Nette en
Nuttige Notulen-Notities
t
Th. S
piering s
Segunstigmg van onze /Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
-?mmms2ssanmiSsi~^:
ik me daar, wat je noemt
-/ - in de dalles, kijk in de
„Sportkroniek" en lees n
artikeltje over de titanen
wedstrijd P.S.V.N.A.C.. Dan
gaat je hart toch open, maar ook
weer dicht als je ziet staan: „De
links back W. Pogge greep re
soluut in en was ongetwijfeld de
beste man bij de Bredanaars."
Waarom moest die Wim nu juist
in het Zuiden zitten?
Op 20 December werd een kien-middag voor de jeugd ge
houden; de opkomst was niet al te best, hetgeen alleen dit
voordeel had, dat ieder met een prijs naar huis ging. De op
gekomen jeugd wgs echter „keen" genoeg en vol enthou
siasme. De rest spaarde zich blijkbaar voor het Kerst-
jeugdtournooi van A.M.V.J., waar onze junioren de 2e prijs
wegsleepten, hoewel men pogingen aanwendde om zulks te
verhinderen. Gelijke monniken, gelijke kappen, gold blijkbaar
niet voor alle gasten.
Het klaverjastournooi nam enige clubavonden in beslag.
Op de laatste dag probeerden enige snoodaards de aanstaan
de kampioen op aangename wijze buiten gevecht te stellen,
maar deze had het spelletje door en trapte er niet in. 16
koppels leverden slag en speelden of hun leven er vanaf
hing. Het koppel HurwitsKikkert kwam met 13 gewonnen
partijen met de 1ste prijs uit de strijd. G. BurenL. Horn
wonnen 10 partijen, terwijl de koppels Thonusvan Driel,
WaltherSteensma en A. DisselkoenD. Disselkoen ieder
9 gewonnen partijen noteerden, met resp. 8, 6 en 5 marsen.
Bessem en Stumpf kregen om de een of andere sinistere re
den nog een waardeloos effect in de handen gestopt.
Er is weer nieuwe strijd op komst, want de clubavond
commissie loopt met plannen voor een bridge-drive rond.
Het zal mij benieuwen of wij ook nog een vis-drive krijgen.
Theo Vollbracht dacht bij de prijsuitreiking nog aan lang
vervlogen tijden, toen hij een beroep op onze archivaris deed
om de „pickles" weer naar boven te brengen.
In 't Nieuwe Jaar.
De revue-man Jaap a Cohen vond tussen kwartet en kla
verjas nog effies tijd om een nieuwjaarswens in elkaar te
draaien. Vanzelfsprekend lukte hem dat wonderwel en het
clubhuis was in feite te klein om ieder, die naar Thomasvaer
en Pieternel kwam luistertn, te herbergen. Het handje schud
den duurde voort tot middernacht. Er werd een voorspoedig
en gelukkig Nieuwjaar gewenst en met succes, want op 5
Januari 1948 had het bestuur al een drukke week achter de
rug en werd een buitengewone algemene leden-vergadering
gehouden bij van Tuyll. De belangstelling was enorm en
spanning hing in de lucht. Men wilde eens over de elftal
commissie praten. Unaniem was men het er over eens, dat
het A.F.C. dit jaar wel bijzonder tegen zat en dat de leden
der commissie stuk voor stuk hun best hadden gedaan. Met
een kleine meerderheid werd een motie van vertrouwen in
de commissie afgestemd. En toen maar weer stemmen en her
stemmen, totdat Jb. van Nek, H. D. Scheepstra en K. Nesen-
berend gekozen werden. De heren hebben al dadelijk getoond
met enthousiasme geladen te zijn. Bij de rondvraag kwam
een brief ter sprake, waarin om bestuurswisseling was ver
zocht.
Er ontstond uiteraard een levendig debat, dat eindigde
met een motie van vertrouwen in het zittende bestuur en in
de toekomst. Een ter vergadering gedaan voorstel om het
fste elftal door één man te doen samenstellen vond geen ge
nade.
Hartelijk meeleven.
Intussen bleek, dat de bevriende relatie s zich nogal be
zorgd maken over de gang van zaken bij A.F.C. Hartelijke
brieven van „Zeeburgia" en „Frisia", en artikelen in de
„Sportkroniek en in „Amsterdams Voetbal" getuigden van
meeleven en waardering. Wat moet er dan niet in de echte
A.F.C.-ers omgaan! „Hup A.F.C., de tanden op elkander,
vooruit jongens, zet door!"
De jeugdcommissie gevoelt zich als iemand, die steeds bij
een ander op visite gaat en daar de sigaren oprookt; resul
taat; Wij moeten zelf ook eens een jeugdtournooi organise
ren. De plannen zijn in een ver gevorderd stadium en de
jeugd zal er binnenkort nog wel meer van horen.
Jan Meyer heeft wel een beetje pech gehad, maar moedig
volgehouden, zodat de verlichting dan eindelijk toch geheel
voor elkaar is. Een nieuw soort lampen, een unicum voor
veldverlichting, maakt het trainen tot een genot, en schept
de mogelijkheid tot het spelen van avond wedstrijden. Mis
schien in de toekomst ook nog voor „openlucht-vermaak" op
Koninginnedag?
Het reünisten-diner, of beter gezegd het jaardiner vond op
17 Januari plaats in de „Poort Er heerste een kalme stem
ming, er werd „gesproken" en door Brusse zelfs „gedroomd"
(één-zesde van zn droom kwam uit en voor de rest behoe
ven wij niet bang te zijn). Klokke twaalf een nieuwjaarstoe
spraak van de kapitein, felicitaties en napret tot 4 uur. Eén
ding werd dit jaar gemist. Twintig maal achtereen, te weten
van 1929 af, uitreiking van de Nobelprijs. In 1948 geen no-
belprijs. Geen A.F.C.-er, die zich bijzonder verdienstelijk
heeft gemaakt. Laten wij t er maar op houden, dat iedereen
derhalve hard heeft gewerkt; toch hopen wij en zeker ook
Gé Bosch, dat er in 1949 weer een prijswinnaar zal zijn.
Het eerste elftal zorgde voor een pikant cadeau, een ver
diende overwinning op Velox. Na afloop hebben verschil
lende hartpatiënten zich direct onder medisch toezicht ge
steld. De eerstkomende weken zal een tijdperk van hoog
conjunctuur voor de medici betekenen.
Na afloop van de match vroeg iemand of hij nu een
gans kreeg (alleen bestemd voor insiders). Hij kreeg ten ant
woord: „Wacht nog maar enige wedstrijden, dan krijg je een
struisvogel." (Snap je m?)
In de afgelopen maand zijn er natuurlijk nog wel enige
dingen gebeurd, maar die mogen niet alle A.F.C.-ers weten.
A. W. IJSNEUS.
VELEN van onze leden zullen zich de Heer Th. Spie-
rings herinneren, die jarenlang aan onze loketten
dienst deed. Half Januari bereikte mij een kennis
geving, waaruit bleek, dat Spierings zeer plotseling
en geheel onverwacht in de leeftijd van 59 jaar was over
leden. Geruime tijd is de gestorvene trouw bij ons werkzaam
geweest als hoofdcontroleur, totdat hij in de oorlog, wegens
het staken van de treinenloop hij woonde in Heemstede
- tijdelijk verstek moest laten gaan. Hij werd toen vervan
gen door de Jong, doch tot voor kort was Spierings bij onze
thuiswedstrijden nog geregeld als bureaulist in een loket
hokje te vinden. Onze gedachten gaan uit naar zijn uitge
breide familie, die wij vanaf deze plaats nog eens condo
leren met dit onherstelbaar verlies. Spierings was een zeer
gewaardeerde medewerker, een goed mens met altijd een op
geruimd humeur, waaraan wij de prettigste herinnering be
waren. Hij ruste in vrede. A. METS
