Bij het Nieuwe Jaar.
Bij den intree van het Nieuwe Jaar
Breng ik als Schakel-rijmelaar
Allen A.F.C.-ers. vrouw en kroost,
Een welgemeenden Nieuwjaarstoast.
„Prosit Neujahr". Dames. Heeren,
Laat me U hartelijk feliciteeren!
Dat gij dit jaar weer vele keeren
Ons terrein zult frequenteeren
En daar het spel van onze „faire"
Spelers wel zult apprecieeren
En ook braaf zult applaudiseeren.
Want onze boys zijn fijne heeren,
Die zulks hoogelijk waardeeren
En die U dan diverse keeren
Op een nederlaag zullen tracteeren.
Ik zou ze graag eens mores leeren,
Deze roodgetruide heeren.
Die nu al zoovele keeren
Vreugd in droefnis deden keeren
Omdat ze het toch nooit leeren.
Maar wat baten me deze klachten,
Laat ik liever hiermee wachten
En U eerst eens gaan verhalen
Uit de A F.C.-annalen
Van het afgeloopen jaar.
Het begon zoo goed, ja dat is waar.
Ons groote dertigjarig feest
Was een als nimmer nog geweest,
Grootsche hulde, drukke dagen,
Talloos overladen magen.
Dansen, fuiven, extra Schakel,
Feestcommissie haast voor mirakel,
Galli eerelid geslagen,
Reds' Band onvermoeid aan t zagen,
Schaf beloond met 't eermetaal
Door den Bond van Tonny Staal!
Maar als steeds, het is bekend,
Ook aan dit feest kwam een end,
En toen moesten we voor ons fatsoen
Ook weer wat aan voetbal doen.
Na een droevig slecht begin
Hielden we den moed er in
En we eindigden vrij en blij
Als de vijfde in de rij.
Voor de „Cup" werd zwaar gestreden;
We sloegen Zandvoort, doch we leden
Tegen Donar, sakkerloot,
Een te vroegen bekerdood.
Het tweede leverde een ruize-strop
En kreeg als maar op zijn kop;
Het eind van de historie was
Degradatie derde klas.
Beter deden vier en zes,
Die gaven iedereen een les
En werden (zoo moest het eerste doen!)
Van hun afdeeling kampioen.
Dit „championship" werd natuurlijk gevierd
En in Bellevue werd weer lustig gezwierd.
De animo voor cricket was dit jaar enorm
Maar de spelers helaas waren dikwijls uit
[vorm,
Dus geen kampioenschap, integendeel.
Het leek wel ruzie, en dat scheelde ook niet
[veel.
Ons vijfjarig zusje schijnt wat zwakjes te
[wezen,
Ik hoop als ze zes wordt, dat ze gauw zal
[genezen.
Ook hielden we de traditioneele bottertocht,
Onder de leiding van Piet, die er weer wezen
[mocht.
Maar het weer was te mooi, het was niet
[je dat,
Want een A.F.C.-bottertocht hoort nu
[eenmaal wat nat.
Dan behoor je zoo van de stormen en winden
[te zingen
En moet je als je thuis komt, je boord uit
[kunnen wringen.
Daarom Piet, als we dit jaar weer gaan
[varen,
Bestel dan in Godsnaam wat buiswater-
[baren!
Zoo langzamerhand kom ik in dit rijm-
[sermoen
Aan den aanvang van het huidige seizoen.
De Arol-wedstrijden waren een
[reuzensucces
En bijna gaven we zelfs Blauw Wit een les.
Ta er waren menschen (hoe zijn ze zoo
[dwaas?)
Die gaven ons zelfs kans op de eerste plaats.
Aanvankelijk scheen het als zou het zoo zijn.
Maar natuurlijk, van „Voorwaarts verloren
[we fijn.
En toen we 't ook tegen V.V.A. niet konden
[halen.
Begonnen onze kansen aanmerkelijk te dalen.
Nog hoopten we dat 't misschien wel zou
[lukken
Maar toen kreeg (zoo zegt men) de Elftal
commissie nukken,
Met het gevolg, dat Z.V.V. ons flink wist
[te kloppen
Doordat Haaxman vijf ballen niet wenschte
[te stoppen.
Maar Haax beweert, dat Z.V.V. ons kon
[kraken,
Omdat onze voorhoede geen goals wenschte
[te maken!
En nu V.V.A. ons wederom wist te slaan,
Zijn onze kansen totaal naar de maan.
- 2 -
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
