Joh. H-van Weelde
ASSURANTIËN
zoo zware afdeeling van de tweede klas.
Wat zag ik met genoegen onze elf jongens, alsof
er geen teleurstelling was geweest, weer met de
beste bedoelingen het veld betreden, allen vast en
zeker bezield met de gedachten er het beste van
te maken wat er van te maken viel, maar wat speet
het mij, dat er van de vele enthousiasten, die het
vorig seizoen nooit ontbraken, wanneer er kans was
een winnend elftal te zien spelen er nu zoo weini
gen waren gekomen om door aanmoedigingen het
eerste elftal de stimulans te geven, welke het juist
nu weer zoo broodncodig heeft. Dat was niet het
eenige wat mij bij dezen wedstrijd teleurstelde,
ik beleefde ook ergernis, ergernis omdat er onder
degenen, die wel de tocht naar de Kruislaan
hadden ondernomen, A.F.C.-supporters waren, die
omtrent hun houding als supporter wel een zeer
zonderlinge opvatting bleken te hebben.
We hebben dezen wedstrijd verloren en laat ik
zeggen, verdiend verloren, omdat Zeeburgia beter
speelde en wellicht ook wel eenigszins omdat het
ons niet al te zeer mee zat. Dit zij zoo, maar moet
dit nu aanleiding zijn voor sommige A.F.C.-suppor
ters, om te midden van het publiek, maar aan een
stuk door op luiden toon hun afbrekende kritiek
over het elftal kenbaar te maken? 't Is geen op
wekkende bezigheid om weer te geven wat mijn
oor al zoo bereikte, maar toch wil ik dit doen.
Dodo, die eenige oogenblikken van te voren ge
kraakt, het tweede doelpunt wellicht had kunnen
houden, ware hij geheel fit geweest, was nooit een
behoorlijke keeper geweest. Kraal, die eenige malen
moedig een zeker doelpunt voorkwam en in elk
geval zijn uiterste best deed, was een absolute mis
lukking. De elftal-commissie was gek, Bets te hou
terig, de drie ter Horsten konden gezamenlijk wel
inpakken. Dick, ook al door de botsing gehandi
capt, was aan het aftakelen, Claus, die altijd zwoegt
of hij nu als linksbuiten, back of midvoor wordt
opgesteld, was nooit een voetballer geweest, enz.,
enz. Ik zal den lezer de rest van de weinig vleiende
opmerkingen, welke meestal blijk geven van een
totaal gemis aan practische voetbalkennis, sparen,
maar feitelijk bleef er van geen een speler iets goeds
meer over. Was het te verwonderen, dat ten slotte
en m.i. zeer terecht een van de oudere
AMSTERDAM-Z.
Van de Redactie
OP een desbetreffende vraag deelen wij mede
dat rubrieken als: Herinnering uit vroeger
jaren enz. enz. moeten blijven liggen totdat
wij over meer plaatsruimte beschikken.
A.F.C.-ers de bewuste supporters verzocht nu ein
delijk eens op te houden met hun afbrekende cri-
tiek. Ik kan mij voorstellen dat men weieens teleur
gesteld is omtrent de verrichtingen van een elftal
maar laten wij supporters toch niet vergeten, dat
ook wij de taak hebben in de club en bij de wed
strijden. Tot deze taak behoort het in de eerste
plaats mede te werken aan de goede geest bij de
spelers en in de vereeniging en dit wordt zeker
niet bereikt door onbehoorlijke kritiek op alles en
nog wat, te midden van vele buitenstaanders.
Laten de kankeraars zich eens realiseeren welke
opofferingen de spelers van het eerste elftal zich
voor de vereeniging getroosten, door steeds maar
weer klaar te staan om onze kleuren te verdedigen,
't Is eiken Zondag, weer of geen weer, maar weer
raak, om dan nog maar niet eens te spreken van
de verschillende genoegens welke zij zich voor
training enz. moeten ontzeggen. Wanneer »de
nurksen dat bedenken zullen zij wellicht minder
kwistig zijn met hun afbrekende kritiek, wanneer
een speler of zelfs het geheele elftal eens een off
day heeft.
Ik zou dezen supporters willen aanraden, ons elftal
aan te moedigen, ook wanneer het eens niet zoo
goed gaat, kunnen wij hiertoe niet komen, laten zij
dan zwijgen en zijn ze hiertoe niet in staat, laten
zij dan weg blijven, dan ergeren zij tenminste zich
zelf en ook hun goedwillende clubgenooten niet.
Afbrekende kritiek bij de uit-wedstrijden te midden
van buitenstaanders is al zeer misplaatst en aller
minst geschikt om den naam van A.F.C. naar
buiten hoog te houden.
Zoo verliet ik dan, na afloop van den wedstrijd,
eenigszins in mineur het Zeeburgia-veld. Wat
deed het me toen goed, onder hen, die het terrein
verlieten den ouden heer van der Schaaf te ont
dekken. Vitaal als altijd en ondanks zijn hoogen
leeftijd was hij maar weer rustig naar de Kruis
laan gewandeld om de verrichtingen van ons elfta*
bij te wonen.
Dat was de A.F.C.-supporter op zijn best, een voor
beeld voor de vele jongere wegblijvers.
SUPPORTER.
il.T.G.-ers, begunstigt Uw adverteerders
VALERIUSSTRAAT 248, TEL. 26889
Q H. S. Wegens plaatsgebrek konden wij Uw Stem-
mingstukje" helaas niet opnemen!
16
