eerste wel heel bijzonder zullen appre-
ciëeren.
NOG EENS A.F.C.-BLOEMENDAAL.
Van dezen wedstrijd is in het „Bloemen-
daalsch Weekblad'' onder de rubriek,
„B.V.C. Bloemendaal" een verslag geschre
ven, waarvan de inhoud een aanfluiting is
van ieder sportief fatsoen. Van talrijke
zijden werden wij op hetzelve opmerkzaam
gemaakt, vooral toen een Zaansch blad deze
laster interessant genoeg gevonden had, om
het woordelijk over te nemen.
Den velen leden en toeschouwers, die zich
aan deze vuiligheid hebben geërgerd en ons
vroegen of daartegen niets te doen was,
kunnen wij mededeelen, dat wij den K.N.
V.B. hebben verzocht, de indentiteit van den
schrijver vast te stellen. Tot nutoe schijnt
dit helaas niet te zijn gelukt.
Den Voorzitter van Bloemendaal, den
Heer Cassee, die ons ook niet omtrent den
naam van den schrijver kon inlichten, heb
ben wij voorgesteld, voor den uitwedstrijd
tezamen een voordracht voor den scheids
rechter in te dienen. Door deze procedure
hopen wij een vertroebeling der goede ver
standhouding, welke tot nu toe steeds tus-
schen Bloemendaal en A.F.C. heeft bestaan,
te voorkomen.
I. H. GALAVAZI.
HET TWEEDE.
H.R.C. II—A.F.C. II, 3-3
Bijna ouderwetsch.
Waarom zult U vragen dat „bijna". Wel
nu, ik zal het U meteen zeggen, omdat dit
een Reserve 2e klasse en geen Reserve le
klasse wedstrijd was. Want spanning was
er genoeg en enthousiasme en goede wil
ook. Maar daarover straks. Eerst de inlei
ding van ons vertrek om elf uur van het
K.L.M.-huisje, dat echter kwart voor twaalf
werd, omdat eerstens de bus en tweedens
een invaller ontbrak. Deze laatste werd tele
fonisch van het veld gehaald in den per
soon van Harm Scheepstra, dien wij wel bij
zonder dankbaar voor zijn bereidwilligheid
mogen zijn, daar hij er zelfs een zakelijk be
lang voor moest laten loopen.
Het was een echt gezellig reisje naar Den
Helder in die bus. Er werd inmiddellijk ge
start met Miesemausen, maar dan ook zoo
gedecideerd valsch niet waar Willy?, dat de
meest geroutineerde Miesemausers van onze
clubavonden er bij gekleurd zouden hebben.
Maar het was gezellig! Al won ik dan niet
na tweemaal op 1 gestaan te hebben. Een
en ander werd afgewisseld door het eenigs-
zins beschadigde stemgeluid van onzen
keeper.
In het hooge Noorden hebben wij ons
eerst even vertreden door naar den Zee
kant te wandelen. Wel was er een storm
achtige wind, doch aangezien deze Zuid-
West was, stond die nu niet bepaald op
onze Noorderkop.
Over den wind gesproken, deze stond dan
ook wel zoo beslist van doel tot doel, dat
het winnen of verliezen van de toss reeds
een factor op zichzelf uitmaakte. En wij ver
loren die!
Dit beteekende dat in die eerste drie
kwartier ons doel min of meer belegerd
werd door de stoere H.R.C.-ers, die echter
fair speelden. Enkele uitvallen welke we
deden leverden o.m. een penalty op die onze
middenvoor jammer genoeg niet wist te be
nutten. Dit was het sein voor H.R.C. om
extra aan te pakken, wat ook met resultaat
bekroond werd want 5 min later was het
10. Het scheen dat wij deze bescheiden
score wisten te handhaven, totdat kort voor
de rust in 2 min tijds het van 10 30
werd, waarbij de 2e goal een gelukje voor
de tegenpartij was.
Enfin met de thee niet getreurd, want we
waren het erover eens, dat wij ons goed
gehouden hadden.
In de 2e helft bleek het spel vrij ver
deeld te zijn, maar onze eerste aanval lever
de ons een verdienstelijk doelpunt van
A.F.C.'ers, begunstigt onze adverteerders!
- 6 -
