Mixed Pickles
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöRes .houöt öe schakel in stanö
Jan Mellegers.
Wat heb ik je gemist, Jan. Ik was in geen weken op clubavond geweest - op reis en op de krant en zo. Ein
delijk kon het weer eens en op een van die hopeloos trieste regenavonden van de afgelopen winter ging ik
weer eens naar het Stadion. -
Toen ik er kwam, voelde ik ineens schrijnend, wat ik miste. Ik miste jou, Jan. Je hartelijke gezelligheid,
dat peukie sigaar je oorlogskreten bij het kwartetten. Ineens voelde ik, dat ik eigenlijk alleen op clubavond
gekomen was om met jou en Aat van Wijlen en zo te kwartetten. Spelen om het spel zelf en leven om het
leven zelf was dat eigenlijk niet jouw inslag? J
Wat is het eigenlijk jammer, Jan Mellegers, dat je op zo late leeftijd in de club gekomen bent. Want posthuum
mag ik dan wel zeggen, dat je van de klasse Schaf Scheepens was. j T
Wat heb ik je gemist, Jan. Je speelde om het spel zelf - winnen of verhezen deed je niets. Je leefde om
het leven zelf - en je hebt, zolang ik je kende, alles bij elkaar ook meer dan twintig jaar, nog nooit een
rotstreek" 2fed£Ld#n
ïk ben een beetje verdrietig en een beetje eenzaam weggegaan. Want onze wereld, ons land, onze stad, onze
club zien maar de Schaf Scheepensen en de Jan Mellegersen doodgaan - en hun plaatsen blijven leeg en
worden niet vervuld.
Licht en schaduw.
Op het moment, dat ik dit schrijf, is over de afloop van de competities nog niets bekend, maar het is stel
lig niet te vroeg om te schrijven, dat we zelden een dergelijk seizoen van contrasten en van helder licht en
diep donker hebben beleefd als seizoen 1949-1950.
We kunnen constateren, dat - qua resultaten - het seizoen voor onze K.N.V.B.-elftallen rondweg een mis
lukking is Drie en vier het gehele seizoen in degradatiegevaar, het tweede - pas gedegradeerd - eigenlijk
zonder serieuze kampioenskans en het eerste wisselvallig. Soms zeer behoorlijk, soms met om aan te kijken,
maar toch gemiddeld gezien heel matig. Matig qua spel, en wat „fighting-spirit" aangaat minder dan matig.
Iemand, die het qua functie weten kan, zei mij, dat in de pauze van A.F.C.-Vriendehschaar (een wedstrijd d e
we mi dik hadden moeten winnen) de stemming in de kleedkamer een „echte nul-nul stemming was He -
geen ik dan wel de allerberoerdste en aller-lamlendigste stemming vind, die in een ploeg kan heersen.
Het publiek, dat een merkwaardig fijne neus voor dat soort dingen heeft, begint ons dan ook in de steek
te laten De recette bij A.F.C.-Vriendenschaar was een laagterecord sinds de bevrijding en dat, terwijl Ajax
in Rotterdam speelde en Blauw-Wit in Den Haag. Goed, het weer was niet best, maar de voetbalsupporter
laat zich heus niet door een paar hagelbuien afschrikken, als hij denkt „dat er wat te zien is
Voor wie niet helemaal „in" is en de gebeurtenissen niet van dag op dag m de vereniging kan volgen, is
het moeilijk, voor zichzelf partij te kiezen in het conflict tussen E.C. en Bestuur. Als je ze zo eens hoort
onder een borrel, hebben ze allemaal zó het grootste gelijk van de wereld, dat ze allemaal wel een beetje on
gelijk zullen hebben. Je hoort dan zo vaak: „En je begrijpt, dat ik dat niet accepteer of „En nu zal ik je
eens precies mijn standpunt vertellen". Het zou "plezieriger zijn, indien men de zin begon met. „En het
lang van A.F.C. brengt met zich mede..."
Het is wel jammer, dat het zo gelopen is, want ook zonder meningsverschillen hadden wij al in de- hogere re
gionen een moeilijk seizoen gehad. Wij verkeren in de situatie, waarvoor Iedere club wel eens komt te staan.
Vele spelers in de hoogste elftallen raken een beetje „belegen" - en dat is bij wijn en kaas nu eenmaal pre
tiger dan bij voetballen - en de jeugd is nog niet stormrijp. qHlTrmf
Maar die jeugd die vormt het grote lichtpunt van dit seizoen der contrasten. Je moet daar Harry Stump
eens over horen. Weinigen weten eigenlijk wat Harry Stumpf voor en in A.F.C. betekent. Hij is iedere avond
op het terrein met de jongens, hij kent iedere junior en adspirant, hij is de ideale jeugdleider verzet ber-
een werk en gaat rustig zijn eigen gang. Daar, bij de jeugd, heersen sfeerenstemming., .Techniek 1 ,ve
- de geest is alles" om Nico Holtzappel te citeren. De resultaten zijn zo goed, dat ondanks de slechte stand
der hoogste elftallen ons totale gemiddelde op of iets boven de 1.is, hetgeen ook voor het eerst sinds d
bevrijding is!
Harry Stumpf heeft mij op een bierviltje een elftal opgeschreven, dat ons in 1952 naar de Eerste klasse
moet brengen. Het klinkt helemaal niet gek, als je Harry hoort. Maardan moeten natuurlijk de hoog
ste elftallen in die tijd geen terrein verloren laten gaan! f™toanv«l
Het motto zij dus: Consolidatie onzer stellingen met behulp van de „grognards en dan straks frontaanval
over de gehele linie met onze jonge stoottroepen. w
clubs uit één district naar dat dis
trict laat teruggaan en vervangt door
de kampioen van de eerste klasse in
dat district, dan is dat bezwaar op
geheven. Zelfs al zou die club num
mer twee in de nationale competitie
staan, dient deze vervanging te ge
schieden. Trouwens, dat brengt het
eigenlijke karakter van nationale
kampioenscompetitie ook mee en de
geregelde roulering is ook van de
grootste betekenis. Als men dan
daaronder de zes volledige en zuivere
pyramiden op basis van 12 clubs per
afdeling met automatische promotie
heeft, dan vormt het totaal een ge
sloten, logisch en practisch geheel,
waarin het sterke ongehinderd naar
boven kan komen en de volle belo
ning voor een jaar van inspanning
en opofferingen krijgt. Bovendien
heeft men dan voldoende tijd om de
bekercompetitie zonder concurrentie
van competitiewedstrijden te doen
verspelen. De clubs kunnen bijzon
dere friendly games spelen en de ge
vestigde tournooien komen niet in
het gedrang.
Naar mijn overtuiging is dit de
enige oplossing, welke aan alle in de
loop der jaren geuite wensen en ver
langens tegemoet komt. Mocht men
ondanks het zo enorm verbeterde
verkeersvraagstuk, tegen de enkele
verre reizen bezwaar hebben, dan
moet men die ook tegen de kam
pioenscompetitie uiten!
I. H. GALAVAZI