vAn öe veteRanen
den, en hebben dit ook meerdere malen overduide
lijk te kennen gegeven. Doch wanneer zij zelf langs
de lijn staan te kijken naar de Jeugd, daarmede de
groep die anders naar hen kijkt aanvullende, kun
nen zij zich zelf ook vaak niet bedwingen. Wan
neer dus deze geroutineerde spelers er hinder van
ondervinden, dan zult U zich toch kunnen begrij
pen, dat onze Jeugd zeker door al deze adviezen
in de war wordt gebracht. Hoe goed ook bedoeld,
het is meestal een uiting van zenuwen van de lie
den aan den kant, of een volkomen verkeerd begrip
van de wijze van aanmoedigen. Dus leden, komt
vaak en in grooten getale, doch onthoudt U van
aanwijzingen. Ik dank U, mede naméns de jongelui,
bij voorbaat.
jongelui denkt aan de training, Woensdags
avonds voor de Junioren en Vrijdagsavonds de
Adspiranten I tot en mét V, beide avonden om
7.30 uur verkleed op het veld
B. DORLAS.
R zijn van die momen
ten, dat je bij de
A.F.C. van het eene
pretje in het andere valt.
Zaterdag 19 October zijn wij
in Rotterdam bij V.O.C. ge
weest, één van die bijeen
komsten, die je als doorge
winterd veteraan in feite niet
mag misloopen, want je zou
jezelf dan wel veel te kort
doen. Bij de V.O.C.'ers is het altijd even gezellig,
die weten precies wat hun gasten toekomt, des
noods een flink pak slaag in het nette dan
op de groene weide. De nederlaag wordt op aller
genoeglijkste wijze toegediend, zoo met opmerkin
gen vanhet zit jullie niet mee ofwij heb
ben niet over pech te klagen. Toen wij na onze
mislukte pogingen of heelemaal geen pogingen de
kleedkamers opzochten, waren ook wij A.F.C. ers.
in weerwil van de matige resultaten, het er
gloeiend over eens, dat wij toch maar weer een
verdraaid leuken wedstrijd hadden gespeeld. Den
uitslag zouden we verzwijgen, om niet den indruk
te wekken, dat er gekorf- in plaats van gevoetbald
was. Intusschen is hij toch in ons clubbulletin den
volkeren kond gedaan, wel een bewijs, dat wij ook
tegen ons verlies kunnen. De achterhoede van
A.F.C. was niet bepaald op stoot. Hoe kan het ook
anders, ik stond zelf op de links-backplaats, waar
van de tegenpartij meer plezier beleeft dan de eigen
menschen. Niettemin vermetel ik mij te verklaren,
dat ik mijn best gedaan heb de nederlaag zoo laag
mogelijk te houden.Wanneer de geestdrift bij mij de
overhand kreeg, bepaalde ik mij niet uitsluitend tot
den rechtsbuiten van V..O.C., ook den linksbuiten
trachtte ik bij tijd en wijle den voet dwars te zet
ten; het bleef echter bij probeeren, ik was overal en
toch nergens. Mijn tegenstanders in de achter
hoede incluis de halflinie, wellicht wat uitgekookter
dan ik en zich eerder bewust van de superioriteit
van onze belagers, namen een volmaakt passieve
houding aan en wachtten blijkbaar op mijn in vorm
komen, m.i. een wel wat al te naieve gedachten-
gang. In dezen wedstrijd opereerden wij met een
vliegenden keeper, die bij ons een gastvoorstelling
gaf. Ik heb nooit precies geweten, wat met zoo n
vliegend geval bedoeld wordt, maar nu is het mij
duidelijk. Wanneer de tegenpartij je volkomen ligt,
zorg je er voor, dat zij ook met eenvoudige boog-
balletjes en zoo de score kunnen opvoeren, door
dat je bij voortduring je ver voor het doel opstelt.
Overigens niets dan goeds van onzen doelwachter.
Hij is sportief en hij schaterde bij elke tegengoal.
Hij heeft dien middag vaak geschaterd.
Geriefelijk was ook dat hij over een auto be
schikte, met allerlei verrassingen. De achterveeren
b.v. bevonden zich in een verregaanden staat van
verslapping.
Naast den bestuurder en zijn sigaren ging t nog
wel, maar wat achter in het vehikel zat, moest, tot
instandhouding van de gezondheid, bij elke oneffen
heid van den weg even wippen. De bedoeling was
om tijdig naar Rotterdam te gaan. Ik kon niet eer
der dan om één uur aantreden en men was bereid
op mij te wachten. Toen ik min of meer hals over
kop op het afgesproken tijdstip arriveerde en mij in
de auto wilde storten, ging de bemanning, die den
geheelen ochtend vrij wr.s geweest, zeer warm
lunchen en eerst om twee uur vertrokken wij. De
heentocht werd in versneld tempo afgelegd. De
achterbank-occupanten zijn 's avonds met den trein
teruggekeerd, onder het motto: het is zoo gezellig,
wij blijven nog even. Dit nog even blijven geschied
de in een cosmopolitische dancing, waar wij met
onze gastheeren verzeild raakten, na een geprolon
geerde zitting in café de Beurs, met aperatieven en
diner. Het muzikale gedeelte in den tempel van
Terpsichore werd verzorgd door het orkest van
Boyd Bachmann. Het was een heidensch lawaai en
wij geraakten tot groot enthousiasme. Toen de
keeper en ik het vruchtelooze hadden ingezien van
onze pogingen om de muziek te overstemmen, resp.
tot zwijgen te brengen, zijn wij omstreeks elf uur
naar het Leidscheplein in Amsterdam vertrokken.
Het was een welbestede dag.
A. M.
23egunstiging van onse Adverteerdershoudt de Schakel in stand.
■Mr
aanppR
