LeiöeRS en aanvoeRöeRS aan het woorö
1
-
JSegunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
"V ~\ESLOOT ik mijn vorig overzicht met een opmerking
Ij over een barometerstand en toonde ik mijzelf daarin
J vrij optimistisch, nu, na de wedstrijd tegen U.V.V.
thuis is dit optimisme verdwenen. Niet dat ik nu
alles donker inzie, maar ik ben toch wel reëel genoeg om de
toestand van onze A.F.C. met een bezwaard hart tegemoet
te zien.
Voor ons bevinden zich nog zes zware wedstrijden, waar
uit wij zeker 10 punten moeten halen om ons enigszins veilig
te voelen. Dit kan natuurlijk, temeer daar hiervan vier thuis
wedstrijden zijn. In dit overzicht zullen we zeker nog niet
spreken van degradatie-wedstrijden. Zover zijn we nog lang
niet, want om dit nodig te maken, zullen onze tegenstanders
eerst van ons dienen te winnen. Dat we ons tot het uiterste
zullen verzetten, daarvan zal iedere A.F.C.-er wel overtuigd
zijn.
Maar niet wij spelers alleen kunnen dit doen, hiervoor is
de steun van de hele vereniging vereist. Ieder op zijn eigen
terrein! Van de voorzitter tot aan de jongste adspirant op
de tribune toe. Wat U dan ook moet doen zult U voor U
zelf wel weten. Want dit moge ik dan de vereniging nu reeds
zeggen:
Geen blaam.
De spelers treft geen blaam. Zij hebben allen zonder uit
zondering iedere Zondag hun uiterste best gedaan. Keer op
keer zijn ze het veld ingegaan met de heilige en vurige wil
de wedstrijd te winnen. Maar gekomen op dat veld ontmoet
ten zij zoveel pech, dat de moed om vol te houden ons bijkans
ontviel. Nu, Vrouwe Fortuna is dit jaar wel heel erg tegen
ons, nadat zij ons twee jaar lang meer dan overvloedig heeft
toegelachen.
Nu praat men de laatste tijd zoveel over het missen van
schijnbaar eenvoudige kansen. Direct toegegeven, maar die
kansen werden vroeger ook gemist. En, Heren Kankeraars
telt U ook de kansen die de tegenpartij mist wel eens op7
Niet? Moet U toch eens doen. Zult U eens zien wat voor
resultaat of U krijgt. Hierbij gaat trouwens het gezegde: „De
beste stuurlui staan aan de wal", nog steeds op. Voor ik
mijn wedstrijd-overzicht geef, alleen nog even dit. De
spelers in het veld hebben zich steeds faire en eerlijke ver
liezers getoond. Dit is mij herhaaldelijk na afloop door spe
lers van de tegenpartij gezegd, evenals door de diverse ar
biters. Laat men het ook van de A.F.C.-ers op de tribune
kunnen zeggen. Schei uit met dat joelen en fluiten als de
tegenpartij iets doet wat U niet zint, of als de scheidsrechter
een verkeerde beslissing neemt. Hiermee doet U ons in het
veld geen plezier en ook Uw vereniging niet. Het uittrappen,
dat Z.V.V. bijv. deed, was heel normaal, en wij zouden
het óók gedaan hebben, indien wij er zo voorgestaan hadden.
Denkt U maar aan W.F.C. uit! Laat men altijd kunnen zeg
gen van A.F.C. dat het is: „Amsterdams Fairste Club". Ge
lukkig gaan er de laatste tijd weer velen met ons mee, dus
schrijf ik dit wedstrijd-overzicht eigenlijk alleen voor hen die
thuis blijven en geen krant lezen.
„Alcmaria" uit verloren we met 20, omdat niets ons mee
en alles tegen zat. Voor de rust hadden we absoluut het
beste van het spel. Willy v. d. Berg als middenvoor begon
zeer hoopvol, maar zakte erg af. Chris op de vleugel speelde
slechts op halve kracht, wegens zijn, enkel, die maar niet beter
wil worden. Het niet meespelen van Chris in alle andere
wedstrijden is een geduchte tegenvaller voor ons. Maar ja,
het kan er nog wel bij in de zak met „pech" erop. Hadden
wij voor de rust het beste, na de rust kwam Alcmaria een
paar keer geducht opzetten. Het grote gevaar kwam van
links en uit één van deze voorzetten scoorden de Alkmaarders
hun eerste goal. Hiermee was voor mij, die dit van de kant
af moest bekijken, de wedstrijd al verloren. De tweede goal
ontstond uit een misverstand tussen Loni en Ties, maar was
van geen belang meer.
De tweede helft.
Zo eindigden wij de eerste helft van de competitie dus
onderaan. Het begin van de tweede helft bracht ons naar de
Spaarndammerdijk tegen „de Spartaan", nummer één in onze
afdeling. Wat is dat een prettig en goed spelend elftal ge
worden, in vergelijking met andere jaren. Het was weer een
wedstrijd waar het vuur vanaf vloog. Diverse supporters
hadden des avonds maagklachten, terwijl zelfs één van onze
dames het maar beter vond in zwijm te vallen, dan om dit
nog langer aan te zien. Het was dan ook om je haren uit je
hoofd te trekken. Aanval op aanval rolde op het Spartaan-
doel af. Maar steeds was er op het laatste moment een been
of lichaam, dat de weg naar de gopl versperde. Ja zelfs de
lat kwam er één keer bij te pas, toen de keeper al geslagen
was. Die arme Koen, dat hij nou juist deze bal moest mis
sen. Maar hoe het ook was het bleef 10 voor de Spartaan.
De meest verstokte Spartaan-aanhanger zal gaarne willen
toegeven, dat een stand van 31 voor ons, een heel nor
male uitslag geweest zou zijn. Maar bij voetbal tellen de
goals en dat bewees de volgende thuiswedstrijd tegen Z.V.V.
Een Z.V.V., dat zeker 80 minuten stond te verdedigen tegen
een aanval die onmachtig was om ook maar één normale
goal te scoren. De goal die we maakten kwam nog uit een
penalty. De twee goals van hen waren dito fouten in onze
achterhoede. Maar mag een achterhoede geen fouten maken,
terwijl een voorhoede er twintig keer zoveel maakt?
Zo stonden we dan geheid onderaan, toen we naar West-
Frisia togen om daar op hele normale wijze een 72, neder
laag te ondergaan. Toegegeven dat de uitslag wat geflat
teerd was. Pech hadden we dat Gerrie, die de laatste wed
strijden weer ouderwets staat te spelen, bij een stand van
21 het veld moest verlaten, wegens een hinderlijke bles
sure. In deze wedstrijd speelde Henk Sonneveld voor het
eerst als links-back. Hij deed dit deze wedstrijd en de vol
gende op een wijze die de mening rechtvaardigt, dat we nu
een back hebben, waarvan A.F.C. nog lang plezier kan
hebben.
Henk. je aanvoerder is er vast van overtuigd dat je op
deze plaats een grote voetbalcarrière tegemoet kan gaan en
dat je zeker nog wel eens in vertegenwoordigende elftallen
op deze plaats zult uitkomen.
Tegen U.V.V.
Toen kwam de thuiswedstrijd tegen U.V.V. Hadden we
in andere wedstrijden pech, deze wedstrijd overtrof alles.
Voor de rust tegen wind in hadden we zelfs het beste van
het spel. Maar de ruststand 00 gaf ons toch wel enige
hoop. De eerste 20 minuten na rust zal ik nooit vergeten.
Tot viermaal toe troffen we de onderkant van de lat. Maar
ook met andere dingen had U.V.V. geluk. En zie, een on
nozele uitval brengt de bal voor van Elswijk's linkerschoen
en hij scoorde het eerst en enig goaltje in deze wedstrijd.
Van U.V.V. zijde verklaarde men mij later, dat deze eminente
middenvoor de laatste drie jaar geen goal links gemaakt
3$
