nog eens de aandacht op dit belangrijke en
niet voldoende begrepen punt te vestigen.
Tevens herinner ik er aan, dat ik reeds her
haaldelijk gevraagd heb, wie er lust gevoelt
in de toekomst actief aan den opbouw onzer
voetbalorganisatie mee te helpen. Dat ik tot
nu toe nog geen enkele toezegging kreeg, is
voldoende om de gegrondheid van boven
staande beschouwingen met verbluffende
duidelijkheid te demonstreeren.
Maar voor dit maal genoeg hierover. Ons
2de beëindigde zijn competitie met een ver
dienstelijke 52 overwinning op Zeeburgia
II, zoodoende zijn puntenaantal op 17 bren
gend. Wanneer we nagaan, hoe dikwijls dit
elftal de dupe werd van de wijzigingen in
ons 1ste, dan moet dit totaal van 17 punten
als bijzonder verdienstelijk beschouwd wor
den, waarvoor Jaap van Nek en zijn trouwe
kern alle lof toekomt.
Het 3de elftal is nog niet klaar, doch
eindigt zeker op een goede plaats.
Eindelijk, na jaren, hebben we weer
kampioenen onder onze A.V.B.-elftallen. Het
4de behaalde het kampioenschap in zijn af-
deeling der reserve 1ste klasse met de fraaie
cijfers: 16 gesp., 12 gew., 3 gel. 1 verloren,
27 punten, 82 goals voor, 25 tegen.
Dit elftal, waarin meerdere spelers uit
kwamen, die vroeger tot hoogere elftallen
zelfs het 1ste elftal behoorden, heeft
onder de bekwame leiding van captain Horn
getoond, dat er ook in de lagere regionen
met genoegen en succes gespeeld kan
worden.
Hetzelfde geldt voor het 5de elftal. Defi
nitief is de eereplaats wel is waar nog niet
verkregen, doch het zou al een groote te
leurstelling wezen, indien men zijn kans in
den laatsten wedstrijd verspeelde. Ik hoop
dus, dat wij binnenkort ook het 5de als
kampioen kunnen begroeten.
Dergelijke resultaten, kampioenschappen
van 4de en 5de elftal, geven weer moed
voor de toekomst, want daarbij moet toch
zeker materiaal voor de hoogere elftallen
zitten, mits de zaak maar goed wordt aan
gepakt. en men ervan weet te profiteeren.
Nu nog iets over de door den A.V.B. ge
organiseerde lezing van den heer K. Lotsy.
Wij mogen het A.V.B.-Bestuur wel zeer
dankbaar zijn, dat het ons dezen leerrijken
en opwekkenden avond heeft doen genieten.
Wijnand noemde het terecht een geestelijk
bad. Ik ben ervan overtuigd, dat de aanwe
zigen, waaronder meerdere A.F.C.-ers (ik
vond het bijzonder prettig Nico Neseker en
zijn kameraden te treffen!) een onvergete-
lijken indruk van het prachtige enthousiasme
van dezen bekwamen leider van het Neder-
landsch voetbal meegenomen hebben.
Hoeveel aangenamer en beter zou ons spel
beoefend kunnen worden, indien alle spelers
en vereenigingsleiders van den frisschen,
sportieven, kameraadschappelijken geest des
Heeren Lotsy doordrongen waren!
De onaangename wedstrijden, waarbij
men als een stelletje vijanden beschouwd
wordt, zouden dan gauw tot het verleden
behooren.
Men moet oprechte bewondering hebben
voor de exhorbitante inspanning, welke de
heer Lotsy zich getroost, om zijn ideeën in
gang te doen vinden en het zij hem van
harte toegewenscht, dat hij de kracht moge
hebben zijn programma ten einde te brengen.
Indien het tot een herhaling van dezen
avond mocht komen, dan mag geen A.F.C.-
er, die zijn eigen spel wil prefectioneeren
of wil meehelpen het anderen te leeren, ont
breken.
Amsterdam, 22 Februari 1932.
I. H. GALAVAZI.
EEN SLOT, DAT PAKTE.
De „jaarlijksche oproepwelk bitter
sarcasme! heeft succes gehad.
Wat iedereen gehoopt, maar eigenlijk
niemand verwacht had, is geschied: De wed
strijden tegen D.E.C., Zeeburgia en Zand-
voort hebben ons het maximum aantal
punten opgeleverd en zoo staan we thans
nr. 7, met vier punten meer dan Zandvoort,
dat thans gedoemd is tot het spelen van
degradatie-wedstrijden.
Die wedstrijd tegen Zeeburgia! Het toeval
wil, dat we aan de Kruislaan hartverzwik-
kende wedstrijden spelen, die ons arme
A.F.C.'ers buiten de lijnen, een aanzienlijke
vermindering bezorgen van het ons toege
meten aantal jaren.
En als we dan aan de uitwedstrijden tegen
Zeeburgia terugdenken, dan rijst voor ons
oog het beeld van Charles Lungen, die tot
driemaal toe kans zag (in 1927, in 1931 en
in 1932) een schijnbaar verloren wedstrijd
in een overwinning om te zetten. Waarbij
dan nog als bijzondere toevalligheid komt,
dat hij zijn brilliante schoten steeds in het
zelfde doelnet (het verste van den Midden
weg) deponeert.
Hoe was het mogelijk? Wie onzer had,
toen het twintig minuten voor tijd 42 voor
4
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
