WAT IEDER A.F.C.'ER BEHOORT
TE WETEN.
Het lidmaatschap van een voetbalclub of
beter gezegd, het met hart en ziel medeleven
met zoo n club, is toch eigenlijk een bron van
de meest zonderlinge geneugten. Het prettig
ste en het beste voor je zenuwstelsel is het
eigenlijk, als die club door haar prestaties
tot de gevaar- doch tevens kanslooze midden
moot in de competitie behoort, maar zoodra
in gunstigen of ongunstigen zin van dit ge
middelde wordt afgeweken, is het mis. Als er
nog kans op een kampioenschap is, maakt
men zich nerveus, doch als je in gevaar komt,
is nerveus nog een euphemisme voor den
abnormalen gemoedstoestand, waarin een
rechtgeaard clubman zijn Zondagsche ge
noegen i.e. het aanschouwen van den wan-
hopigen strijd zijner favorieten, gaat savou-
reeren.
In A.F.C. weten we daarvan thans mee te
praten. De bekende questies: A.F.C.-T.O.G.,
A.F.C.West-Frisia en A.F.C.Z.V.V.,
brachten eerst al de gemoederen in heftige
beroering Wekenlang zweefden we tusschen
hoop en vrees. De toewijzing van het protest
aan T.O.G., zonder dat gelegenheid tot mon
delinge uiteenzetting resp. verdediging der
standpunten had plaatsgevonden, was een
groote teleurstelling. Ik heb deze heele ge-
scheidenis aan de hand der inmiddels plaats
gevonden bespreking in 'n afzonderlijk artikel
uitvoerig uiteengezet, waaruit men zal zien.
dat ik nog altijd niet met de opvatting der
P C. eens ben en nog de absolute meening
ben toegedaan, dat de beslissing van Prof.
Snapper sportief en reglementair, om maar
niet eens te spreken van de usance, de eenige
juiste was. Had de P.C. hetzelfde standpunt
ingenomen, dan was daarmede het pleit ten
nadeele van T.O.G. beslist geweest.
Bij de behandeling door de commissie van
onderzoek van het geval A.F.C.-West-Frisia.
bleek, dat de scheidsrechter volkomen toegaf,
dat hij er met zijn leiding absoluut naast ge
weest was en hij vertelde dan ook aan de
Commissie geadviseerd te hebben, den wed
strijd opnieuw vast te stellen. Tot op het
oogenblik heeft het Bestuur zich nog niet
over het, vermoedelijk in dien zin gunstige,
rapport der Commissie uitgesproken, waar
schijnlijk om geen precedent te scheppen. Ik
kan dat begrijpen, doch dat A.F.C. ook daar
door op ongelukkige wijze in den put geraakt
is, zal ieder onbevooroordeeld mensch moeten
toegeven.
Alleen inzake het protest tegen Z.V.V.
hebben wij succes gehad. Het ware anders
ook om wanhopig te worden geweest, als ook
dit volkomen eerlijke geval in ons nadeel ware
beslist. Nu was het daardoor verkregen punt
echter juist voldoende, om ons met D.E.C.,
Hollandia en T.O.G. gelijk te brengen, waar
door beslissingswedstrijden noodzakelijk wer
den.
Om het zoover te brengen moest echter de
laatste wedstrijd, tegen Zeeburgia, gewonnen
worden!
Met 43 hebben we dezen wedstrijd uit
het vuur gesleept. Den meesten onzer zal de
spanning, waarin we dezen heftigen kamp
hebben bijgewoond, nog lang bijblijven. Het
begon hoopvol. Na enkele minuten kwam een
door Wijbenga genomen vrije schop in den
bovenhoek van het Z.-doel terecht. De vreug
de duurde echter niet lang, want Z. wist al
spoedig gelijk te maken. Het spel gaat dan
gelijk op. Ieder A.F.C.-er heeft natuurlijk zijn
hoop gevestigd op de schotvaardigheid van
Lungen en als deze geblesseerd raakt, slaat
ons de schrik 0111 het hart. Gelukkig kwam
hij weer in veld, doch de periode zijner afwe
zigheid had weer een nieuwe emotie opge
leverd. Een door Knopper genomen penalty
werd door den Z.-keeper gestopt! Lungen's
linkerbeen bleek nog in orde te wezen, als hij
nog vóór de pauze ons de leiding geeft. Ge
zien de spelverhouding in het veld en den
21 voorsprong, bestond er dus alle grond
tot optimisme. We waanden ons reeds bin
nen, toen Charles, nadat Zeeburgia even
aanvallend geweest was, er alleen tusschen-
uit trok, de verdediging mooi passeerde, den
bal nog even kwijtraakte, hem weer bemach
tigde, en met een tergend langzaam rollertje,
zuiver langs den uitloopenden keeper in het
doel deponeerde. Men had echter buiten den
strijdlust van Zeeburgia gerekend. De wit-
hemden kwamen geducht opzetten, het spel
werd hoe langer hoe roekeloozer en onze ver
dediging kon den aanzwellenden stroom van
gevaarlijke aanvallen slechts met de grootste
moeite het hoofd bieden. Met angst en beven
zagen we het noodlot zich voltrekken. Het
werd 23 en 7 minuten vóór het eind 33.
Het was gebeurd, zoo dachten wij. Doch (2
minuten waren er nog te spelen) dan zien we
Lungen weer eens met den bal op stap gaan.
Weer worden enkele Zeeburgianen in de
luren gelegd, met als resultaat dat Charles
ten slotte op den zijrand van het strafschop
gebied op enkele meters van de outlijn den
bal vrij heeft. Normaal gesproken: trefkans
- 3
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
