket.
Een blik op de kalender 1 Augustus. En meteen de nare gedachte, dat dus de laatste maand van het
nobele cricket-spel weer is aangebroken en dat de Nederlandse zomer toch maar héél kort is.
Aan spelers en kijkers heeft King Willow weer veel te genieten gegeven. Wat zou voor ons de zomer zijn
zonder A.C.C. Waardeloos, broeders, waardeloos.
Voor zover ik deze zomer Zondags vrij was, ben ik één Zondag A.C.C. ontrouw geweest de volgende
week was ik weer als een berouwvolle zondaar op Amstelveen.
Die éne Zondag ben ik naar Zandvoort geweest naar de Autoraces. Ik had mij door een collega laten opwar
men om naar die vertoning te gaan kijken.
Nóóit meer zal ik op een warme Zomerzondag A.C.C. ontrouw zijn.
Ik spaar U een beschrijving van de „genoegens" van een treinreis op Zondag naar Zandvoort. Wanneer er
rechtvaardigheid op de wereld was, dan zou men daaivoor geld toe krijgen inplaats er geld voor te moeten
betalen.
V
In Zandvoort waren geloof ik een paar millioen mensen. Na een eindeloze wandeling moesten we een
duin beklimmen. Het recht, dit te piogen doen, moesten wij honoreren met 3.60 per persoon. Nu heb ik
altijd iets tegen duinen gehad. Er is geen lift en geen trap, zodat je je een breuk loopt te hijgen om boven
op zo'n ding te komen. Verder bestaat een duin van buiten uit zand en van binnen uit water een com
binatie, die niet in staat is bij mij enig gevoel van enthousiasme op te wekken.
Enfin, wij op dat duin. Er stonden naar taxatie nog 68.593 mensen op dat duin, dus het was er erg gezellig.
De atmosfeer was ook bepaald aantrekkelijk. Het rcok naar haring, zweet, benzine en zuurtjes.
Aan het einde van de horizon zag je een paar stukjes van de racebaan. De omroeper begon te vertellen,
dat de drie favoriete coureurs er niet waren. Het programma 75 cent had juist in geuren en kleuren
verteld, hoe geweldig die coureurs wel waren. Echt chique van de betreffende organisatie om dat voor de
pers geheim te houden. Zoiets heet in het zakenleven wanprestatie.
Maar goed, die coureurs gingen coureren of hoe dat heten mag. Af en toe zag je voor de tijd van een seconde
een race-auto, die „ssjjt" voorbij vloog. Ik heb vijf maal „ssjjt" gezien, dat was dus 72 cent per „ssjjt" on
gerekend het programma.
Ik was doodongelukkig. Dat verrekte duin was bepaald vrijgevig met zijn zand. Er zat zand in mijn haar,
in mijn ogen, mijn neus, mijn mond, kleren en schoenen.
Mijn tong kleefde aan het gehemelte. Na de vijfde „ssjjt" fluisterde ik tegen mijn collega: „Bier!" Hij was
blijkbaar ook niet zo gek enthousiast meer, knikte stom en wij strompelden terug naar Santfoortbaidessee.
Na drie okshoofden bier waren wij weer zover op krachten, dat we met een net, rustig middagtreintje
vóór de horde losbarstte naar Amsterdam dieselden.
In onze residentie gearriveerd, stortten wij ons op de vurige kelkjes. En bij het, gaat U niet aan veelste
kelkje, heb ik met tranen in de ogen gezworen, dat ik A.C.C. nooit meer ontrouw zou zijn.
A.C.C., dank voor de onvergetelijke genotvolle Zondagen, die ge mij geschonken hebt.
J.W.
Aan een stille oever van de schone
Am-stel bond het zesde voor de eerste
maal de strijd aan met Amstelzvva-
luwen.
De landelijke omgeving vormde wel
een schril contrast met het gebeuren
op het gevechtsterrein waar het
somstijds Koreaans toeging, bij ons
blonk vooral Fred uit door solide
heupwerk.
De Zwaluwen openden de score, rust
kwam met 1-0.
Na de pauze moedigde „het legioen"
onze mannen krachtdadig aan.
Goal 1-1!
Wederom werd de druk op Otto's
veste versterkt, met funeste gevol
gen 2-1.
Jansen maakte historie door een vrije
trap feilloos in te schieten en de par
tijen stonden nogmaals gelijk. 2-2.
Het cabaret rook de zege, maar een
doelpunt aan de andere kant zaaide
opnieuw diepe onrust onder onze ge
lederen. 3-2.
De duisternis viel langzaam in, de
kippen achter de goal van Otto gin
gen reeds op stok en nog was de
strijd niet gestreden.
Toen deed Jaap Wille iets, wat hij
later nog met genoegen aan zijn klein
kinderen zal verhalen, vanaf circa
twintig meter loste hij plotseling een
van zijn zeldzame anti-magnetische-
wervelwind-draaikolk-schuivers.
Dicht bij de tweede paal kwam de
bal zachtjes ter aarde, de doelver-
dediger prepareerde zich in alle on
schuld op een fraaie safe en hees zijn
broek op. Doch juist toen hij het leder
met veilige handen aan de borst zou
drukken, gebeurde het. Als een door
raketten voortgestuwd projectiel
maakte het ding plotseling een scher
pe bocht en klom langs de onthutste
doelman hoog in de touwen. 3-3.
Een voortreffelijk staaltje van effect
vol bowlen! De reactie was passend,
een gedeelte der eretribune stortte
onder denderend geraas in elkaar,
terwijl even later de nerveus gewor
den arbiter een der grensrechters ab
rupt van zijn functie onthief door de
grensvlag gedecideerd in een mols
hoop te prikken.
De spanning steeg, naarmate de tijd
verstreek en reeds verzoenden wij ons
met een draw, toen de Amstelzwa-
luwen nog eenmaal, in het halfduister,
wisten te doelen.
Derhalve hadden onze tegenstanders
de volgende wedstrijd aan één puntje
voldoende om te kunnen promoveren.
Het zesde voelde er echter niets voor
om het seizoen „zo vroeg" te beëin
digen en won, mede dank zij de hechte
defensie, met 2-1.
Hiermede was de weg tot een beslis
singswedstrijd geopend, welke Zater
dag 7 Juli plaats vond (zeven weken
voor de A.R.O.L.) Helaas verloren
we met 1-0. Ruststand 0-0. We wensen
Amstelzwaluwen geluk met de pro
motie.
Ad.
