L'histoire se repète
"Begunstiging van onze Jddverteerders. houdt de Schakel in stand.
Ik schreef daarnet namen noemen welnu, mag ik be
ginnen met onze E.C. Dit succes is voor een groot deel haar
werk. U weet allen dat ik op de laatste vergadering niet voor
het veranderen der E.C. was. Maar zij hebben kans gezien
met dezelfde spelers dit klaar te spelen. Dat is hun grote
verdienste en daarvoor verdienen zij de dank van iedereen.
Het Bestuur vanzelfsprekend voor de diverse zorgen aan
ons dit jaar besteed. Wat de volgende mensen gedaan heb
ben, daar wil ik niet over uitwijden, ik wil ze alleen noemen
en ze ook mede namens de jongens dank zeggen. Jack
Reynolds, Hr Hoffman, Zwaag, Teun v. Veen (als sym
bool voor ,,'t Legioen Hr v. Dijk en Dr Reeder.
Mijn laatste verslag eindigde met de wedstrijd tegen
Velox op 18 Januari nog voor ons. En zie op diezelfde 18e
Januari begon onze victorie. Toen vele reünisten nog aan
het uitwaaien waren, toen hervonden 11 knapen zich. Be
nauwd maar verdiend wonnen we met 21. Van W.F.C.
werd traditiegetrouw ook met 21 gewonnen. Toen twee
vrije Zondagen. Een nederlaag (met invallers) en één zege
in twee vriendschappelijke wedstrijden tegen twee prettige
tegenstanders. De grote winst van deze wedstrijden was de
vondst van Paul Meyer als rechtsbuiten. Paul je deed het
goed, zeer moedig zelfs. Zelf weet ik maar al te goed wat
het is. Je komt er zeker, je hebt een prima aanleg, maar blijf
wie je bent. Laat je niet door anderen over het paard tillen,
maar hou je uitsluitend bij de adviezen van je E.C. Het zal
je alleen maar ten goede koment Het spijt me echt voor je,
dat je niet met ons van het veld kon gaan in de beslis
singswedstrijd.
Daarna onze oude rivaal T.O.G. U weet het, we wonnen
met 30, volkomen verdiend. Deze wedstrijd bracht ons
evenwel een verlies en een winst. Henk moest helaas uit
vallen en kon het verdere seizoen niet meer spelen, al pro
beerde hij het een keer moedig. Hierdoor kreeg ..Old Jonny
weer zijn kans en bewees een ieder dat hij naast Henk, mo
menteel onze beste back is. Toen kwam de grote desillusie.
H.V.C. uit verlorlen we met 30. Niet omdat ze beter wa
ren, integendeel, maar wij konden ons zelf maar niet vinden
op dat hard hobbelige veld en voetbal van „trap maar weg
die knikker" ligt de meesten van ons niet als voetballer.
We kwamen hierdoor één punt achter.
Alcmaria thuis leverde ons een monster-overwinning op.
Scoorden wij deze competitie niet meer dan drie goals per
wedstrijd, in deze wedstrijd maakten we er liefst 7. Wie ze
maakte doet niet ter zake, hoofdzaak is, dat ze gemaakt
werden. Hier trad ons uithoudingsvermogen naar voren, want
na de rust bij een achterstand van 23 overspeelden wij
hen gewoon om te winnen met 73. Z.V.V. leverde een
knappe prestatie door met 11 tegen U.V.V. gelijk te spe
len. Zo stonden we gelijk en moesten de zware uitwedstrijd
tegen O.S.V. spelen. Z.V.V. had het op papier makkelijker
thuis tegen T.O.G. Hulde aan O.S.V. en T.O.G. voor de
wijze waarop zij zich van hun sportieve taak kweten. Wij
zullen dit heus niet vergeten.
Als ik U nu vertel, dat m.i. O.S.V. het beste elftal uit
onze afdeling is, dan houdt dit gelijk spel 11 een compli
ment in voor ons. Toch was ik bij het eindsignaal niet vol
daan. We hadden deze wedstrüd kunnen en moeten winnen,
speciaal in de tweede helft. Maar weer vonden we een kee
per op onze weg, die waarschijnlijk de wedstrijd van zijn
levien speelde.
Siem de Waal kwam in de kleedkamer schreeuwen dat
„T.O.G. gewonnen had met 33". Het typeerde niet hen
allen, maar het hele legioen dat met ons meetrok zo leefde
een ieder met ons mee. Dat legioen, waarom alleen mee
als het er om gaat? Iedere wedstrijd is belangrijk! Kom, wie
neemt nu eens het initiatief voor een supportersclub. Teun
is het niets voor jou?
Zo kregen we dus een verlengstukje in de vorm van een
beslissingswedstrijd op het prachtige H.F.C.-terrein. Op zo n
veld kun je niet anders dan goed voetballen. Was een ieder
vrij optimistisch, de captain en de meeste jongens waren dit
gelukkig niet en waren doordrongen van de ernst. Toch
bleek al gauw dat wij een veel betere voetbalploeg hadden
dan Z.V.V. We kwamen goed door de beginperiode heen en
maakten zelfs de zo belangrijke eerste goal. Even een mis
stap van Gerry, waardoor het 11 werd, maar nog voor de
rust hadden we een schijnbaar veilige voorsprong van 31.
Na een werkelijk magistrale donderrede van Harry
Scheepstra togen wij met de wind mee ten aanval. Een aan
val die pas luwde toen de stand 71 was. Even op adem
komen en het eindresultaat was 91. We waren binnen en
hebben dit dan ook gevierd op een wijze waarbij ons kam
pioenschap twee jaar terug maar kinderwerk was.
Nu gaan we rustig bekeren en op 15 Mei zegt ondergete
kende en met hem hopelijk velen in den lande „Dag Voet
bal. Tot aan de A.R.O.L. hoor. We gaan criketen, hand
ballen, zwemmen, zeilen, we hebben schoon genoeg van je.
Ik kon moeilijk over iedere speler persoonlijk wat gaan
zeggen. Hun goede, minder goede en slechte hoedanigheden.
Misschien wil Harry dit eens doen. Eén speler wil ik naar
voren halen en wel Koen Kolijn. Let U eens op mijn woor
den, hij draagt nog eens een keer het rood-zwarte shirt in
het Amsterdamse Elftal.
Ik wil dit overzicht besluiten met een wens, (geen belofte
hoor heren Bosch en Bessem), dat we een dergelijk seizoen
niet nog eens beleven. Zoveel pech en zoveel zenuwen, dit
kan voor ons op de duur niet goed zijn en voor vele
A.F.C.-ers wel een vroegtijdige dood. Wat ten zeerste be
treurd zou worden door de
CAPTAIN.
VIER en twintig jaar geleden zaten wij met het
eerste elftal ook in de knoei, doch de laatste
wedstrijden „deden het hem en in April 1924
waren we binnen. Dit inspireerde Nic. Holtz-
appel tot een gedicht, zo origineel <Jn fris, dat wij
nu onze gevoelens precies dezelfde zijn als in
1924 met genoegen tot heropneming overgaan. Het
is getiteld „Danklied" en luidt als volgt:
Een vreugdevol danklied ontsprong in mijn boezem.
Zoals aan de appelbomen de bloesem
Bij 't groeizame voorjaarsonweer gaat ontspruiten
Zo welt ook dit lied van mijn binnenst' naar buiten.
In 't voorjaar, als heel de Natuur uit haar slof schiet
Dan is vaak 't voetballen ook nog zo'n bof niet.
Want net zo hard als ieder knopje dan uitbot,
Zo hard degradeert ook het voetballersuitschot.
De Hemel geloofd en gedank en geprezen
Dat uitschot zijn wij niet, laat and'ren 't maar wezen.
Laat and'ren nu knijpen met klapperende tanden
Wij zijn lekker binnen en wrijven de handen.
Zoals Caesar, hoog boven 't strijdperk verheven
De gladiatoren zag strijden en sneven,
Zo kijken wij van onze veilige hoogheid
Nieuwsgierig naar wie in d'arena straks dood leit.
En is hij dan veilig en wel naar de haaien
Dan lopen wij ernstig mee met zijn lawaaien.
We glunderen stiekum en knipogen listig,
En denken: ,,'k Ben blij, dat niet ik in die kist lig..."
En hebben wij vrolijk een danklied gezongen
Omdat wij zo fijn nu de dans zijn ontsprongen
Dan denken wij toch even: „Jongens verdorie,
Nu 't volgend seizoen weerMemento morie.
Vooruit, wees met dit resultaat niet tevreden,
De toekomst is helderder dan het verleden.
Beseft, dat het 't komend seizoen wel te doen is
3
