(T'
v^oné\^Kkvidt
Een
feestelijke
entree
als in hall of vestibule de warme,
zachte tinten en edele motieven van
een Oosters tapijt U welkom heten.
Maar dan ook een sterk kleed; be
stand tegen veel geloop:een Hamadan
bijvoorbeeld. Bijna onverslijtbaar!
Beleg Uw geld veilig in een
écht Oosters tapijt van
begunstiging van onze .Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
Onze promotie- en degradatie-wedstrijden zijn weinig
succesvol verlopen. De eerste wedstrijd bracht ons thuis
tegen Hilversum II, een snelle, frisse ploeg. Toch kan ik
mij niet aan 't gevoel onttrekken, dat wij deze mensen
hadden kunnen hebben. Voor rust met wind mee wa
ren we gedecideerd sterker, maar voor doel was het
mis. Het is vervelend maar in mijn verslag moet ik
steeds op dat punt terugkomen: geen schot werd er
gelost. Achter hielden we de boel aardig dicht, maar
als je voorhoede geen opluchting kan brengen, in de
vorm van doelpunten, wordt het moeilijk om stand te
houden. Eenmaal zag Hilversum kans een doelpunt te
maken, en dat besliste de wedstrijd in ons nadeel.
Tegen Z.F.C. II uit werd het een felle, harde maar
sportieve wedstrijd. Ik wilde dat onze voorhoedespe
lers dat harde en onvermoeibare „doorsjouwen" hadden
wat deze knapen presteerden. Wij kwamen door een
goal, die zuiver met de hand er in werd geslagen, met
1-0 achter. Onbegrijpelijk dat zowel scheidsrechter als
grensrechters (neutrale nota bene) dit niet hadden
waargenomen. Frans Heineman maakte gelijk met een
goal, die ook niet helemaal zuiver was, dus waren we
weer in evenwicht. Toen ontspon zich een harde strijd
om de leiding, welke voor de rust nog in handen kwam
van Z.F.C. II.
Na rust zijn wij het eerste halfuur sterker geweest,
maar de verdiende gelijkmaker konden we niet scoren.
En zo zag het er na twee nederlagen al donker uit.
Maar 't ergste zou nog komen. E.D.O. II thuis zou en
moest dan de' ommekeer brengen.
En nu moet het mij van 't hart, dat we ons moesten
schamen met deze 1-0 nederlaag. Ik geloof wel, dat
ik in het veld een rustig aanvoerder ben, en hoogstens
mijn mensen aanmoedig en probeer de zaak bijeen te
houden. Dat ik nu misschien in 't heetst van de strijd
onaangename dingen heb gezegd, was niet op zijn plaats
en moeten jullie mij maar vergeven. Maar dat we ons
door een E.D.O. II waarvan in doorsnee alle spelers
boven de 30 jaar waren, de loef lieten afsteken, dat
vond ik erg. Zij waren warempel nog sneller dan'onze
jongste spelers. Ik wil deze wedstrijd liefst zo gauw
mogelijk vergeten en er aan toevoegen, dat we in de
returnwedstrijd in Haarlem ons zullen moeten rehabili
teren.
Enige weken geleden sprak men in A.F.C.-kringen:
in Volendam begint de victorie, maar dit heeft toen
niet zo mogen zijn. „Nu of nooit" spraken wij op Zon
dag 24 April in dat zelfde Volendam. En we trokken
met een geweldig élan van leer. Er werd geschoten, dat
de stukken er af vlogen. Het duurde nog even maar
toen vond Ger Henuin de juiste richting. Volendam
maakte nog mooier gelijk. Deze snelle voorhoede van
Volendam bezorgde ons grote moeilijkheden, die
wij met een dosis geluk ten slotte toch de baas bleven.
Ruststand 1-1.
Na rust een spannende enerverende strijd, die begon
te lijken op V.S.V. II uit verleden jaar. We kwamen
weer ongelukkig achter door een foutieve waarneming
van de scheidsrechter. Inplaats van een off side bal,
gaf hij op een gegeven moment een free kick tegen ons.
Deze stand bezorgde ons een 2-1 achterstand. Dit was
voor ons het signaal om nog feller aan te pakken. Willy
v. d. Berg maakte gelijk. Tussen haakjes: Willy was
onze beste man, door zijn onvermoeibare zwoegen, het
geen goede resultaten afwierp. Anderhalve minuut voor
tijd bezorgde Frans Heineman ons de overwinning
(3-2). Van het begin tot het einde is voor de punten
als het ware „gevochten".
Ik was na onze overwinning op Volendam II nog
erg optimistisch. Op 1 Mei is beslist, dat wij volgend
seizoen in een lagere klasse moeten uitkomen. De
reactie van ons eerste elftal is ook bij ons gekomen.
Het is zo gemakkelijk om verwijten te maken, maar
ik geloof wel dat we ons best gedaan hebben. Wij voch
ten al een tijd lang tegen het noodlot. Daarom zal ik
geen argumenten zoeken voor deze voor A.F.C. pijn
lijke degradatie.
Maar dit wil ik wel zeggen. Verleden jaar vochten
wij onder dezelfde omstandigheden, en toen lukte het
ons wel. Wat is nu de reden, dat het niet lukte? Ver
leden jaar kwam ons eerste elftal in veilige haven
door een monsterzege op Z.V.V. in Haarlem. Toen leef
de onze hele A.F.C. mee. Dit had ook z'n invloed op
het tweede elftal. Wij hadden toen een veel zwaarder
programma af te werken dan nu. En toen slaagden
wij volkomen.
Verleden jaar werden wij ook meer geïnspireerd door
extra bulletins en aanmoedigingskaarten. Dat deze acht
wedstrijden voor ons tweede elftal er nog bijkwamen,
hebben wij ook niet gewild!
Wij zullen het verloren terrein moeten herwinnen.
Wij hebben het materiaal er voor. Onze elftalcommis
sie zal het er uit moeten halen. Een beetje meer be
langstelling van haar zijde zal het nodige er toe moe
ten bijdragen om succes te behalen.
Over de wedstrijd tegen Z.F.C. II thuis wil ik maar
liever niet veel zeggen, het was de wedstrijd van de ge
miste kansen. Voor rust met wind mee hadden we al
minstens met 2-0 of 3-0 voor moeten staan. Maar het
was en bleef 0-0. Na rust, na een kwartier spelen, 1-0
voor Z.F.C. II, wat het na verwoede pogingen onzer
zijds bleef. Weer de mooiste kansen, alleen voor de
keeper, enz. Aan uitvallers geen gebrek, achtereenvol
gens verdwenen Kranendonk, Albers en Werner van
het tapijt.
Wij zullen ons voor het volgend seizoen moeten be
wapenen met de volgende dingen: hardheid, felheid en
meer uithoudingsvermogen.
CAPTAIN JOOP
LEIDSESTR. 76 - AMSTERDAM - IEL. 36235
3
