Hecht AFC 1 in laatste editie
Nooit werd AFC kampioen in de Hoofdklasse en dat deed pijn. Maar op de ualreep, in het allerlaatste seizoen dat het nog mogelijk
was, greep AFC die zolang gekoesterde beker. Trainer Cor ten Bosch en zijn uitgekiende selectie schreuen clubgeschiedenis. En hoe!
Commissaris TOPamateurs Bob Buis maakte zijn debuut en was er uanaf de eerste minuut bij. Zijn impressie uan een bewogen seizoen.
De hechte spelersgroep in extase direct na het behalen van het kampioenschap in Hoofdklasse A.
Aan het begin van het laatste jaar Hoofdklasse mochten wij
maar liefst twaalf nieuwe spelers begroeten. Veel oudgedienden
namen afscheid. Zo stopten clubicoon Robert Gehring en zijn
maatje Joey Esionye na resp. 245 en 247 wedstrijden voor
AFC 1.
Aan de vooravond van de nieuwe Topklasse was er dus veel
werk aan de winkel voor trainer Cor ten Bosch en zijn assistent
Murat Böke. Good old Henk Bijlsma keerde terug op de bank
als teammanager en het Eerste begon vol goede moed aan een
nieuw seizoen.
De voorbereiding gaf al veel hoop. De meeste wedstrijden
werden gewonnen en de sfeer was zonder meer prima. De
eerste oefenwedstrijd werd gespeeld tegen Pancratius en alle
jongens kwamen in het veld.
In het traditionele weekendje Maastricht maakten we voor het
eerst kennis met Lutzen Brink. Hij zou pas later aanhaken, maar
de technische commissie zag het wel zitten om hem wel alvast
mee te nemen naar Maastricht. Het was tenslotte een kennis
makingsweekend. Het bleek een goede keus. Nog maar net in
het veld maakte deze geweldige voetballer duidelijk alle namen
van de jongens te kennen. Had hij de avond ervoor alvast uit z'n
hoofd geleerd.
Fier bouenaan
De eerste wedstrijd van de competitie was uit bij de kampioen
van 2009: Westlandia. We konden onze borst direct nat maken
en wij waren vooraf natuurlijk best blij geweest met een punt.
Niets bleek minder waar. AFC speelde fris en vrij en scoorde aan
de lopende band. Dat was nog eens een competitiestart! Maar
we hadden een loodzware serie voor de boeg met ploegen als
Haaglandia, VVSB en "angstgegner" Argon in het vooruitzicht.
Het bleek allemaal minder moeilijk dan we hadden verwacht. Zes
wedstrijden achter elkaar werden gewonnen. De gehele eerste
seizoenshelft stond AFC fier bovenaan en daarmee werden wij
de onbetwiste winterkampioen.
Wat vriend en vijand opviel was het scorend vermogen, een
fenomenale keeper en de geweldige spirit in de ploeg. Geen
moment onrust, hele goede spelers wekelijks in het veld én op
de bank en soms dachten we dat dit ons wel eens zou kunnen
opbreken, want iedere week stonden pure basisspelers gewoon
reserve.
Nadat wij inderdaad tot aan de winterstop onafgebroken
bovenaan hadden gestaan, werd een trainingskamp belegd in
Barcelona. Deze voetbalhoofdstad van Europa was voor de
eerste keer de bestemming voor het jaarlijkse trainingskamp
van de A-selectie. Met alle jongens aan boord vlogen wij met
Transavia naar de stad van de "Sagrada Familia".
Bestemming Barcelona bleek een schot in de roos. De jongens
hadden het goed naar hun zin en bleven steeds dicht bij elkaar.
AFC Seizoen 2010-2011