„VOestOnsia
flmerika
Ontvangen boeken
Om zes uur bij het middagmaal krijgt Ma een
„heesch verslag"
van Jaap, met bliksems veel critiek, maar dat er
wezen mag.
„Zeg Mams, ze wonnen"fluistert hij met
overslaande stem.
„En kwamen bovenaan, dank zijdie sijbel-goal
van hem"
Maar Vader, ook al schor, merkt op: ,,'t Komt
ook door „Trap maar door
„Doordat die met d oneven goal van „Flink en
Vlug" verloor!"
Ziehier nu het geheim onthuld waarom die
adspirant
CORRECT is, blijft en blijven zal.
Zijn leven lang bij elk geval,
Of dat nu buiten is of in: ONS A.F.C.-
VERBAND
B. S. LE MACHÉ.
Zuster- Vereenigh igen
worden verzocht, haar nul
nummers te zenden aan
J. Disselkoen,
ET bijzonder veel genoegen ontvingen wij
het eerste nummer van „Westfrisia het
nieuwe clubblad der sympathieke Enkhuize-
naren. Het blad ademt de voortreffelijke geest, die
in deze vereeniging heerscht.
Begunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
Amstelveenschevveg 284 l, Amsterdam Z.
Theo v. Nigtevegt groet, ook namens zijn vrouw, langs
dezen weg alle A.F.C.-ers, van welke hij voor zijn vertrek
naar Amerika geen afscheid kon nemen.
DE GOUDEN DRAAD.
I OU moet je zóó weinig vrije uren toegemeten krijgen
/als schrijver dezes, je vast voornemen, nu dan toch eens
één keer ,,een boerennacht te maken, zooals ze dat
aan boord noemen en dan ,,De Gouden Draad in handen
krijgen
Welaan, ik heb het in één adem uitgelezen en laat er nu
nog maar een stukje afgeknabbeld worden van die voorge
nomen boerennacht, die nu toch al niet veel meer zal zijn
dan een „wacht te kooi" ik moet eerst toch even dit won
derlijke voetbalboek in ons clubblad aankondigen.
De Gouden Draad een boek, uitgegeven ter gelegenheid
van het 50-jarig eerste klasseschap van H.B.S. Een boek
is dit nu eigenlijk een boek? Hoe moet men deze wondere
en aangrijpende pennevrucht van den „oer-kraai Fraenkel
nu eigenlijk noemen? Een gedenkboek Neen, dat is te koud
en omschrijft dit levenswarme verhaal niet voldoende.
Het is meer een „uitbarsting" dan een „verhaal Zoo kan
alleen iemand schrijven, die warmbloedig is. Die Indisch
bloed in zijn aderen heeft en gelukkig maar! nu en dan
de eeuwige rem van de Hollandsche nuchterheid niet kent.
Die het ware schrijversbloed heeft en bijna een halve eeuw
in de topklasse was van de Nederlandsche journalistiek. Die
last but not least het ware „clubbloed' heeft en die
prachtigste eigenschap demonstreert, die een man kan sieren:
Trouw.
Met spanning, bewondering en ontroering heb ik dit ge
schrift van J. C. Fraenkel gelezen. Met spanning, omdat dit
verhaal „loopt' als eSi roman. Met bewondering voor dezen
woordkunstenaar, die het proza weet te verheffen tot de
schoonste poëzie. En ook met ontroering, want H B.S. en
Fraenkel beleven moeilijke maanden. Voor laatstgenoemde
zijn de maanden moeilijk, omdat hij trouw was, niet alleen
aan de Sport en aan zijn club, maar ook aan het door hem
gegeven woord, dat hij zou trachten, het aan zijn beleid
toevertrouwde bedrijf door de stormen van den oorlog te
loodsen. Hij deed zijn woord gestand de omstandigheden
hebben gewild, dat hij daarvoor thans moet boeten en zijn
schitterende carrière afsluit op een wijze, die geen journalist,
die het voorrecht had, onder dezen gaven mensch te werken,
hem gegund heeft.
Ook H.BIS. beleeft moeilijke maanden. De gouden draad
dreigt af te knappen. Er zijn duizenden in den lande, die
een warm plekje in hun hart hebben voor de Kraaien. En
ah jullie, spelers van H.B.S. I, in de kleedkamer zijn even
voor het begin van wéér een moeilijken wedstrijd, denk dan
even aan den schrijver van jullie prachtige boek: De gouden
draad. Ik weet, dat „Katjong's" leven zich bewoog tusschen
twee polen: het bedrijf, waaraan hij zijn hart verpand had en
H.B.S., waaraan hij zijn hart verpand heeft.
Laat hem niet twee maal in één winter teleurgesteld worden
in zijn trouw. Voetbal lijkt zoo onbeteekenend tegenover de
problemen in de maatschappij het kan ook zoo machtig
veel beteekenen. Kerels van H.B.S. I: Schenk overwinningen
aan „Katjong" het is de schoonste, als ik het goed zie
de eenige belooning, die J. C. Fraenkel voor zijn werk en
zijn trouw wil aanvaarden. (J. H. WIJNAND).
