van lolly tot fakkel
®e taak der buitenspelers
ISegunstiging van onze fldverteerders, houdt de Schakel in stand.
;E hebt ons in „De Sportkroniek' de les ge
lezen. Wees nu 'n Kerel en zeg hier ook eens
iets van
Prosit!, is mijn antwoord. En zet de
journalist nog vaak op déze manier op z'n nummer.
Op z'n nummer? Neen, grijp hem in z'n hart! In
dat oude hart, dat weigerde te berusten in de mis
handeling van wat ons allen dierbaar is: het Recht op
het Spel. Wat hebben jullie tegen Velox gespeeld?
Geen uitgekiend „systeem," geen uitgerekend „project,"
geen verkilde „slimmigheid," maar 't Spel van een
vonkende Ziel, dat in elke opstelling en op elk sys
teem zijn Recht doet gelden, dat je opzweept en ver
heft tot die onwaarschijnlijke hoogte, waarnaar geen
pad te steil en geen storm te bars kan zijn.
En het stond er met de rust „steil" en „bar" voor:
een schrale 21 voorsprong, die straks door Velox
plus Storm besprongen zou worden. En ze hebben
gesprongen, geklauwd en gegierd naar en om de
A.F.C.-veste, die als een laaiende krater alle boze
geesten in warrelende wervelkolken spottend in de
wind sloeg, om ze tot flarden te ontrafelen
A.F.C., je durfde geloven
Je durfde geloven in je goed Recht om je eigen
Spel te spelen, je durfde weer geloven in A.F.C.
En je wón met je Hart! Laat ze nu maar komen
de scharen van de Demon der Degradatie, laat ze
komenMet dit stérke Hart, met óns Hart, zal
niets te hard te zijn om het in de pap te krijgen. Een
degelijke Mokumse pap en geen „magisch" soepje van
„vierkante soepblokjes. Wég met alle surrogaten! Dat
is de les en de belofte die in het keerpunt besloten
liggen.
En de Elf-Gezworenen zullen het zout in de pap
houden. Een extra borrel voor uitblinkers? Neen, ik
heb een afkeer van nepotisme of vriendjesgedoe. En
daarom een solidair rondje voor de één en ondeelbare
fakkel de wedergeboorte uit een brandend ge
toucheerde „lolly" waarin deze gloedvolle Elf
boeide en alle zwartgalligheid schroeide
Je hebt 't inderdaad niet „op-je-laten-zitten
Mijne heren Prosit
KATJONG
1 I OE nuttig het kan zijn je af en toe te verdiepen in
44- clubbladen van andere verenigingen bleek toen ik
I I op een regenzondag het „Kraaiennieuws" no. 1 van
v Januari '48 doorkeek.
Ziehier wat mij opviel:
Soccerhint (no. 4) van Leslie Smith(Engeland en Aston
Villa.)
„Een scorende buitenspeler doet thans opgeld. In sommige
opzichten is dat jammer omdat maar al te gauw vergeten
wordt, dat de voornaamste taak van een buitenspeler bestaat
uit: voorzetten in de doelmond.
Als je het plan hebt om buitenspeler te worden dan moet
je onzelfzuchtig zijn. Een belangrijk gedeelte van je werk be
staat uit het bieden van scoringkansen aan anderen.
Met deze simpele opmerking wordt een belangrijke tekort
koming in de A.F.C.-voetballerij in een helder licht gesteld.
Het is inderdaad opvallend, dat er bij ons zo weinig goals
komen van voorzetten, dat er in het algemeen zo weinig
voorzetten van de vleugels komen.
Omdat wij slecht in de vleugelspelers zitten? Ik geloof er
niets van, doch omdat onze vleugelspelers te weinig aan
dacht aan dit onderwerp besteden.
Inderdaad, het stopperspilsysteem houdt in dat men met de
beste spelers, de beste schutters op de vleugels de beste
resultaten behaalt en dat voorzetten minder effect sorteren
aangezien ze vaak door slechts de middenvoor verwerkt
kunnen worden omdat de binnenspelers niet altijd op tijd in
de voorhoede zijn.
Maar juist dan komt de lage korte voorzet, de trekbal tot
zijn recht. Immers, indien de vleugelspeler de kans krijgt met
de bal schuin naar het doel te lopen in de richting van de
dichtst bij hem zijnde doelpaal) krijgt de binnenspeler de kans
mee op te lopen en komt dan vrijwel altijd iets achter de
vleugelspeler aan.
Ontelbare malen heb ik onze vleugelspelers (in alle elf
tallen) dit soort van kansen naast of over zien schieten.
Speciaal in de hogere elftallen worden deze spelers hierom
door het publiek veroordeeld, tot „waardeloos" verklaard. Ik
heb ze vaak ook veroordeeld. Niet om de gemiste kans; het
is voor een vleugelspeler moeilijk zo'n kans te benutten, zijn
trefkans is zo klein, het doel is voor hem vaak maar twee
meter of nog minder breed.
Doch wel omdat, indien die vleugelspeler even gekeken
had of, wiat zeer belangrijk is, de binnspeler even geroepen
had, gebleken was, dat het hele binnentrio totaal vrij stond,
waardoor bedoelde korte trekbal een kans „voor het in-
hoesten" opleverde.
Kansen scheppen!
Het wil mij voorkomen dat wij te veel zijn ingesteld op
het maken van het doelpunt en te weinig op het scheppen
van de kansen daartoe voor anderen.
Het bovenstaande wil natuurlijk niet zeggen, dat een bui
tenspeler niet schieten moet als de situatie dit vereist, het
geen Smith verderop in het artikel dan ook letterlijk zo zegt.
Doch om te kunnen beoordelen wat de situatie vereist moet
men op de hoogte zijn van die situatie en dus van te voren
gekeken hebben. En als in een bepaald geval een voorzet of
een trekbal beter is dan een schot, dan moet een vleugel
speler zo ingesteld zijn dat hij zijn kans geeft voor een
betere van een ander.
Dit laatste geldt niet alleen voor vleugelspelers doch voor
iedereen in het veld. Een wedstrijd wordt gewonnen door
een team en niet door een enkele speler. Het doel van iedere
speler moet zijn, zijn medespelers een zo goed mogelijke wed
strijd te laten spelen. Dat is wat Leslie Smith bedoelt met
onzelfzuchtig zijn.
Spelers, lees dit nog eens over en laat het goed tot je
doordringen. Probeer het in practijk te brengen door er
tijdens de wedstrijd aan te denken.
H. SCHEEPSTRA.
