een kwaRt eeuw voetBaL official
zwaaien heeft betrekking op de kruik natuurlijk.
Ben Bonkink had een hoop loten gekocht en was
zoo gelukkig een paar etsen en een echte Haal-
meyer te winnen, hetgeen de vraag ontlokte of hij
kunsthandelaar was geworden. In de beste stem
ming en na het zingen van het clublied, toog men
aan het dansen. En al konden iets bezadigder
A.F.C.'ers het tempo van de muziek niet te best bij
houden, zoodat zij om Engelsche Walzen smeek
ten, het mocht de groote pret niet hinderen. Het
feest werd langzaam, maar zeker naar een goed
einde gebracht. Ook de Sportpers was goed ver
tegenwoordigd. Kick Geudeker, Cottaar, Lex Izaks,
Peereboom e.a. voelden zich weer geheel thuis bij
ons nederig clubje, terwijl Tom Schreurs van de
AVRO zijn lange gestalte met zwier door de dans
ruimte deed bewegen. Zeer laat in den ochtend
lagen ettelijke clublieden te bed, sommigen zijn hee-
lemaal niet naar bed geweest, terwijl een van onze
beste „stopper-spils" om circa half elf wakker werd
temidden van etsen en een fraai stukje antiek op
het atelier van Willy Neseker.
Het was, al bij al genomen, een bijzonder ge
slaagd feest, organisatorisch vakkundig opgezet en
dank zij de medewerking van zeer velen, vlot af
gewerkt.
Een collecte voor onze jongens in Ned.-lndië
bracht ƒ211,op en hoewel de netto-ontvangsten
voor de Schakel op het moment, dat dit ter perse
gaat, nog niet bekend zijn, gelooven wij tevreden
te kunnen zijn. Hoe dan ook, A.F.C.-getrouwen,
allen worden jullie hartelijk bedankt voor de bij
zondere medewerking en als jullie goed oppassen,
is de kans in de toekomst op een herhaling van zoo
een dergelijk feestje, vrij groot.
Tot slot zij vermeld, dat de service, die het
Minerva-paviljoen biedt, in het geheele land zijn
weerga zelfs bij benadering niet vindt.
Genoeg! Het was alles weer dik in orde.
1 Jhr. VAN ROSSUM DE GAULIN.
OP 23 November heeft onze tweede voorzit
ter Jo Broeksmit in een druk bezochte recep
tie het feit herdacht, dat hij 25 jaar geleden
benoemd werd tot bestuurslid van den Amster-
damschen Voetbalbond. Van talrijke zijden mocht
onze vriend Broeksmit de appreciatie ervaren, die
hem zoo ruimschoot toekomt, en die bekroond
werd door zijn benoeming tot Ridder van den
Koninklijken Nederlandschen Voetbalbond.
Wij hebben eens nagegaan wat Broeksmit alzoo
in de voetballerij gedaan heeft, en de lijst is te res
pectabel, dart dat wij deze in ons eigen clubblad
niet nader zouden belichten. In 1921 werd de jubi
laris met 132 van de 194 geldige stemmen tot be
stuurslid van den A.V.B. gekozen. Het was toen
een rumoerige tijd in den plaatselijken bond. De
uitsluitend in den A.V.B. uitkomende vereenigin-
gen hadden zich georganiseerd in de „Hoofd
stedelijke". later de „Centrale" genoemd, welke
een felle oppositie voerde onder leiding van wijlen
Kok en Nauta en waardoor een kloof ontstond tus-
schen de groote en kleine vereenigingen. die
slechts zeer geleidelijk overbrugd kon worden.
Geruimen tijd bleef het nog rumoerig in den
A.V.B., mede veroorzaakt door de financieele
kwestie met de „Wiener Amateure" en door de
voortdurende herrie met den Amsterdamschen
Volksvoetbalbond. Dit weerhield Broeksmit niet
rustig zijn gang te gaan en te doen wat zijn hand
vond om te doen. Hij leidde cursussen voor
scheidsrechters, was 24 jaar lid van de School-
vóetbalcommissie, vele jaren voorzitter van de
Protestcommissie en lid van de Financieele com
missie. Het Bondselftal van den A.V.B. boekte zeer
onbevredigende resultaten; Broeksmit werd voor
zitter van de Elftalcommissie, waarna het elftal
vijf jaren ongeslagen bleef.
Onze zilveren jubilaris werd voorzitter van de
elftalcommissie van het Amsterdamsche elftal en
lid van de technische commissie. Hij gaf zich met
volle ernst en toewijding aan zijn taak; Broeksmit
volstond niet met het kiezen van een elftal, doch
verdiepte zich in alle problemen, die zich daarbij
kunnen voordoen en leidde cursussen voor club
leiders. organiseerde een bijzondere training voor
de spelers enz.
Tijdens de zeer ernstige crisis, die de A.V.B. in
1938 doormaakte, werd hij waarnemend voorzitter
en leidde twee vergaderingen van den Bond, die
meer van een „vredesconferentie weghadden dan
van een voetbalvergadering, op voortreffelijke
wijze. Sindsdien is hij tweede voorzitter van den
A.V.B.
Broeksmit gaf zijn uitzonderlijke gaven ook aan
de kleinere vereenigingen. Zoo werkte hij mede
aan de mentale training van een kleine A.V.B.-
club, die het mede daardoor in 2 jaar tijds van een
derde klasse A.V.B.-er tot kampioen der tweede
klasse A.V.B. wist te brengen.
Ook de Landelijke Bond profiteerde ruim
schoots van Broeksmit s liefde voor het voetbal
spel. Hij diende den K.N.V.B. 15 jaar als scheids
rechter, was voorzitter van de Westelijke Elftal
commissie, van de Streekcommissie Amsterdam
der T.C., van Onderzoekcommissies; hij was tal-
looze malen cursusleider bij de opleiding tot oefen-
IBegunstiging ran onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
16
