Nouveauté'svoor middag- en avondjaponnen
LEIDSCHEPLEIN 21
BUITENGEWONE
COLLECTIE IN
liezen toch wel!" In het veld gaan met de
gedachte: „We kunnen vooetballen en jullie
zullen al heel goed moeten spelen, wil je
van ons winnen!"
Het lijkt mij, dat bij een mentaliteit van
zelfvertrouwen en eendracht successen van
onze ploeg, gezien de capaciteiten van
diverse spelers in die ploeg, niet kunnen uit
blijven.
EEN HERHALING VAN 1928—1929?
What about next match? Victory? Dit wa
ren de woorden waarmee ik een vorige
Schakel sloot. Hoe leelijk zijn we sindsdien
na de bemoedigende woorden van; onzen
voorzitter van het goede pad afgedwaald. Een
81 nederlaag thuis tegen Z.F.C. II, en uit
resp. tegen Hilversum li en Haarlem II met
21 en 10 verloren. Verleden jaar boek
ten wij uit de eerste vier wedstrijden geen
punten, thans één. Laten we hopen dat de
kentering, die feitelijk, al wordt het nog niet
in punten uitgedrukt, al is gekomen, spoe
dig ons doet verdwijnen van de laatste plaats.
Bezie ik het goed, dan schuilt de fout voor
een zeer voornaam deel in de voorhoede, die
ondanks drie dezelfde menschen van verleden
jaar onvoldoende schotvaardig is. Nederla
gen als 21 en 10 zijn niet overtugend,
doch pleiten tegen de capaciteiten van de
voorhoede. Ik neem echter aan, dat waar het
in hoofdzaak goedwillende enthousiaste spe
lers zijn, het tweede slechts enkele weken
speeltijd behoeft om zich te rehabiliteeren.
Omtrent de 81 nederlaag moge dienen
dat reeds in 20 min een 50 achterstand te
boeken viel, waarmede het pleit beslecht was-
Alleen bleek wel, dat Z.F.C. II een prima elf
tal bleek te hebben, waarbij ons spel verre ten
achter stond.
Met de beste voornemens werd vervolgens
naar Hilversum getrokken. Het robuste spel
der groen-witten boezemde evenwel velen
onzer zeer veel ontzag in, zoodat ondanks een
oorspronkelijke 10 winst per saldo de rust
met een 21 achterstand inging. Wat spel-
capaciteiten betreft valt in Hilversum ook
maar niets te leeren en zuiver ging hier de
ploeg winnen, die het beste wilde. Hoewel
menige behoorlijke aanval werd opgezet kon
de zwakke keeper der tegenpartij niet gepas
seerd worden en werd met een 21 neder
laag de traditie gebroken, dat van Hilver
sum II niet werd verloren.
De laatste der tot dusver gespeelde wed
strijden was wel de beste. Het in een der
Haarlemsche bladen als „vrij zwak" aange
duide A.F.C. II bleek toch een waardiger te
genpartij te zijn voor Haarlem II dan wei
verwacht werd. Tot de rust bleef de stand
dubbelblank, waarbij wij door de wind mee
verreweg het beste deel van het spel gehad
hebben. Na half-time pakten de Roodbroeken
de zaak stevig aan en scoorden op gelukkige
wijze het le en zooals later bleek het laatste
doelpunt. Een oogenblik leek het alsof nog
meerdere doelpunten zouden volgen, doch
toen het spel meer verplaatst werd begon
onze hoop te herleven. Krachtige aanvallen
werden echter niet ondernomen en het werk
kon door de Haarlem-verdediging, die, uitge
zonderd de spil, niet geweldig was, toch af
gedaan worden. Slechts in de laatste minuut
van den wedstrijd miste onze ijverige rechts
binnen alleen voor den keeper staande, door
dat zijn schot op het nippertje gehouden werd.
Niet nalaten wil ik te vermelden dat de
z.g. invallers Stradmeyer en Dijkhuizen uit
stekend voldeden, terwijl ook Veen, Spits,
Hermans en Ruys hun werkzaam aandeel in
dezen wedstrijd hadden.
Wat de voorhoede betreft speelde allen
(Gebr. v. Nek, Maas, Brusse en Wybenga)
onder hun gewone peil. Vooral de rechts
buiten, die feitelijk als senior in het elftal
toch veel beheerschter moest spelen, hoede
zich voor te egoisme, met alle nadeelige ge
volgen daaraan voor zijn medespelers.
Van Maas en Brusse verwacht ik een e.v.
wedstrijd een volkomen rehabilitatie, waar-
WMW
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
- 6 -
