klankje geen schijn van een kans had, dat
wij op dit A.F.C.-festijn met rechtmatigen
trots kunnen terugzien.
De belangstelling was enorm, ook van
buiten. Voor een groot gedeelte was zulks te
danken aan de goede pers, die we hadden.
Alle groote dagbladen en de voornaamste
sportperiodieken wijdden uitvoerige artike
len aan ons zesde lustrum, waarbij, zooals
vanzelf spreekt, Schaf nog eens een extra
beurt kreeg. Ik noem hier slechts de waar-
deerende artikelen in de Nieuwe Rotterd.
Courant, Telegraaf en Handelsblad, het bij
zonder hartelijk artikel van „Nevoh" in de
Sportkroniek, het interview in de Revue der
Sporten, om van vele anderen niet te spre
ken. De eenige, die uit den toon viel, was
het oude Sportblad, dat als een mummelend
besje zich niet ontzag, ons in het betreffende
artikeltje nog een hatelijkheid uit den oertijd
naar het 30-jarig hoofd te slingeren. Maar
overigens hadden we, zooals gezegd, een
uitstekende pers en werd hierdoor aan ons
zesde lustrum een algemeene bekendheid ge
geven.
Dit bleek wel bij de receptie. Hoewel het
onze bedoeling was geweest op zeer beschei
den schaal te recipieeren, was de belang
stelling uit alle deelen des lands geweldig en
was het kleine receptiezaaltje in Bellevue
spoedig overstroomd met sportvrienden, die
gekomen waren om de A.F.C. met haar 30-
sten verjaardag te complimenteeren. Zoo
noem ik hier den afgevaardigde van den
N.V.B., den heer P. Timmermans, de heeren
Lugard en Pater, die namens de „Corin
thians" een fraaie zilveren aschbak aan
boden, het complete A.V.B.-Bestuur, dat
ons met een keurig schild met zeer toepasse
lijke inscriptie verraste. Verder waren er
tallooze bloemstukken van bevriende veree-
nigingen, als Ajax, Blauw-Wit, V.V.A.,
D.E.C., H.B.S., „1919". Daar waren vele
oude bekenden als Dade, Kappenburg, Ho
ven, Bon, Jan v. d. Berg, Romeijn, Hauber,
e.a. Voorts stroomde het telegrafische en
schriftelijke gelukwenschen uit alle deelen
des lands, o.a. van U.D., Go Ahead, Nep-
tunus, HermesD.V.S., Haarlem, A.K.V.B.,
H.F.C., Z.V.V., Hercules, Wilhelmina,
Vooruit. Zooals vanzelf spreekt, hadden
ook de leden niet stil gezeten. De spelers
verrasten het Bestuur met een buitengewoon
fraai bloemstuk, de zustervereeniging A.C.C.
bood, behalve bloemen, twee fraaie vlaggen
aan; voorts waren er nog bloemen van de
Feest-Commissie en de jongere leden. Na
tuurlijk werden er de noodige hartelijke
woorden gesproken en het was dan ook vrij
laat, alvorens de eigenlijke voorstelling kon
beginnen.
Nadat eerst de Reds' Band zijn wellui
dende tonen had doen klinken, opende de
Feest-Voorzitter P. Vermeulen, met een kort
woord het feest. Vervolgens beklom de af
gevaardigde van den N.V.B., de heer Tim
mermans, het tooneel en hield een toespraak
tot onzen Voorzitter, waarin hij memoreerde,
hoe Schaf reeds het eerste jaar van het be
staan der A.F.C. een bestuursfunctie be
kleedde, hoe hij gedurende een reeks van 20
jaren onafgebroken op zoo voortreffelijke
wijze de functie van Voorzitter waarneemt
en deelde onder daverend applaus van de
zaal mede, dat, gezien deze buitengewone
prestatie, het N.V.B.-Bestuur besloten had
den heer G. N. Scheepens het eeremetaal
voor buitengewone diensten, toe te kennen.
Verschillende sprekers, als Jacques van Ooy,
Schaf, J. van Nek, e.a., voerden vervolgens
nog het woord, doch het zou mij te ver
voeren van al deze speeches verslag uit te
brengen. Alleen zij hier nog vermeld, dat
onzen ijverigen secretaris Galavazi, die nu al
10 jaar deel van het bestuur uitmaakt, het
eere-diploma werd uitgereikt en dat Toon
van Seventer en de Redacteur, als herden
king aan dit feest, een gouden Eversharp
kregen, wegens de door hen verrichte ar
beid voor de A.F.C.-Feestschakel. Een zeer
aardige verrassing was die der adspiranten,
die het eerste elftal als mascotte een wit ko
nijn aanboden. Het programma werd vlot af
gewerkt. Het schimmenspel scheen zeer in
den smaak te vallen, maar het succesnummer
van den avond was wel de „Mixed Bag" van
strooper Nico, waarvan verschillende ge
deelten gebisseerd moesten worden. Ook de
buitengewoon geestige voordracht van juf
frouw Deutekom, die op wonderlijke wijze
met het ei en koffiedik werkte, had een wel
verdiend succes.
Tusschen al die bedrijven was het al
aardig laat geworden, zoodat eerst tegen
eenen het bal kon beginnen. Ook dit had een
buitengewoon gezellig verloop; de echte
A.F.C.-stemming zat er in, zoodat zelfs de
oudsten van dagen kriebelig in de beenen
werden en de verleiding niet konden weer
staan een stepje te maken, of, zooals Schaf
zou zeggen, „een schoffeltje te slaan". Het
was dan ook 4 uur vóór we het wisten en
hoewel de stemming dusdanig was, dat we
allen dolgraag nog een paar uur hadden
A. F. C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
