Het (allermooiste) shirt!
De vreugde die in ons land ontstond nadat Oranje de Europese
voetbaltitel had veroverd, heeft op een ondubbelzinnige wijze dui
delijk gemaakt dat Nederland nog steeds gek is op de populairste
tak van sport. Zodra er attractief en succesvol wordt gespeeld,
staan tienduizenden supporters zij aan zij met oranje petjes op en
oranje shawls om. Bijna net zo mooi als het behalen van de titel
was het voorbeeldige gedrag, op een enkele uitzondering na, van
de supporters. Iedereen beleefde de tijd van zijn leven en ik zal dit
kampioenschap dan ook zeker nooit meer vergeten. Als verslag
gever van Langs de lijn' verzorgde ik samen met collega Bert Ne-
derlof alle live-reportages van de wedstrijden van het Nederlands elftal, bezocht ik alle
persconferenties van Oranje en zag ik tevens de ontmoeting Denemarken - Duitsland en
de halve finale tussen de Sovjet-Unie en Italië.
Vooral die laatste wedstrijd was uitermate gezellig, want vanaf onze commentaarpositie
konden we relaxed toezien hoe twee gereputeerde tegenstanders alles moesten geven
om tegenstander te worden van ons Oranje in de finale.
Omdat wij ons eindelijk eens konden ontspannen, konden we letten op enkele nieuwe
trends tijdens het toernooi. Waarom was de arbitrage eindelijk weer eens zoals deze
moest zijn, namelijk op attractief voetbal gericht?; waarom waren er geen absolute ster
ren tijdens het toernooi naar voren gekomen, met uitzondering van Marco van Basten en
Frank Rijkaard dan wel te verstaan?; waarom redde Engeland het weer niet tijdens een
groot toernooi vanwege de boycot in het Europacupvoetbal? en zo kletsten we wat
af die regenachtige avond in Stuttgart.
Een belangrijk onderwerp kwam die avond ook ter sprake en dat ging over de shirts van
de diverse teams. Alleen Spanje en Italië waren perfect gekleed in hetzelfde tenue als
waarin al jaren wordt gespeeld. De Engelsen speelden evenals tijdens het gehele afgelo
pen interlandseizoen in aardige shirts met een overigens vreemdsoortig omhoogstaand
boordje, de Denen zagen er 'Amerikaans' uit, de leren speelden in een geinig shirt, ter
wijl de Duitsers met een totaal nieuw ontwerp op de proppen kwamen. Traditioneel on-
geïnspireerd gekleed was de formatie uit de Sovjet-Unie. Iets te kleine shirts en broekjes
met daarop de zo langzamerhand vooroorlogse drie-strepen. Toch bleek bij nauwkeurige
bestudering van het witte shirt een speels stofje te zijn gekozen voor deze '1930' creatie.
Het stofje was namelijk voorzien van een ingeweven ruitje, waardoor er toch een modisch
snufje aan het shirt was toegebracht. Gelukkig voor de Russen was dat van afstand niet
waarneembaar, zodat het predikaat 'slechtst geklede ploeg' normaal gesproken zonder
enig probleem weer mee naar Moskou genomen had kunnen worden. Maar helaas ook
die titel ging naar Oranje. Want nog nooit eerder was men er in geslaagd het fantastische
Oranje-shirt van onze helden zo te verknallen, dat het 'schubjesshirt' van uitgerekend on
ze jongens de geschiedenisboeken in zal gaan als de miskleun van het E.K.
Daarom vraag ik een ieder met klem nooit een mutatie aan te brengen aan het aller
mooiste shirt, dat er op de gehele wereld bestaat: het rode shirt met die zwarte V
van mijn AFC.
14
tj0S0na
SEIZOEN 1988/1989
DOOR JACK VAN GELDER
