Koper-, Metaal-en Aluminium Gieterijen „De Nijverheid", Beverwijk(N.-H.) gelegen is. Toen we echter het veld zelf nader bekeken kregen we kippenvel. Er stond geen sprietje gras op. Het bestond uit een harden zand- of leemgrond, bezaaid met groote en kleine steenen, een Sahara in het klein. Af en toe stoof het er aller prettigst en werd den toeschouwers het uit zicht voor een moment geheel ontnomen („ruize" voor fouls hoorde ik stiekum naast me zeggen ik geloof dat 't mijn vriend Bennie was). Met dat al keken we een beetje benauwd, want hoe zouden we op dat harde, springerige en schijnbaar gevaar lijke veld een behoorlijk spel kunnen ont plooien? In Duitschland is men hieraan blijkbaar beter gewend (bij handbal wordt uitsluitend op dergelijke velden gespeeld), want de beide elftallen, die aan het spelen waren, trokken zich schijnbaar van deze woestijn niet aan, hoewel ons wel opviel, dat er minder op den man werd gespeeld dan bij ons. Desalniettemin voelden onze spelers zich niet erg gerust en werd beslo ten zooveel mogelijk met kniekousen te spe len. Na het spel eenigen tijd gadegeslagen te hebben, waren we weer tijdig in het hotel terug en waar we eerst om 3 uur zouden spelen, hadden we nog een zee van tijd, dien we vanzelfsprekend zoekbrachten met het vierballenspel. Toen echter bleek, dat ook een Ia kegelbaan te onzer beschikking stond, vielen onze arglooze supporters schlemielig in deze val. Ik ben geen specia liteit op kègelgebied (na mijn leertijd bij dc woeste Balineezen heb ik er nooit meer aan gedaan) en toen dan ook werd vastgesteld, dat elke „alle negen", „acht om de lange" en niet te vergeten „Kackstuhl" met een rondje bier bestraft zou worden, heb ik me in goedige onwetendheid daarbij neergelegd, met het onwrikbare fatalisme, dat er toch ook in Mayen wel een gerechtigheid zou zijn. Die was er dan ook; het regende rond jes, het was niet bij te houden en bijna alle ten koste van de z.g. gebreveteerde kegel broeders. Helaas moesten we ploseling op breken en is de boekhouding natuurlijk toevallig" zoekgeraakt, zoodat ik mijn te goed aan bier wel nimmer zal kunnen rea- liseeren. Na dit voorspel kwam eindelijk het wer kelijke spel, waarover S. U zal inlichten. Na afloop hadden we eerst nog een ge zellige en luidruchtige Bierkommerz in het Clublokaal, waar ook nog een gezelschap uit Bonn, dat we 's morgens hadden zien spelen, aanwezig was en waarvan de man met de schuifpet ons in dankbare herinne ring zal blijven. Het was erg, erg gezellig en opnieuw bleek weer, hoe 'n waanzinnige sympathie men in Duitschland voor club speldjes en „Camels" heeft. Om 7 uur wa ren we weer in het Hotel, waar Dick gauw Mokum opbelde en wij intusschen (bij ge brek aan Bols) onzen goeden tijd doodden met bier en Steinhager. Daarna nog in de gauwigheid een Abend- essen, dat flauwe herinneringen bij me op wekte aan geimproviseerde eetpartijen na flodderige bottertochten en waarbij dus het noodige gesmoesd werd. Maar gezellig was het en de stemming steeg zienderoogen. En toen, en toen kwam het groote „Frühlings- ball", dat te onzer eere was georganiseerd. Ja, wat zal ik hiervan zeggen! Dat het ge- mütlich und ganz famos war? Laat ik vol staan met te zeggen, dat onze jongens en ook onze supporters zich bij het dansen niet onbetuigd hebben gelaten en dat alom een allerprettigste, hartelijke stemming heerschte. Ik herinner me nog vaag, dat het weer erg laat geworden is, dat de „koude eend" me niet erg goed bekomen is, dat de voorzitter van onze hooggeëerde gastheeren door de vermoeienissen der laatste dagen begon af te sneuvelen en zelfs mijn hoog- CICpUT STEEDS DIT MERK voor uw DlöL-ni BABBITSMETALEN en PHOSF. BRONSGIETWERKEN STAVEN EN BUSSEN VAN „BEVER", PHOSF. BRONS, uit voorraad te leveren TELEFOON 2228 A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders! - 17 -

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1933 | | pagina 17