TERUGBLIK KAMPIOENSJAAR:
"WAT EEN SEIZOEN!'
v vüifini
10
AFC
p zondag 12 mei 2013 speelt AFC thuis tegen
HBS. Het is de laatste wedstrijd van een lang en
slepend seizoen 2012-2013. AFC wint met 3-1
en handhaaft zich daarmee, 'op het (aller)laatste
nippertje' in de Topklasse. Na de uitzichtloze
klassering op drie kwart van de competitie was
de veiligstelling van het Topklasseschap een ware 'Houdini
Act'. Trainer Maarten Stekelenburg, die het voortijdig overnam
van AFC's succescoach Cor ten Bosch, leverde een geweldige
prestatie. Nu maar snel vakantie en op naar een nieuw seizoen.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Tijdens de zomerstop vinden er binnen de A-Selectie voor het
seizoen 2013-2014 behoorlijk wat wijzigingen plaats. Een flink
aantal oud-gedienden vertrekt naar andere verenigingen, en daar
komen nieuwe aanwinsten voor in de plaats. El-Abdelloui, Galata,
Willemsen en Moelee zijn directe versterkingen in de achterhoede.
Vanuit AFC Zaterdag 1 maken Daan Sutorius en Tim Wullfraat de
definitieve overstap naar het Eerste, of beter gezegd, hun comeback.
Pepijn Kluin is een
versterking voor
de spitspositie en
Samsom keert terug
op het oude nest
na een avontuur
in het buitenland.
Tel daarbij nog de
ervaren Wissink
en Veerman en de
kwaliteitsimpuls is
compleet. Plotse
ling is AFC een
'outsider' voor de
bovenste plaatsen
op de ranglijst.
Een onverwachte
domper is het
vroegtijdige vertrek
van hoofdtrainer
Maarten Stekelen
burg. De KNVB
benadert hem op
een voor AFC bij
zonder slecht getimed moment voor de positie van bondscoach voor
het Nederlands Elftal O/17. Een prachtige kans voor de ambitieuze
trainer en dus wenst AFC hem veel succes bij deze uitdaging. Maar,
wat nu? AFC 1 is een mooi schip maar zit ineens zonder kapitein.
In de daaropvolgende weken wordt er kordaat gehandeld. Onder
aanvoering van teammanager Bob Duis wordt er na een korte
introductie- en onderhandelfase een nieuwe trainer gepresenteerd:
Willem Leushuis. De Brabander met een indrukwekkend CV als
trainer van topamateurclubs windt er in zijn eerste weken als AFC'r
geen doekjes om. 'Wij willen strijden voor de hoofdprijs," stelt hij
vastberaden.
De voorbereidingsperiode is veelbelovend. In het Italiaanse Belluno
(op uitnodiging van AFC Ridder Dé Hurwits) wordt duidelijk dat
de trainer en spelers geen genoegen nemen met een lage klassering.
'De beste willen zijn' wordt het credo. Terug in Nederland wint
AFC veel oefenwedstrijden van gerenommeerde Topklassers en
maakt een sterke indruk. Reikhalzend kijkt men uit naar de start
van de competitie. Die begint echter met een tegenvaller. De uit
wedstrijd bij het altijd kwalitatief sterke De Treffers uit Groesbeek
wordt met 3-2 verloren in blessuretijd. Een zure nederlaag, zeker na
de hoopgevende resultaten in de voorbereiding. Maar gek genoeg
lijkt het of AFC een morele opsteker van de verloren partij heeft
gekregen. De ploeg heeft laten zien mee te kunnen met de top van
de Topklasse. En dat geeft vertrouwen.
De daaropvolgende drie wedstrijden worden overtuigend gewon
nen. Langzaam maar zeker gaat de rood-zwarte trein uit Amster
dam-Zuid harder rijden, om halverwege de eerste competitiehelft
zelfs te gaan denderen. Tot aan de winterstop wint AFC 11 van de
15 wedstrijden, speelt één keer gelijk en verliest slechts drie keer.
Een formidabele serie. Door een 2-3 overwinning in Emmen op
WKE, neemt AFC op 10 november 2013 de koppositie over van De
Treffers. Op de terugweg naar Amsterdam is het groot feest. De
eerste plaats. Geweldig. Nu vasthouden!
Dat blijkt nog niet eenvoudig. AFC is als koploper the team to beaten
krijgt te maken met nog meer weerstand. Van VVSB en Cuijk wordt
verloren en tegen HBS gelijk gespeeld. Maar twee overwinningen
daarna zorgen er voor dat AFC als 'Herbstmeister' de winterstop in
gaat. Wat een weelde.
Op het trainings
kamp in Barcelona
tijdens de winter
stop worden de
hoge ambities nog
maar eens geza
menlijk uitgespro
ken. Het talent is
aanwezig. Zolang
iedereen zich voor
het teambelang
in zal zetten, zou
AFC best hoge
ogen kunnen gooi
en. De stemming
in Spanje is dan
ook opperbest. Het
team maakt een
hechte en gretige
indruk. Dat belooft
nog wat.
Frappant genoeg
begint AFC ook
aan het tweede deel
van de competitie met een nederlaag. FC Lienden speelt een sterke
wedstrijd en wint knap, met 4-2, van een ietwat ongeïnspireerd
ogend AFC. Er wordt hardop gebaald en er vallen pittige woorden.
De tegenvaller zet AFC 1 met beide benen op de grond. Zó moet
het dus niet.
De Reds herstellen zich en pakken na de Lien dense setback 13 punten
uit 5 wedstrijden. Dat tikt lekker aan. De eerste plaats wordt nog
altijd ingenomen, maar daarbij wordt nu ook het verschil met de
achtervolgende groep stukje bij beetje groter. De teller springt van
3 naar 6, door naar 9 en op zondagavond 16 maart is het verschil
zelfs 11 punten. Het blijft 'nieges' om op voorhand over een kam
pioenschap te praten, maar deze marge mag eigenlijk niet meer
worden weggegeven. Daar is iedereen zich sterk van bewust. Een
week later zet een knappe uitoverwinning in Haaksbergen AFC in
een zetel richting het eerste Kampioenschap van Nederland (voor
Zondagamateurs) uit de clubgeschiedenis. Het zou toch wat zijn
Op zondag 6 april is een vertegenwoordiger van de KNVB al met
de Kampioensschaal aanwezig op 'Goed Genoeg'. Thuis tegen
WKE, wanneer er ook meer dan 100 oud-Eerste Elftal Spelers op