tengewone inschikkelijkheid van Focke, die,
nadat hem was toegezegd dat hij kon mede
spelen, zich bereid verklaarde, toen opstel
lingsmogelijkheden het beter maakten dat
Schade meespeelde, terwille van dezen laatste
en ter wille van A.F.C. zich terug te trekken,
Bravo! De spelers, die dezen dag meemaak
ten waren de volgende, d. Veen; a. Spits en
Stradmeyer; m. v. Dijkhuizen, Ruys en Her
mans; v. Schade, v. Westrum, Brusse, Maas,
Nieuwenhuizen en van Nek.
De vreugde na afloop werd nog verhoogd
toen bij onze verdiende versnapering Amster
dam werd opgebeld en onze voorzitter de
gelukkige tijding overbracht van het behoud
van A.F.C. voor de 2e klasse.
Al brengen ons zeer waarschijnlijk de nog
resteerende 3 thuiswedstrijden voor het 2e
elftal geen of weinig punten, toch kan ge
tuigd worden van een behoorlijk seizoen, al
is het dan met minder punten uit 18 wedstrij
den dan verleden jaar, of Maar neen,
dat qeloof ik niet.
SPELER.
UIT DEN A.V.B.
BLAUW WIT 5—A.F.C. 4 5—1.
Zoo gebeurde het dan in den jare 1929,
dat het Vierde weer eens een competitie
wedstrijd speelde en wel op 17 Maart j.l. Het
was de eerste sinds 23 December '28. In mijn
laatste verslag beloofde ik u, dat mijn vol
gende verslagen slechts gewonnen-wedstrij
den zouden behandelen; ,,es hat aber nicht
sollen sein." Echter moet ik voorop stellen,
dat wij dezen wedstrijd zeer eervol, zij het
dan met iets te hooge cijfers, verloren hebben.
Doch nu ter zake.
In verband met „HollandZwitserland"
was onze wedstrijd vastgesteld op 11 uur en
aangezien div. spelers zich in den afstand
naar de Valentijnkade vergist hadden, wa
ren er om 11.10 tien spelers aanwezig
(waarvan 8 op t veld en 2 in de kleedka
mer). Wij moesten natuurlijk beginnen en
juist op dat moment kwam onze elfde man,
die in verscheidene wedstrijden de ster van
't veld was, hijgend en blazend in de kleed
kamers aan.
Pas waren we begonnen „met z n achten
of BI. Wit zag de kans schoon en schoot den
eersten bal in ons net. Gedurende de nu vol
gende periode oefende BI. Wit een flinken
druk uit op ons doel en slechts door stug ver
dedigen konden wij den stand voorloopig zoo
houden. Na pl.m. 15 min. spelen waren onze
3 ontbrekende spelers druppelsgewijze in 't
veld gekomen en brachten wij het offensief
over op de BI. Wit-helft. Jammer, dat het ter
rein nog tamelijk drassig was, waardoor het
spelen zwaar werd en af en toe te veel van
onzen „Ausdauer" gevergd werd.
(Reuze rust-periode gehad, hè.) Nu wogen
de partijen tegen elkaar op en volgde een
aardige wedstrijd. Echter, de BI. Wit-voor-
hoede, die goed samenspel liet zien, afgewis
seld met mooie schoten, was onze verdedi
ging nogal eens te vlug af en bezorgde Kal-
lenborn dan angstige momenten. Hij wist
echter div. schoten keurig te stoppen, doch
moest toch nog tweemaal zwichten voor
kanjers van den middenvoor, die, alléén voor
hem staande, hem geen schijn van kans gaf.
Het laatste kwartier voor rust zat onze
voorhoede goed op t BI. Wit-doel, flink ge
steund door de half-linie, waarin Willy Ne-
seker en Marius, nu beide als paarden „sjouw
den". In deze periode verdienen vermelding
eenige zeer mooie en ook minder mooie scho
ten van Jan Meyer (die, „tusschen haakjes"
zijn schot terug gevonden heeft) en Plaisier,
echter alle goed gestopt door den BI. Wit-
keeper. Als dan echter uit een scrimmage
voor 't doel de bal bij onzen rechtsbuiten
Franken terecht komt, schiet hij dezen vanaf
de zijlijn over vele hoofden heen in 't net.
Een schitterend doelpunt. Kort hierna is t
rusten.
„Na de thee", (deze uitdrukking is hier
goed, want we hebben thee gehad), speelt
Franken weer op z n oude plaats als back.
Ook zijn stugge verdedigen mag echter niet
baten, want langzaam doet de vermoeidheid
zich gelden en heeft BI. Wit het genoegen
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
6 -
