J. L. H. SMITS
S H. REPKO
Ijzerwaren en
Gereedschappen
op elk gebied
eens, dat de bekende A.F.C. team-spirit (niet
waar, Salli?) weer zegevierde. Broek in
Waterland bracht ons een malsch regen
buitje, hoewel geconstateerd werd, dat het
slechts plaatselijk was, want waar de één
was, was het nat en waar de ander ging was
het droog. De ware jool kwam eerst nu, want
over smalle slootjes met heel veel water ging
het op naar Monnikendam. Het parool was:
,,pas op", maar ongehinderd „namen we alle
plassen en M. werd dan toch ook bereikt. We
zouden en we moesten naar Marken en het
G. O. besliste, dat we linea recta zouden
gaan. Dus werd de Gouwzee opgezocht. Ijs
bleek er nog te zijn. Hobbel de hobbel ging
het over het ijs, maar toen we een stuk ge
vorderd waren en een paar knapen tegen
kwamen, waarvan er ééntje doorheengezakt
was, vonden we het maar oeter voor A.F.C.
en de Tw. Bank (niet waar, Lou?) om te
retourneeren. Marius vond dit het beste,
omdat het 4e in degradatiegevaar verkeerde.
Nic. Neseker, daar het le aan hetzelfde risico
blootstaat, hoewel volgens hem niet bar, en
ook daar er toch ook een paar jongere Be-
stuurderen meehuppelden. In Monnikendam
teruggekeerd werd onze bekende eetgelegen
heid opgezicht, waar soep, worst en aanver
wante artikelen zeer duur en schaars bleken
te zijn; het eerste vooral voor onze porte-
monnaies, voorzoover we die althans be
zitten.
Het G. O. maakte uit, dat we maar moesten
verkassen. De andere tent bleek een kolfje
naar onze hand te zijn. V^at we moesten
bikken moest eerst buiten de deur gehaald
worden, maar wat we wilden drinken konden
we zelf tappen. Een prachtsport is het niet
kleine Nic. We waren aan water gewend
dien dag en de kwaliteit van onzen vriend
bleek ook een goed soort water te zijn, maar
meer ook niet. Een „knobbeltje" leek niet
slecht, maar thans faalde het G. O. en bleek
helaas, dat het „Bestuur" maar moest op
draaien voor de kosten van het edele vocht.
Behoort dat bij reiskosten voor de club, mijn
heer de Penningmeester? Een lichte twijfel
bestaat er hierover wel! Teen alles opge
geten en opgedronken was, werd het schoone
Monnikendam verlaten niet dan nadat de
buitengewoon chique leiderspantalon de
algemeene bewondering van de Monniken-
damsche schoonen had getrokken.
Bij aankomst op het landelijk gedeelte bleek
er eigenlijk zoo ongeveer niemand meer op
het ijs te zijn, maar een terechtwijzing bracht
ons op een andere route, die ook wel wat
was hoewel voor ons, die voor geen klein
geruchtje vervaard waren, toch bruikbaar.
Over Zuiderwoude ging onze stoet. Natte
voeten hadden we allen en bij Broek in
Waterland vonden we hei ijs toch wel zoo
mooi, dat we besloten ook het laatste ge
deelte per schaats af te leggen. Wat zegt I
van zooveel Ausdauer bij A.F.C.-ers. Dat zou
je toch ook niet altijd zeggen. Tram en bus
gingen vol terug, maar ons zagen ze niet.
Het laatste deel te beschrijven valt niet
mee, vooral als je zelf kennis maakt met de
water- en ijsvloer en je „eenigszins" vochtig
gevoelt. De stemming had echter niet geleden
en ofschoon de watermassa's in het Nieuwen-
dammer meer steeds grooter werden, werd
toch het startpunt weer bereikt en waren we
het erover eens, dat het toch nog niet zoo
slechts was geweest en de dag welbesteed
was. Jammer was, dat onze koprijder s pan
talon nog vlekkeloos was en slechts 2 van de
6 met het water hadden kennis gemaakt. Het
waterballet in Waterland was dan volmaak
ter geweest. SPELER.
EEN EIGENAARDIG GEVAL.
Zooals men zich herinneren zal, kwam in
de „December-Schakel' een artikel over Orsi
voor van de hand van onzen Zuid-Ameri-
kaanschen correspondent W. Boermeester.
Het artikel sloeg niet alleen bij onze leden
in, doch ook de sportpers was er enthousiast
Kijkt naar Uw Hoed.
Ieder ander doet het.
Warmoesstraat 42t Amsterdam
Reguliersbreestraat 24
in Borsalino- en Wardhoeden
- 9 -
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!