met fRisschen
moeó
October-Schakel
3- h. wijnanö,
/NDERDAADü „Van
de frissche" zou Jantje
Scheepstra zeggen. Im
mers, het voetbalseizoen zit
er weer op. En voor de va
riatie gaan wij thans eens
een beetje voetballen. Door
de krantenverslagen van
Frankendaelsche en Wes-
tertorentournooien vindt
ge nog wel hier en daar van
die heel kleine berichtjes
omtrent behaalde kampioenschappen en overge
speelde beslissings-promotie-degradatie-wedstrn-
denr zoo half Augustus kan je ook nog wel in be
kende sportbladen de foto's bewonderen van kam
pioenselftallen, doch dit alles neemt niet weg, dat
het nieuwe voetbalseizoen onverbiddelijk voor de
deur staat. Ik lasergens dat K.N.V.B. beteeken-
de: KUNNEN NIET VOETBALLEN BLIJVEN!
Maar ik vind het maar misselijk van den uitvinder
van deze „vertaling om dat zoo maar te publicee-
ren, al zal het handjevol zomersporters, dat Hol-
and kent niet kunnen nalaten er even om te
lachen.
Ik kan mij zoo echt voorstellen, dat ons Bestuur
en niet te vergeten onze spelers geweldig in hun sas
zijn eindelijk weer eens te mogen beginnen. Twee
weken verdiende vacantierust is dan ook een heele
tijd. Twee dagen „hangen" in een trein, een mot
regentje van een dag of acht en de vacantie was
om. Hè, hè, wat zijn wij zalig uitgerust
Wij, A.F.C.-ers, en dat hoef ik eigenlijk niet eens
te vermelden, zitten weer te spinsen op een kam
pioenschap en liefst mèt een beslissingswedstrijd er
bij Als je daar eenmaal de smaak van te pakken
hebt, laat het je niet meer los. Dat spelen van pee
en dee wedstrijden is zoo geweldig goed bevallen
en het heeft zóóveel geld in het laadje gebracht,
dat Arie den Hemel op zijn knieën bidt om meer
pee en dee wedstrijden. Nog vijf jaar, heeft hij
m uitgerekend en onze jongens kunnen ook eens
een klein „snoepreisje" naar het een of andere
Werelddeel maken. Waarom ook niet? Wat be-
teekenen afstanden tegenwoordig? Niets immers
Alleen de ping-ping weegt wat zwaar, doch daar
is de onuitputtelijke clubkas goed voor.
De AROL is weer voorbij. Het programma was
ouderwetsch. Vat dat ouderwetsch nu alsjeblieft
niet hatelijk op. Integendeel. Ik herinner mij van
vroeger nog meer van die tournooien, die wat
samenstelling en gezelligheid betroffen, hóóg uit
staken boven veel sterker bezette tournooien Tra
ditiegetrouw had ik dan de afdeeling „broodjes en
melk" onder mijn beheer. Achter de overdekte in
het crickethokje. Iedere deelnemer, dus ook de
menschen, die medehielpen bij de organisatie van
het toornooi ontvingen dan een zakje met drie
heerlijk belegde en versche broodjes plus een
fleschje Nutriciamelk, zoo van het ijs. Ik kende
mijn klanten precies op mijn duimpje. Je had er
bijvoorbeeld die probeerden tweemaal op één bon
netje hun rantsoen te halen, doch de discipline die
achter de overdekte heerschte verhoedde zulke
snoode plannen. Dank zij degenen, die dan hun
broodjes en melk niet kwamen opeischen bleef er
ieder jaar wat over en dat was dan voor den ter
reinknecht en zijn veertien kindertjes.
Tja dat was die ongedwongen gezellige sfeer en
die heb ik teruggevonden bij de AROL-wedstrij-
den van 1946. Wat ik echter NIET terugvond
waren de groote Amsterdamsche Vereenigingen,
van wie vele spelers evenwel acte de presence
9aven'°P de tribune en misschien in hun hart
met een zekere weemoed terug dachten aan betere
tijden.
En als je dan bij al die genoegelijkheid op en om
ons veld deze wedstrijden en deze sfeer eens ginq
vergelijken met competitie of pee en deematches
aan constateerde je het groote verschil in spel
opvatting. Fighting spirit, enthousiasme etc., ont
braken ook bij deze wedstrijden niet. Doch het
gaat om de wijze van toepassing. Met wat een
rust en sportiviteit accepteerden spelers en sup
porters een tegenslag of een nederlaag. Zóó moest
je het geheele seizoen kunnen voetballen. En....
zoo zullen wij het doen!
JHR. VAN ROSSUM DE GAULIN.
copy, AAn één zijöe getijpt,
in ouöe spelling, inzenöen
uiterlijk I October
eeRste post, bij
ROGRStRAAt 522
12
ft.T.Q.-ers begunstigt liw adverteerders!
'r'HiI
