HET DERDE KAMPIOEN.
R.O.D.I. 2—A.F.C. 3 0—3
A.F.C. 3-B.F.C. 2 6-1
Onze voorlaatste wedstrijd bracht ons
tegenover een tegenpartij, welke de laatste
wedstrijden geregeld successen had geboekt
en dies waren wij oudergewoonte een beetje
bevreesd. Niet zoozeer om onze tegenstan
ders als om de bijkomstige omstandigheden,
zooals het hobbelige effectvolle terrein, de
ligging zoo ver in de, polder, geheel open,
alles doet dan zoo „unheimisch" aan en last
not least het feit, dat H. Ruys op het laat
ste oogenblik wegens ziekte moest afschrij
ven. In zijn plaats kwam nu T. Beets te
spelen, die 's morgens nog even voor schoe
nen moest zorgen en tot de ontdekking
kwam, dat de geleende exemplaren nog niet
in orde waren en hem den geheelen wed
strijd door pijnlijke voeten bezorgden. Dit
feit wijst er overigens op, dat de inval
lers er te weinig van doordrongen zijn,
dat zij voor minstens 70% kans hebben
mede te spelen en ook zij er voor moeten
zorgen, dat hun uitrusting in orde is.
Het begin van den strijd kenmerkte zich
onzerzijds door een zenuwachtig heen en
weer getrap, hetgeen R.O.D.I. aanleiding
gaf een hevig offensief in te zetten. Lang
zamerhand wisten wij echter het spel te
verplaatsen en gelukte het ons de leiding
te nemen. Even voor rust wist J. Disselkoen
den stand nog te verhoogen, doch op appèl
van den doelverdediger annuleerde de
scheidsrechter dit doelpunt, hoewel hij
midden in het veld stond en absoluut niet
kon oordeelen of de bal inderdaad „uit
was geweest. Na rust met den sterken wind
tegen ging het beter en nu bestookten wij
geregeld het vijandelijke doel. Het resultaat
liet niet op zich wachten en met een 3-0
overwinning wisten wij ook deze lastige
klip te omzeilen.
Den volgenden Zondag werd niet ge
speeld door den interland-wedstrijd Holland-
België en gezien het feit, dat het vierde
eveneens nog een goede kampioenskans
had (zij is iets gedaald doch nog steeds
heeft het vierde het in eigen hand) kwa
men de beide aanvoerders overeen, in over
leg met het Bestuur, een wedstrijd vast te
stellen tusschen het derde en vierde. Dit nu
is een groot fiasco geworden. Ten eerste
heeft het vierde met 7—1 tegen een incom
pleet derde gewonnen en ten tweede was
het voorspel van dien aard, dat de grootste
animo bij de „werkwilligen" reeds voorbij
was toen eindelijk na veel gedebatteer werd
begonnen. Toen bleek, dat verschillende
spelers zich niet geheel gaven om tenminste
het idee oefenwedstrijd te verwezenlijken,
zoodat al met al het een groote teleurstel
ling is geworden voor de beide aanvoerders,
die, met het beste voornemen bezield, ge
meend hadden in het belang van beide elf
tallen deze wedstrijd te doen plaats vinden.
Over den wedstrijd zelve zij nog vermeld,
dat de vierde-elftallers er schijnbaar een
groote eer in stelden om het derde te klop
pen en den geheelen tijd sterk in de meer
derheid geweest zijn, waartegenover het
derde een slap en lusteloos spelletje stelde,
dat niets met voetbal gemeen had.
Voor den wedstrijd tegen B.F.C. 2 be
stond buitengewoon veel belangstelling en
vooral onze opkomst op het veld, begroet
door een groot aantal A.F.C.-ers, deed
denken aan een „groote" wedstrijd.
Deze wedstrijd moest dan ook de beslis
sing omtrent het kampioenschap brengen,
want beide elftallen hadden een gelijk aan
tal verliespunten, nl. 4. Aangemoedigd door
een enthousiaste menigte ontwikkelde zich
dadelijk een vlug op en neer gaande strijd,
waarin wij iets sterker waren. Onze ach
terhoede had er goed het oog in, terwijl de
linksbuiten van B.F.C. dermate ongevaarlijk
was, dat hij zelfs geen kans zag geheel vrije
ballen voor het doel te plaatsen. Toch was
juist hij het die door iets te veel bewegings
vrijheid er in slaagde even voor rust het
tegenpunt te scoren.
Na ongeveer twintig minuten gelukte het
J. Disselkoen de verdediging te passeeren en
hij besloot zijn solo-ren met een hard schot.
Iedereen dacht reeds aan een doelpunt, toen
de bal van de lat in het veld terugsprong
en voor de voeten van ondergeteekende
kwam, die den bal in het doel deponeerde.
Het enthousiasme binnen en buiten de lij
nen was geweldig en fanatiek werd er om
de punten gestreden. Een kwartier voor
rust kreeg J. Disselkoen een pass tusschen
de backs door, doch denkende in buiten
spelpositie te staan, liep hij niet door. Jan
Uiterwijk dacht er echter anders over en
voor iemand er op bedacht was had hij
A.F.C.-ers begunstigt onze adverteerders!
