na kampioen, voorwaar een unieke gelegen
heids eens hoog van den toren te blazen.
Om te beginnen met het derde moet mij
dadelijk van het hart dat wij het dit jaar
niet cadeau hebben gekregen hetgeen de
verschillende uitslagen afdoende hebben be
wezen. Reeds in de vorige Schakel wees ik
er reeds op dat de laatste nog te spelen
wedstrijden ons nog moeilijkheden zouden
opleveren. Dit bleek juist te zijn, want zij
werden allen slechts met één doelpunt ver
schil gewonnen.
En als ik hier speciaal nog even op terug
wil komen dan is het hoofdzakelijk om onze
prestatie tegen D.E.C. 2 te vermelden. Niet
dat het nu zoo'n prestatie is om met een
onvolledig elftal een wedstrijd uit het vuur
te slepen doch om meer den nadruk te leg
gen op den ijver en wil onzer spelers om
voor onze A.F.C. wederom een kampioen
schap te bewerkstelligen. Reeds spoedig na
het begin gelukte het ons een 10 voor
sprong te verkrijgen. Toen echter Schro
der uitviel en Thonus het elftal kwam com
plementeeren ging het niet zoo goed meer.
Het gevolg was dan ook dat D.E.C. meer
aanvallend optrad en gelijk maakte. Intus-
schen was echter Han Ruys ook verdwenen
tengevolge van een ernstige enkelblessure.
Invaller was er niet meer zoodat met tien
man verder gespeeld werd. Na rust ging een
der tegenpartij op Addé Kleyns hand staan
waardoor deze ongeveer een kwartier bui
ten gevecht gesteld werd. Eerst toen bleek
dat er een kampioenschap op het spel stond.
Een ieder was zich hiervan ten volle bewust
en door een buitengewoon enthousiasme ge
lukte het ons even voor tijd op keurige wijze
de winnende goal te scoren.
De wedstrijd tegen Z.R.C. 2, welk elftal
slechts één punt in de geheele competitie
behaalde werd tenslotte nog een benauwde
10 zege, wat zeer zeker de verhouding
niet was. Tweemaal drie kwartier hebben
wij het vijandelijke doel bestookt doch steeds
weer was er iets dat ons den weg naar suc
ces afsneed. Het spel werd veel te klein ge
houden terwijl de buitenspelers veel te wei
nig te doen kregen. Het effectvolle terrein
werkte er ook al niet toe mede om behoor
lijk voetbal te spelen. Even voor tijd, toen
de tegenpartij meer op den man dan op den
bal lette gelukte het onzen rechtsbuiten te
doelpunten.
Na deze twee wedstrijden bleef ons nog
slechts één over n.l. Ahrends V.V. 2 uit op
den Zuidelijken Wandelweg. Des morgens
om elf uur moesten wij aantreden en al da
delijk bleek dat de wind en het harde droge
veld het spel niet vergemakkelijkten. Des
ondanks werd er door ons goed gecombi
neerd en veel geschoten speciaal door H.
Weverink die er zeer veel voor voelde in
dezen wedstrijd te scoren. Dit gelukte ech
ter onzen midvoor één seconde voor rust
toen hij een fout van de verdediging af
strafte. Ook na rust bleken wij sterker zon
der nog in staat te zijn de score te verhoo-
gen. Wel bleek het toen in de voorhoede
niet meer zoo te vlotten doch de aanvallen
der .Arendjes" waren niet zoo gevaarlijk,
dat wij ons ongerust behoefden te maken.
Met ongewijzigden stand kwam het einde.
Rest mij nog te vermelden dat H. Ruys niet
kon spelen en Thonus na zijn ziekte weer
geheel de oude blijkt te zijn.
Buitengewoon sympathiek deed het aan
dat verschillende oudere leden ,,acte de pré-
sence" gaven terwijl ook het Bestuur ver
tegenwoordigd was. Ik geloof dat indien de
oudere leden wisten hoeveel waarde aan
hun aanwezigheid wordt gehecht en hoe
deze door de lagere elftallers wordt gewaar
deerd zij zeker meerdere eerste klasse
wedstrijden zouden laten gaan om een lager
elftal van „hun" Club A.F.C. aan te moedi
gen. Bij voorspoed minder, doch juist bij
tegenslag is hun aanwezigheid een moreele
stun, die er soms toe kan leiden een schijn
baar verloren wedstrijd ten onzen gunste
te doen eindigen.
Aangezien ik van het vierde niets mag
vertellen moet ik er dus mee volstaan hen
hier van deze plaats nogmaals geluk te
wenschen met het behaalde kampienschap.
Ook jullie hebben het niet cadeau gekregen
en in de laatste wedstrijden mocht geen
puntje meer verloren worden. Het logische
gevolg is hiervan geweest dat het spelpeil
eenigszins terugliep, onder hoogspanning
speelt men nu eenmaal niet zijn beste spel.
Jullie bleken echter wel tegen den druk
opgewassen zoodat ook hier de benoodigde
punten verkregen werden.
En als ik dan zoo bij het vijfde arriveer
dan kan ik vermelden, dat deze het kam
pioenschap „op hun slofjes" hebben ge
haald. Tot Zondag j.l. waren wij zelfs nog
ongeslagen, doch dank zij het wegblijven
van een paar spelers mocht het niet ge
lukken dit trotsche record te behouden en
met 2-1 moesten zij het onderspit delven.
Desondanks is het een kranige prestatie van
Henk Stallmann en zijn mannen. Henk jullie
A.F.C.'ers, begunstigt onze adverteerders!
- 6 -
