A.F.C. 3Hilversum 3 O1
D.W.S. 2—A.F.C. 3 3—1
A.F.C. 3—D.O.S. 3 1—3
A.F.C. 3—U.V.V. 2 1—1
Geen mooi lijstje en tochlaten we niet on
tevreden zijn, al zijn de kampioenskansen verkeken
en moeten we nu wel even naar onderen opletten.
Echter, voor alles, een woord van warme deel
neming namens alle spelers, leider, E.C. enz. aan
Luc. Nijdam, den aanvoerder, die 3 min. na het be
gin van den wedstrijd tegen U.V.V. 2 een been
breuk kreeg en thans in het Binnengasthuis ver
pleegd wordt. Aan belangstelling en goede wen-
schen zal het hem daar zeker niet ontbreken. Van
harte spoedig algeheele beterschap.
Het is wel zeer jammer dat de zoo ijverige Cap
tain Luc. (kort voor zijn vertrek naar Ned. Indië
het plan was 2 Jan.) door een dergelijk ongeval
werd getroffen en wij mogen slechts hopen dat zijn
carrière in geenen deele hierdoor beïnvloed wordt.
Door het feit. dat wij even voor 2 uur door een
misverstand 12 in plaats van 11 spelers hadden,
had ik een vrij intensief debat met Luc, maer reeds
enkele minuten later vond dit ongeval plaats en
bleek feitelijk het betrekkelijke van alles, want de
12e man was reeds aan de beurt. Prettig is hier te
vermelden dat de 12e man Roel van Nek of Rengers
was; de laatste deed mee dank zij de spontane
medewerking van Roel om zijn plaats (waarop hij
recht had) aan den jongere af te staan.
Thans nog een enkel woord over de wedstrijden.
Tegen Hilversum 3, wier Juniores dien dag vrij
waren, en dat verscheen met een pittig team met
6 jongeren, werd verloren door onachtzaamheid.
U weet wel die gedachte van: ,,och het lukt wèl",
doch het lukte niet. en deze Hilversumsche jeugd
ging vreugdevol (en verdiend) met een 10 over
winning naar huis.
De wedstrijd uit tegen D.W.S. 3 was ons te
zwaar; onze tegenpartij was zeker de eerste helft
beslist sterker, kwam verdiend met 20 voor en
won ten slotte met 31. Onze opstellingswisseling
na de rust was absoluut een verbetering, al weten
wij thans weer niet op welke plaats Walter de
Jonge het beste kan spelen. Een behoorlijk voetbal
ler, wat langzaam; geachte vriend Dougal hier is
werk aan den winkel, om spelers als deze De Jonge,
v. d. Hurk, Holterman hun typische fouten af te
leeren en Dekker onder de loupe te nemen. Jam
mer genoeg ben ik dermate overbezet dat ik te
weinig aanwezig ben. doch ik hoop hetzij schrifte
lijk of mondeling onzen trainer nog eens enkele
speciale opmerkingen over ons 3e te maken.
Vervolgens werd thuis verloren van D.O.S. met
31, waarbij de oude rot v. d. Leur den grondslag
voor de overwinning van D.O.S. legde.Ons team
als geheel speelt minder goed dan een maand ge
leden, waarbij waarschijnlijk het niet meer spelen
voor A.F.C. van Jan Reysoo een rol speelt, zeker in
den opbouw van onze aanvallen.
Tenslotte een klein succesje: 11 tegen
U.V.V. 2, waarbij de eerste helft sterk leed onder
het uitvallen van Luc. Nijdam door vorengenoemd
ongeval (overigens hier uitdrukkelijk vastgelegd
louter te wijten aan voetbaltoeval en niet aan ruw
of gemeen spel van U.V.V.). Bob Spelter scoorde
weer eens en bracht een 10 achterstand op 11.
Aanvoerder Luc., vermoedelijk zal Theo van
Emden je plaats innemen en laten wij hopen dat
je plaatsvervanger dezelfde energie zal ontplooien,
waarvoor jij zulk een goede basis had gelegd.
Ex-speler.
O'ONDAGAVOND, een nederig huis op een
(-^j beruchte gracht of een berucht huis op een
nerige gracht. In een kamer, waar ge
dempte lichten branden, ligt het reutelende slacht
offer. Zweetdruppels parelen op z'n voorhoofd en
hij woelt onrustig heen en weer. Ofschoon hij niet
naar alcohol riekt, prevelen zijn lippen onsamen
hangende woorden en zijn liefhebbende ega be
merkt met weemoed, dat zijn haren met de minnut
grijzer wordenhaar koele hand beroert teeder
z'n kloppende slapen.
,,Alle rampen komen op mij neer!!" kreet hij plot
seling en zinkt uitgeput in de kussens terug. Een
bibberende snik en terwijl hij een uitgemergelde
vinger dreigend opheft, klinkt zijn gebarsten stem:
„Het vierde gaat naar de bliksem, het verzuipt!!"
Hij blijft glazig voor zich uitstaren.
Schril verstoort de telefoon de stilte. Het wrak
krimpt inéén en blijft trillend liggen in hevige
spanning. In zijn angst gilt hij afwerend: „Het kan
niet meer! Het-kan-niet-meer! Met groote bonken
ijs tracht men zijn gloeiend hoofd te koelen. Hij be
daart ietwat, doch angstig en afwerend herhaalt hij
steeds: „Het kan niet meer!"
Plots slaat hij woest de gletschers van zijn ge
kwelde hoofd, vliegt naar de telefoon en brult:
„Nee!, jullie kunnen niet meer afschrijven, de wed
strijden zijn al gespeeld!" en zingt gebroken neer...
Ja, dit is nu mijn man, die elke week een Cana-
deesche vijfling uit den grond moet stampen, om
het geplukte vierde tot een e//-tal te maken
en hij heeft niet eens een jeep!
Een aangetrouwde
Begunstiging ran onze /Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
5