VAN ES
i andarts
Strafcommissie
Training
r r //u
van Baerlestraat 39, tel. 20140
Begunstiging van ome Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
ONLANGS richtte de Strafcommissie van de K.N.V.B.
zich met een circulaire tot de clubbesturen om haar
bezorgdheid er over uit te drukken, dat het aantal
strafzaken, dat zij te behandelen krijgt, groter dreigt
te worden.
De Strafcommissie doet een ernstig beroep op de bestu
ren om er aan mede te werken, dat dit euvel uit de wereld
wordt geholpen. De voornaamste gevallen betreffen het op
zettelijk natrappen of slaan van een tegenspeler ot het be
ledigen van de scheidsrechter. Deze overtredingen spruiten
voort uit het feit, dat menig speler zich niet onder alle om
standigheden weet te beheersen en correct te gedragen. Het
is geen kunst sportief te blijven als de tegenpartij geen aan
leiding tot ergernis geeft of als de scheidsrechter de leiding
stevig in handen heeft en geen, fouten maakt, ben goed
sportsman moet echter zoveel zelfdiscipline en zelfcontrole
hebben, dat hij óók correct en sportief blijft als de tegen
partij haar spel door minder fraaie handelingen ontsiert ot
de scheidsrechter fouten mdakt of de leiding niet geheel in
handen kan houden.
De A.F.C. prijst zich gelukkig, dat in de lange loop der
jaren praktisch geen van haar spelers op het matje is moe
ten komen. Het A.F.C.-Bestuur behoeft dan ook niet met
maatregelen te dreigen, maar is er van overtuigd, dat de
A.F.C.-ers ook deze traditie ongerept zullen handhaven.
A. E.
IK heb dit seizoen de tanden' al zo vaak op elkander
geperst, dat ik deze week genoodzaakt was, mij naar
een tandarts te begeven.
Nü heb ik iets tegen dat eerbiedwaardige gilde. Het
beoint al in de wachtkamer waar allerlei onappetijtelijke
plaatjes op de muren zijn geprikt. Er waren drie mensen
voor me, ze waren geen lid van A.F.C. en waren gauw
verdwenen. Toen kwam ik. Meesmuilend sloop ik om de
boormachine heen.
De tandarts bleek een paard te zijn. Hinnekerli gluurde
hij in de schuur, die ik hem voorhield. Glunderend vond hij
noq een stengeltje hooi, dat hij, zonder het mij te vragen,
verorberde. Ik zei nog steeds niets, maar vond het toch
wel wat vreemd.
Toen vroeg hij me hoe het kwam, dat m'n tanden zo ver
sleten waren.
„Ben lid van A.F.C.".
„Waarom?" bestond hij het te vragen.
Om voetballen te leren", was mijn snelle antwoord.
Hij werd beledigend, wat hij zei zal ik niet herhalen want
dit (soms) voortreffelijk geredigeerd orgaan wordt ook bui
ten de besloten kring gelezen.
Nadat hij mijn gebit nauwgezet had onderzocht en 32
kronen had geplaatst, verbood hij mij de tanden nog een
maal op elkaar te zetten.
Toen ik hem blozend vroeg of ik er dan voor mocht
qaan, zei hij, dat hij dat vroeger ook al had gedaan. Ik
vernam een gedetailleerd verhaal hoe hij vroeger er bij de
schilleman had voorgestaan; het bit was van bepaald slechte
kwaliteit en die droge boterham, die ze hem voorhielden,
lapte hij steevast aan zijn hoef.
De training van de A.F.C. -^elftallen zal hervat
morden Donderdag 15 Juli a.s. Nadere mededelin-
gen in de volgende „Schakel
Ik begon een vage indruk te krijgen, dat deze unieke me
dicus niets van mijn vraag had begrepen. Hij daasde maar
door, dat je er veel beter achter kunt staan.
„Laat een ander er maar voor gaan staan, mij niet ge
zien, ik er achter."
Voorzichtig legde ik hem uit, dat we het hele jaar al
achter hadden gestaan en er nu voor gingen.
„Als je er nu aldoor maar voor gaat", zo legde ik hem
erg geduldig uit, „komt er een moment, dat je voorstaat.
„Meneer", sprak de tandarts met vaste stem, „U is gek.
Eerlijk gezegd durfde ik dat niet met klem te ontkennen.
Er kon wel eens een kiem van waarheid in schuilen.
„Luister, olijk boordertje", antwoordde ik hem, „U snapt
toch. dat je er voor moet gaan om van achteren weg te
komen."
„Voel em", was zijn bescheid.
Gunstig teken en ik ging verder.
„Ziet U nu eens hier. Het hele jaar stonden we inplaats
van van voren, van achteren en toen zijn we de tanden al
door maar weer op elkaar gaan klemmen en toen dat niet
hielp zijn we er vóór gegaan en, pak weg, nu staan we
vóór Meneer, U denkt toch niet, dat we zo achterlijk zijn,
om altijd maar achter te blijven. Er komt heus een moment,
dat je naar voren wil."
Het paard nam een stoel.
En toen hebben we de voorhoede van het tweede in het
derde gestopt, die gingen dus naar achteren om te symbo
liseren, dat de tijd, die achter ons lag naar achteren werd
qeschoven en de voorhoede van het derde stopten we in
het tweede om op dezelfde wijze te demonstreren, dat de
tijd, die voor ons ligt, naar voren geschoven moet worden.
„En weet LI wat het gekke is?" vroeg ik tenslotte.
„Dat U voor staat", zei de tandarts.
Guitig hief ik mijn vinger op en sprak; „Foei, foei, U zit
vol grapjes."
„Is ook zo, ik krijg tweehonderd gulden van U.
Gramstorig verdween ik door de deur (de vóórdeur).
FREDERIKJE.
13
