522
VAN WEEK TOT WEEK
Met ons tweede elftal ging het den laatsten tijd niet best. Het ge
vaar voor de onderste plaats was zelfs acuut geworden. Slechts één punt
je bedroeg' het verschil met de hekkesluitersStormvogels II, en dit
elftal kwam gisteren zijn laatsten wedstrijd bij ons spelen. Een overwin-
ning, ja slechts een gelijk spel, zou onze reserves in veiligheid bren
gen. En ze zijn in veiligheid. Het was wel niet mooi en het zag er ang
stig uit, maar met 4-2 werden de Ymuidenaren naar de laatste plaats ver
wezen. Aan de spelers onze hartelijke gelukwenschen! Speciaal wil ik hier
bij Otto Sterman memoreeren, die weer eens liet zien -zooals trouwens al-
:jd- tot v/elk een byzondere krachtsinspanning met een goed getraind li
chaam en vurig enthousiasme in staat is. Wat doet het harde werken van
dezen gebruinden knaap toch steeds prettig aan!
Zoo hebben dan onze reserves weer voor de reserve eerste klasse b.j-
eteekend. Een reden-tot vreugde, doch tevens een waarschuwing. Immers
indien wij in de toekomst ons eerste elftal op hetzelfde peil willen hand
haven, als waarop het zich thans bevindt -en in feite zijn wij met die
.laat.s nog lang niet tevreden.'- dan zal er van onze reserves óók meer
kracht moeten uitgaan. Het verschil met het eerste is veel te groot! De
moeilijkheid zien is haar reeds gedeeltelijk overwonnen hebben! Geen twij
fel of Broeksmit c.s. zullen ook voor dit probleem een passende oplos-
reten te vinden. Het moet en het kan, indien iedereen, en zeker de spe
lers in de eerste plaats, maar begrijpt, dat met zonder training, zonder
inspanning en zonder opofferingen nooit in staat zal zijn, ja er ook geen
recht op heeft-,- een 'hoog gesteld doel te bereiken!
Ondertusschen heeft ons eerste weer zijn plicht gedaan en zijn kans
veten te behouden. Het was anders niet gemakkelijk West Frisia te slaan.
Wonderlijk is het toch, dat een elftal dat verleden week in Alkmaar zoo'n
orima partij speelde, er thans tegen een minderen tegenstander maar niet
in kon komen. Niet dat onze verdediging eenig verwijt te maken zou wezen.
Integendeel, zij heef-t weer een zwaren druk weten te weerstaan, waarbij
iitmaal Aanvoerder Hugo Hazeweyer een extra dikke pluim verdient. Huug
eeft met zijn beide doelpunten demonstraties van een krachtigèn wil om
:e winnen, den wedstrijd gered. We kunnen gerust zeggen, dat het DE wed
strijd van Hugo Hazeweyer was. Zonder deze doelpuntenlaten we er
liet aandenken! Immers de voorhoede was geen schaduw van verleden week.
Zeker, de vleugels hebben goed gespeeld. Claus maakte weer het sérste
doelpunt en deed herhaaldelijk handig en nuttig werk, maar van het binnen-
trio ging niets uit. Geen felle aanvalsstooten, geen krachtig doorzetten
iet was alles te langzaam en tf peuterig. Komaan, laten we het maarop
blessures werpen en hopenj dat de Heeren er Zondag tegen OSV beter in
zullen zijn. Zorgt toch dat je fit bent, trainen en nogmaals trainen.
Zonder inspanning bereik je niets, óók niet in de wereld. Toont zooveel
rug ge graad te hebben, dat als je voor een taak gesteld wordt en die' op
je neemt,.je die ook tot een goed einde weet te brengen. Een kwestie
van wilskracht en zelfoverwinning.
kTegenAlcmaria zat er tempo in. Laten we toch niet vergeten, dat
tempo de laatste jaren ons sterkste wapen is geweest. Geen getreuzel,'
.waarbij je den bal toch maar kwijt raakt en de tegenpartij gelegenheid geeftl
zich op te stellen, maar snel afgeven en vooral: zelf positie zoeken.^
Dit laat zoo dikwijls te wenschen over. Jacobs bijvoorbeeld zou 100% méér
presteeren, indien hij niet bleef staan, doch telkens de plaats zoekt,-
waar zijn medespeler hem den bal het gemakkelijkst en nuttigst kan afgevenJ
of waar de bal mogelijkerwijze kan komen. Thans is de tegenpartij er meesr
al eerder bij. Opletten en denken!
Nog slechts drie wedstrijden. Het ziet er naar uit dat de wedstrijd
ZFC - DWV de beslissing zal brengen. Indien we dan nog een woordje wil
len medespreken, MOET er Zondag weer gewonnen worden. Onderschat 'OSV.
niet. Ge hebt gezien, dat de publieke belangstelling weer toeneemt,
tfaarscijnlijk zal dat Zondag ook weer het geval zijn. Laat nu eens'zieii,
waartoe gij in staat zijt. Misschien wordt dan de laatste thuiswedstrijd
tegen Alcmaria de klap op de vuurpijl!!!
Deze vermeerderde publieke belangstelling behoeft er ondertusschen
een enkel AFC-lId van terug te houden zijn bijdrage voor de training^te'
storten. Het enthousiasme is tot nu toe niet bijster groot geweest. Be
rijpt men dan niet, dat indien we werkelijk iets willen bereiken, .de.. me.r-
de werking van iedereen noodzakelijk is? Gij hebt nu toch allen plezier
