280
zal blijven weerklinken. Hoe de naam van dit fiere AFC clublied geschre
ven wordt, ikweet het niet, hetgeen natuurlijk dom lijkt, doch het nog
niet zoo erg is, want zoodra heeft de leader van de Band nog niet inge-
^f- keidensche^bijval overstemt zijn geluid. In marchtempo weer
galmen de klanken, er is geen houden meer aan, het zweept op en het
s sept mee. Je reinste begeestering. Een spel zonder woorden waarbij men
vergeet en opgaat, een dadaïstische vertooning.
Kan men dan onderscheiden, ik niet. Het meest lijkt het op: "Gek en
Hevrie", naar mijn gevoel.
Inmiddels wachtte Kluin op het politieke debat, teneinde een reprise
tc geven van zijn succes op den vorigen avond. Jammer genoeg voor hem
ontbrak er een tegenstander-slachtoffer, zoodat zich niet een directe ge
tegenheid voordeed, zijn beste prestaties te leveren. Hij werd er bij het
voortschrijden der avond zichtbaar onrustig van en wierp er toevallig bij
mij een balletje over op, of ik dacht dat het geschikste moment voor zijn
optreden reeds gekomen was.
Ik wist hem gelukkig te kalmeeren, door hem mijn medewerking te ver
zekeren en adviseerde hem, zich alvast met de gastvrouw -die het toch
eiteiijk ook eenigszins aanging- te verstaan. Overtuigd van mijn beste be
aoeiingen en medeleven ontspande zich zijn naakt hoofd, nam er nog één en
vergat zijn optredengelukkig.
Het zou te ver voeren alle rarigheden te vertellen over deze beide
avonden
Het blijve zoo, dat wij getroffen zijn, door de meer dan gastvrije ont
vangst en de buitengewone medewerking der gastvrouwen, in al het maar
goed^ vinden, dat in de dwaze hoofden opkwam.
Wij danken U, de beurt is aan een ander. Dat hij zich melde.
KRUM.
PRETTIGE PAA3 CHDAGER
