U/at iedere A.F.C.-er behoort te u/eten
Legioen naar Amersfoort
DE laatste loodjes wegen het zwaarst. Indien ooit een
A.F.C.-er aan de waarheid van dit oude spreek
woord mocht hebben getwijfeld, dan zal deze hem
nu wel duidelijk zijn geworden.
Laat ik eerlijk bekennen, na de 3 opeenvolgende
overwinningen van ons eerste elftal meende ik. dat het ge
vaar nu wel bezworen zou wezen. Doch ziet, onze neder
laag in Amersfoort, gecombineerd met de overwinning van
bracht ons weer op de fatale plaats en dat gevaar
is dreigender dan ooit. ^Ve moeten ons dit gevaar goed rea
liseren. Mochten de nog resterende 2 wedstrijden ongelukkig
aflopen, dan krijgen we onze plaats tegen 3 kampioenen te
verdedigen Elftallen, die na een succesvol seizoen de poort
naar de 2de klasse in de verte zien openstaan en alles zullen
geven om het beloofde land binnen te gaan.
Reken maar, die gaan er voor! Zij weten heus wel,
dat ieder gegadigde maar 25% kans heeft, gezien het feit,
dat men met z n vieren om één plaats moet strijden. Eigen
aardig, nu hebben we zo vele jaren gestreden voor de af
schaffing der degradatiewedstrijden en misschien zijn we
straks blij, dat ze er nog zijn! En toch, indien ik morgen
weer vóór of tegen de afschaffing zou moeten stemmen, dan
stemde ik met een gerust hart wederom vóór. Immers, indien
het noodlot ons zou treffen, dan weten we bij de bestaande
regeling óók hoe moeilijk het is om de oude plaats weer te
heroveren. Het lijkt me toe, dat het voor een flinke club,
welke laten we zeggen pech heeft gehad, een hoopvoi
perspectief moet wezen om te weten, dat men in één seizoen
ook voor 100% de kans heeft, het verloren terrein te her
winnen.
Gelukkig is het nog niet zo ver. Er zijn voor ons nog 4
punten te winnen en Z.V.V. behoeft er maar één te ver
liezen, om ons weer de kans in eigen hand te geven. Daar
moeten onze eerste elftallers zich in vastbijten. Alles is noq
niet verloren. Misschien klinkt dit allemaal vrij somber, doch
het is beter de werkelijkheid rustig onder de ogen te zien.
I^e veel hebben wij alles met ,,pech afgedaan, maar ieder
objectief mens zal toch wel begrijpen, dat 1ste en 2de on
deraan en 3de in gevaar niet alleen piet „pech" te verklaren
is. De achter ons liggende succesvolle jaren toen misschien
met dat ietsje geluk, hetwelk ons nu in de steek heeft ge
laten hebben ons waarschijnlijk zorgeloos gemaakt. Heb ik
niet in de oorlogsjaren geschreven, dat het opmerkelijke
succes van verschillende „oudere clubs verklaard moest
worden uit het feit, dat men zich op de voetbalsport als
enige ontspanning concentreerde, toen al die andere „ont
spanningen slechts tot de vrome wensen behoorden? Nu
is dat alles weer veranderd en staan we voor het feit, dat
men zich in ons voetbalwereldje alleen kan handhaven, in
dien men, als organisatie in het algemeen en als hogere elf
tallers in het bijzonder, alles doet om zo goed mogelijk te
spelen. Daar helpt geen lieve moeder aan. Het spel is sneller
geworden en vereist een groter uithoudingsvermogen. Hoeveel
wedstrijden hebben we in de 2de helft verloren? Met mooie
woorden alleen komen we er niet. Er dienen daden te wor
den gesteld. We moeten er rekening mee houden, dat onze
hogere elftallen mogelijkerwijze nog zware maanden tege-
9aan- Zij hebben in de eerste plaats de toekomst van
*n hun handen. Welaan, jongens, traint en traint en
traint nog eens. Je komt als het lot wil tegen physiek
sterke, met enthousiasme geladen elftallen, die tot de laatste
minuut zullen vechten. Onderschat dit alles toch niet. A.B.C.
is zo n 50 jaar 2de klasser; enkele jaren zelfs 1ste klasser.
Doch nog nooit zijn we in de 3de teruggevallen. Daarvoor
is hard gewerkt. Dikwijls onder oneindig moeilijker omstan
digheden, dan nu het geval is. Bespaart ons thans de degra
datie, waarvan de gevolgen voor onze club niet zouden zijn
te overzien.
Welnu, slaat allen de handen ineen. Zorgt, dat ge vol
maakt fit in het veld komt, en in het veld, steunt en helpt
elkander. Moedigt elkaar aan en laat alle funeste op- en
aanmerkingen achterwege. Niets is fnuikender voor een met
zenuwen geladen speler, dan aanmerkingen van zijn eigen
kameraden. Integendeel, wanneer iemand een foutje maakt
en wie maakt er nooit een?geef hem een opwekkend
woordje en houdt de moed erin. Tracht door zelf harder te
werken, dat foutje te compenseren. Zit erop en geeft de te
genpartij geen vrij spel. Het eerste beginsel van voetballen
is nog steeds, te zorgen, dat de tegenpartij de bal niet onder
controle krijgt.
Mag ik ten slotte een opmerking over het elftal maken?
Zet Dick Disselkoen centervoor. Geen enkele dekking kan
zo goed wezen, of in een wedstrijd zal zij verschillende kan
sen weggeven. Her moet dan al gek gaan. als Dick er niet
een paar weet te benutten. En daar gaat het om, want alle
mooie werk in het middenveld baat geen lor, als voor doel
de kansen niet gebruikt kunnen worden.
Bijzondere omstandigheden hebben mij verhinderd de wed
strijd in Amersfoort bij te wonen. Ik weet dus niet wat er
aan gehaperd heeft. Misschien heeft de snelle bal op het
hardere veld aan het physiek onzer spelers eisen gesteld,
waaraan zij niet konden voldoen. Mocht dit zo wezen,
neemt dan voor de komende wedstrijden de les ter harte.
Nog zijn wij Amsterdams oudste 2de klasser. Laten we alles
doen om dat ook te blijven.
Good luck! I. H. GALAVAZI.
I I 1 ET bussen door bossen
I I/ I supporters bij trossen
die druk redeneren
de „stopper" bezweren
systemen bespreken
en lachen om leken;
die straks zullen tonen
hoe A.F.C.'s zonen
zich weren als leeuwen
en hard zullen schreeuwen
TtXen gingen wij spelen
dicht zaten de kelen!!
Toen viel er een stilte
een ijskoude kilte!!
Toen gingen wij zonder
geschreeuw naar de donder
Maar toen de bus terug reed
en iedereen stug deed
toen kwam het gemopper
van keeper tot „stopper"
geen speler hoe kwiek
ontkwam aan kritiek;
toen moest je ze horen
de stilte verstoren
je kon door het brallen
geen bom horen vallen
Zó ging het ook nu en zo zal het steeds gaan,
dat de beste stuurman aan de kant blijkt te staan.
N. EVERSHARP.
lO
