440
VAN WEEK TOT WEEK
Terwij]ons eerste het vorig seizoen zijn eenste~ neder laag^aerst aan
het eind van het-nei^zaerL_ii&--slikken kreeg, liep ditmaal reeds de tweede
wedstrijd op een teleurstelling uit. Verdiend was de overwinning door
Zeeburgia zeker, verdiend voor haar harde werken en beter beuntten van
•xansen. Maar noodig was het zeer zeker niet, dat onze jongens de vlag
moesten strijken. Wanneer we alleen maar eens aan het eerste kwartier
herinneren, waarin Zeeburgia geheel zonder overtuiging, of beter gezegd
met een gevoel de mindere te zijn, speelde, zonder dat wij daarvan profi
teerden, dan had in die periode reeds de basis voor onze overwinning
kunnen zijn gelegd.
Misschien hebben onze spelers zich daardoor laten verleiden het te
kalm aan te doen. Koe dit ook zij, Zeeburgia kwam langzamerhand tot het
oesef, dat zij lang niet kanslood was. Een bui ten spel doelpunt —overigens
door den bekwamen rechtsbuiten haaiman uitstekend benut- kwam het ge-*
voel versterken, en wederom was het Daalman die thans een keurig en gel-
dig doelpunt maakte. Even werd de oude geest over ons elftal vaardig.
Met een formidabel schot wist Koppens uit een vrijen schop gelijk te ma
ken. Er leek nog niets verloren, toen met gelijken stand gepauzeerd werd,
De tweede helft werd een groote teleurstelling. Onze spelers kon
den maar niet loskomen. Ongetwijfeld deden zij hun best, doch de overtui
ging, het heilige willen, waarmede we verleden jaar van zege tot zege
stormden, scheen te ontbreken. Nu kan men zeggen, dat wij weinig geluk
hadden, doch het geluk is nu eenmaal met de moedigen, d.w.z. in voetbal
met degenen die zich. geheel geven en. .dat was in dit geval Zeeburgia.
Het werd 3-1 daarop 3-2. Zelfs toen lag ;een gelijk spel nog binnen
het bereik der mogelijkheden, doch het mocht niet zoo wezen.
.Deze nederlaag eischt revanche. De volgende week ontvangen wij het
ongeslagen DWV thuis. Het zal een lastige opgave zijn, dit thans weer
in zijn ouden vorm spelende elftal te weerstaan. Maar wij hebben verleden
jaar gezien, dat waar een wil is, is er een weg. Dej^ wil moet weer
worden geschapen. De wil om in goede kameraadschap ga^gnschappelijk
voor het ideaals AFC bovenaan te strijden. De onderling )jand moet weer
worden versterkt. w
Het is jammer, dat juist nu door de verduisteringsmoeilijkheden de
veldtraining zal moeten worden stopgezet. Ook de clujjavonden ondervin
den de gevolgen van de byzondere omstandigheden. Teneinde toch een be
ter contact tusschen de AFC-familie te behouden stelt het Bestuur voor,
dat de andere trouwe clubavond-bezoekers Zaterdags'middags naar ons
veld komen, om in het clubhuis een uurtje door te brengen, hun kaart
je te leggen..kortom te doen wat des clubavonds is.
Tevens deelen wy den leden mede, dat Zondag na afloop van den wed
strijd AFC-DWV de uitreiking der door Eerelid Gé Bosch beschikbaar ge
stelde kampioensmedailles voor het 1ste en 6de elftal zullen worden uit
gereikt.
Het Bestuur heeft etevsn besloten, dat nu door de omstandigheden
de reglementaire Algemeene Vergaderingen niet hebben kunnen plaatsvin
den, deze ook thans niet meer te houden. Mochten er echter leden zijn
die er toch prijs op 'stellen om het een of andere onderwerp aan een Al
gemeene Vergadering voor te leggen, dus van meening zijn, dat een A.V.
alsnog MOET worden gehouden, dan gelieve zij daarvan aan het Bestuur me-
dedeeling te doen.
Inmiddels heeft het Bestuur op verzoek van de Enquete commissie
deze commissie uitgebreid dóór de benoeming van Ir. Emeis en 'Disselkoen
Sr.waarmede naar wij vértrouwen de Leden wel accoord zullen gaan. Moch
ten er bezwaren zijn, dan worden deze ingewacht.
I.H.Galavazi
OVERZICHT ONZER JEUGDELFTALLEN
$®®ee®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®
Onze junioren en adspiranten welke den laatsten Zondag den wed
strijd van ons eerste tegen Zeeburgia hebben gevolgd, hebben hieruit
toch veel kunnen leerenen wel in het b'yzonder dit, dat wanneer de af
spraken niet worden nagekomen een nederlaag-onherroepelijk het gevolg is I
nog afgezien van het feit, dat hiernaast de wil om een wedstrijd te win
nen in groote-mate aanwezig moet zijn.
Ook bij de junioren I was deze wil niet voldoende aanwezig, vooral
