gon het te spannen. Vooral toen van Nek
het ongeluk had een balletje in eigen doel
te werken. Onze verdediging gaf verder
geen krimp en het was en bleef 21.
Ondanks den regen bestond het gezel
schap, dat de reis naar dezen uithoek aan
vaardde, uit ruim 30 man, en zonder twijfel
zal niemand spijt hebben gehad. Het was
een echte, ouderwetsche dag, waaraan de
deelnemers met genoegen zullen blijven
denken.
De volgende Zondag bracht ons W.F.C.
als gast. Van deze ontmoeting hing zeer
veel af met het oog op de degradatie. Ons
elftal, thans volledig, scheen dat ook te be
seffen en wist de Wormerveerders met een
sprekende 52 nederlaag huistoe te zen
den.
Het tweede elftal wilde dien dag niet
minder doen en sloeg Victoria 2 met 62.
Jammer, dat door de beide tegenpunten ons
fraaie doelgemiddelde een harden knauw
gekregen heeft.
Iedereen meende nu, dat men wel op den
goeden weg zou voortgaan en ook wraak
zou nemen voor de tegen Q.S.C, in Wor-
merveer geleden nederlaag. Men was er
echter te sterk van overtuigd, dat men aan
dit elftal een „zacht eitje" zou hebben, en
heeft de gevolgen ervan op pijnlijke wijze
moeten voelen. Er lag iets mats over dezen
wedstrijd. De spelers schenen van hun
eigen superoriteit overtuigd en ofschoon wij
veel beter spel ontwikkelden, werd er niet
doortastend genoeg gespeeld om succes te
behalen. Al spoedig wist Q.S.C. de leiding
te nemen en eerst kort vóór de pauze slaag
den wij erin, dank zij een strafschop, gelijk
te maken. Na de rust scheen het slechts de
vraag, hoelang men op het winnende punt
zou moeten wachten. Alhoewel wij overwe
gend sterker waren, wist de Q.S.C.-verde
diging met den langen doelman aan het
hoofd, verder roodzwart succes te voorko
men. En weer gebeurde datgene, waarvoor
wij iederen wedstrijd vreezen, en wat ons
in dit seizoen reeds menig puntje gekost
heeft, 2 minuten vóór het einde brak de Im
kervleugel der Wormerveerders door, en
wanneer er in onze verdediging iets hapert,
weet de linksbinnen der gasten het winnen
de punt te scoren. Een harde tegenslag,
doch tevens gevoelige les in meer dan één
opzicht.
De wedstrijd tegen W.F.C. in Wormer-
veer, welke vervolgens op het programma
stond, werd dan ook met gegronde vrees
tegemoet gezien. Aanvoerder Vis bleek,
tengevolge van een onwillige arm, verhin
derd en werd door de Vilder vervangen. De
gezellige kienavond, welke was voorafge
gaan, was ook van invloed geweest op het
aantal supporters, zoodat we met een gezel
schap van ca. 50 personen naar de Zaan
togen. En dat het geen gemakkelijke partij
zou zijn, werd in ieder opzicht bewezen.
W.F.C. speelde een, laten we zeggen, min
of meer zwaar, spelletje en indien de lei
ding bij den heer Pelser niet in vertrouwde
handen was geweest, had het verloop wel
eens minder regelmatig kunnen wezen.
W.F.C. nam na een kwartier reeds de
leiding. Aan den anderen kant wilde het
niet vlotten. Piet Bos werd geducht be
waakt en kreeg geen kans; terwijl overigens
de uitstekende blauwwitte linksback onze
voorhoede gemakkelijk in bedwang hield.
Ruststand 10 voor W.F.C. Na de pauze
werd er direct flink aangepakt. Het spel
gaat vlug op en neer met A.F.C. iets in de
meerderheid. Als een der W.F.C.-midden
spelers den bal binnen het strafschopgebied
met de hand speelt, ontgaat dit den heer
Pelser niet. David wandelt naar den bal
en pilt hem er naast. Op hetzelfde
oogenblik had echter het fluitje des arbiters
geklonken, wijl de W.F.C.-aanvoerder de
stommiteit had begaan, te vroeg in te loo-
pen. Groote verontwaardiging van het
publiek, dat er natuurlijk niets van snapte.
Thans zal Ascherman het eens probeeren,
en met een zuiver schot geeft Jan den kee
per geens kans. Het verder verloop van den
strijd blijft spannend, met kansen aan beide
zijden. Het was en bleef echter 11, waar
door we ons, dank zij een veel beter doel
gemiddelde, op de derde plaats (van onde
ren, natuurlijk) konden handhaven. Als dus
de resteerende wedstrijden gewonnen wor
den, is de zaak in orde, doch dan moet er
hard worden aangepakt. Jammer, dat van
Nek ons midden dezer maand gaat verlaten.
A.F.C. mist in hem een enthousiast en veel
belovend speler en goed clublid.
Het tweede, alhoewel deerlijk gehavend,
leverde goed werk, door tegen een zeer
sterk Ajax III gelijk te spelen (22). Hier
mede blijven zij dus ongeslagen op de twee
de plaats. Indien echter de beide laatste
thuiswedstrijden tegen A.W. II en Vrien
denschaar II gewonnen worden, en Kreugel
ziet kans het doelgemiddelde nog wat aan
te dikken, dan maken we een goede kans als
No. 1 te eindigen. Gezien het nog door Ajax
af te werken program, schijnt het lang niet
uitgesloten, dat de roodwitten hier of daar
2
